Ζούμε σε ένα κόσμο σκληρό, δίχως προοπτικές, όνειρα κι επιθυμίες. Σε έναν κόσμο που αναγκάζει τα παιδιά του σε μια συμβατική κατάσταση, με αβέβαιο μέλλον και άχρηστο παρόν. Η ζωή όμως, είναι το ομορφότερο δώρο που δόθηκε στον άνθρωπο. Οι μικρές στιγμές που γεμίζουν τα κενά της καθημερινότητας, θα πρέπει να είναι γεμάτες συναίσθημα, δημιουργικότητα και όρεξη για να αξιοποιεί κανείς κάθε σημαντικό δευτερόλεπτο της μιζέριας. Άρα τελικά γιατί ζούμε;
Ζούμε για την αγάπη! “Αγάπα τον πλησίον σου με τα ελαττώματα του” λένε. Έχει σκεφτεί κανείς πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα, αν πρώτα από όλα αγαπούσαμε τους εαυτούς μας; Τότε θα αγαπούσαμε και τον κόσμο όλο! Θα παραβλέπαμε τα στραβά και τις μικρότητες που “γρατσουνάνε” τις ψυχές μας, θα ζούσαμε σ΄ένα κόσμο αρμονικό δίνοντας απλά και μόνο αγάπη. Κι επειδή αυτά όλα είναι ένας κύκλος, δίνοντας αγάπη, παίρνουμε αγάπη. Αλλά κι έτσι να μην είναι, η αγάπη είναι το μόνο συναίσθημα που διδάσκει την ανιδιοτέλεια. Μη περιμένεις αντάλλαγμα… γι αυτό Αγάπα!
Ζούμε για τον έρωτα! Τι θα ήταν η ζωή, δίχως το πάθος, τον έρωτα; Ο πλατωνικός ή ο σαρκικός, δίνουν κίνητρα να βγούμε από τον βούρκο της αδράνειας και της απελπισίας.Ο έρωτας και μόνο αυτός, ο μικρός φτερωτός άγγελος, παραβιάζει τα όρια του λογικού και σπάει τις αιτίες που μας κρατάνε δέσμιους σε ανήμπορες καταστάσεις. Όταν υπάρχει στη ζωή αυτός, το μυαλό χορεύει στους δικούς του ρυθμούς και βρίσκει τρόπο να δραπετεύει από ανουσιότητες και κλοιούς. Ερωτευόμαστε λοιπόν σαν μην υπάρχει αύριο!
Ζούμε για τη φιλία! Η συντροφικότητα της φιλίας, είναι πραγματικά ένα ιερό συναίσθημα. Λένε… “δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι”. Πολλές φορές, οι φίλοι είναι οι καθρέπτες του εαυτού μας, κι άλλες πάλι είναι οι άνθρωποι που μας συμπληρώνουν. Υπάρχουν στη ζωή μας για να μας επικροτούν στα καλά και στα όμορφα, μα και για να μας συμπαραστέκονται στα άσχημα και στα δύσκολα. Η αληθινή φιλία, δε φθονεί, δε κατακρίνει, δε ζητιανεύει για προσοχή και σημασία. Είναι απλά το ισχυρότερο όπλο για μια γλυκιά ζωή.
Ζούμε για την ελπίδα! Τίποτα δεν είναι δωρεάν σε αυτή τη ζωή, παρά μόνο τα όνειρα. Γι αυτό ονειρευτείτε! Δε χάνουμε την ελπίδα για το αύριο, όταν συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα. Είναι ίσως και ο μόνος τρόπος να θέτουμε στόχους για το μέλλον, να φτιάχνουμε τη ζωή στο μυαλό μας, όπως πραγματικά θα θέλαμε να είναι. Και τότε ναι! Ίσως κάποια στιγμή, τα καταφέρουμε και πραγματοποιήσουμε τα όνειρα, τις επιθυμίες μας! Ούτως ή άλλως μόνο αυτά σπέρνουν την αισιοδοξία και δίνουν φτερά στην υπεροχή που ο καθένας από εμάς κρύβει μέσα του.
Αυτό το σχολείο που λέγεται ζωή, ενδεχομένως να μη μας διδάσκει όλα αυτά που θα έπρεπε, μα είναι στο χέρι μας να αδράξουμε τις μικρές ευκαιρίες που μας δίνονται, για να μάθουμε έστω και αυτοδίδακτα την Αγάπη, τον Έρωτα, τη Φιλία, την Ελπίδα.
