Ποιός θα ήθελες να είσαι; Γράφει ένας σοφός φιλόσοφος ( ο Μιθριδάτης για την ακρίβεια..). Αγαπημένο τραγούδι, απ’ όταν ήμουν μικρή γνώριζα κάθε στίχο αν και καταλάβαινα τους μισούς από αυτούς. Χάρη στις αθάνατες ρίμες λοιπόν των Ημισκούμπρια, αυτό το τραγούδι με έβαλε πρόσφατα σε σκέψεις. Γιατί θέλουμε να είμαστε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε άραγε; Ένα απο τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπου είναι η ανακάλυψη του ίδιου του, του εαυτού. Και το περίεργο είναι πως ο καθένας μας είναι πράγματι τόσο ασύγκριτα διαφορετικός σε βιώματα, εμπειρίες, αντιλήψεις, συναισθήματα, εκφράσεις και παρ’όλα αυτά μας είναι τόσο δύσκολο να το χωνέψουμε ψάχνοντας μανιωδώς να συγκριθούμε με τους άλλους με κάθε δυνατό τρόπο!
Έχεις πάψει να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και εμπιστεύεσαι τη κοινωνία/ θρησκεία/ συνάνθρωπο να σου υπενθυμίζει ποιος είσαι, πώς πρέπει να φέρεσαι, να μιλάς, να γελάς. Λες πως το πιο σημαντικό είναι “Να ανακαλύψω τον αληθινό εαυτό μου και να τον αγαπήσω!”, αλλά απομακρύνεσαι τρέχοντας όταν έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσεις τις ίδιες τις ανασφάλειες σου. Γιατί πράγματι το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι σκληρά δύσκολο και το να εύχεσαι να ήσουν κάποιος άλλος, βολικά εύκολο.
Ένα βήμα για να αρχίσεις να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου είναι να καταλάβεις πως είσαι εσύ και κανένας άλλος. Δεν μπορείς να γίνεις κάποιος ή κάτι άλλο πέρα από αυτό που είσαι. Να σου εξηγήσω λοιπόν πως το εννοώ. Ίσως κοιτάς με τις ώρες τα μοντέλα στα περιοδικά και τη τηλεόραση, ίσως (παρ)ακολουθείς στο instagram άτομα φαινομενικά αψεγάδιαστα και ίσως σκεφτείς κάποια στιγμή πως “Ναι θα ήθελα τόσο να του/της μοιάζω!”. Ίσως πάλι κοιτάχτηκες στον καθρέφτη και είδες ξανά αυτό το κάτι που δε σ’αρέσει πάνω σου, αυτό το κάτι που βαφτίζεις απλόχερα “Μειονέκτημα” και το αφήνεις να σε κυβερνά. Ίσως απλά σκέφτεσαι πως η ζωή σου είναι βαρετή, σε σχέση πάντα με τη social media ζωή που σου πλασάρουν οι άλλοι και σκέφτεσαι ” Πόσο θα ήθελα να είμαι σαν αυτόν/ην!”.
Λοιπόν όχι δεν γίνεται να είσαι άλλος, γιατί δεν χρειάζεται να είσαι άλλος! Ακόμα και αν αποκτήσεις το σώμα ενός μοντέλου, ακόμα και αν εξαφάνιζες για πάντα αυτό το κάτι που δε σ’αρέσει πάνω σου, ακόμα και αν δοκιμάσεις να κάνεις τη ζωή που κάνουν κάποιοι άλλοι, θα συνεχίζεις να είσαι εσύ, απλά θα ψεύδεσαι στη πορεία προσπαθώντας να γίνεις κάτι που δεν είσαι! Δεν βλέπεις φίλε μου όμως πως δεν το χρειάζεσαι καν αυτό. Είσαι αυτό το κάτι ατελές που έχει υπάρξει μέσα από τέλεια φτιαγμένες αλυσιδωτές αντιδράσεις που συντέλεσαν όλες για να υπάρξεις εσύ και μόνον εσύ. Όλοι οι άνθρωποι και οι καταστάσεις που επηρέασαν λίγο ή πολύ τη ζωή σου σε κάνουν πραγματικά κάτι το σπουδαίο. Ακόμα και αυτά που θεωρείς μειονεκτήματα, αυτά που αποφεύγεις να τονίσεις είναι στολίδι σου και φόρεσε το με περηφάνια. Και όχι δεν πειράζει που θες να βελτιώσεις και να εξελίξεις κάποια κομμάτια σου, άλλωστε αν δεν γινόταν αυτό θα μέναμε για πάντα σταθεροί, αλλά πάψε να απορρίπτεις και να κατακρίνεις την φύση σου όποια και αν είναι αυτή. Εσύ είσαι η πιο τέλεια εκδοχή του εαυτού σου και κανείς άλλος!
