Πάντα ήμουν περίεργη στη ζωή μου. Περίεργη με νέες κουλτούρες, διαφορετικούς ανθρώπους, άλλα μέτρα και σταθμά από τα δικά μου. Ό,τι μπορούσε να με βγάλει από τα στεγανά μου με γοήτευε και με γοητεύει.
Κάτι τέτοιες σκέψεις λοιπόν με έκαναν να διασκεδάζω κάπου στο μεταξουργείο. Και μαντέψτε(!) ποτέ δεν περίμενα πως αυτή η περιοχή, στο κέντρο της Αθήνας, που χτυπάει και χτυπιέται καθημερινά από διάφορα, θα έκρυβε ένα τόσο διαφορετικό κόσμο. Τόσο κοντά και τόσο μακριά μου, ταυτόχρονα. Και ενώ οι Παρασκευές και τα Σάββατά μου ήταν αφιερωμένα στο να ντύνομαι και να στολίζομαι σαν την νύφη για να βγω στα πιο in μαγαζιά της γενιάς μου, εκεί έτσι απλά κατάλαβα πως το μόνο που πρέπει να πάρεις μαζί σου για να περάσεις καλά είναι η ευχάριστη διάθεσή σου και ένα χαμόγελο. Δεν χρειάζονται πολλά και σιγά σιγά θα δεις και μόνος σου πως δεν μετράει το “πού” αλλά το “με ποιόν”.
Όλα αυτά μου τα έμαθαν κάτι μαγαζάκια που ποτέ το μάτι μου δεν θα τα έβλεπε αν δεν ήθελα να τα δει. Και εκεί πραγματικά διασκέδασα και χόρεψα μέχρι το πρωί και έκανα τρέλες με κάτι -ας μου επιτραπεί η λέξη- αλλοπαρμένες φιλενάδες. Εκεί στο κέντρο βρέθηκα να χορεύω τραγούδια που ποτέ μου δεν είχα ξανακούσει και φόραγα αθλητικά, και ξημέρωνε χωρίς να το καταλάβω.
Και βασικά ο λόγος που γράφω αυτό το κείμενο δεν είναι για να διαφημίσω περιοχή, ούτε καν να προτείνω, αλλά γιατί σκέφτομαι σοβαρά πως τον δικό μας τρόπο διασκέδασης και χαράς εμείς και μόνο εμείς μπορούμε να τον διαλέξουμε κοιτάζοντας πρώτα-πρώτα τι πραγματικά αγαπάμε να κάνουμε, τι στ΄αλήθεια μας ευχαριστεί σε αυτή τη ζωή. Η μόδα είναι κακός σύμβουλος όταν θέλεις γαλήνη και κάποια ξεγνοιασιά και σίγουρα δεν μπορεί να σου προσφέρει όλα όσα οι παραδοσιακές, σταθερές αξίες μπορούν. Γι’ αυτό κάντε τις επιλογές σας χωρίς φόβο γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε ποίο στενό θα βρεις αυτό που θέλεις…
4
