Προτάσεις βιβλίων που μιλούν για τη θάλασσα είτε εξ’ολοκλήρου, είτε ως μέρος της ζωής σε κάποιο ελληνικό νησί, ιδανικά για να σας συνοδεύσουν στις καλοκαιρινές σας διακοπές.
Θάλασσα,ένα στοιχείο της φύσης με δύο πλευρές. Η θάλασσα, με την όμορφη υδάτινη κίνηση της και την καλοκαιρινή ηρεμία της που συνήθως μας συνοδεύει στις διακοπές μας. Και η θάλασσα ως μία απρόβλεπτη υδάτινη θύελλα, που κανείς δε μπορεί να τη δαμάσει και τόσο γοήτευσε όσους έζησαν τη ναυτική ζωή.
Ο γέρος και η θάλασσα – Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Ο γέρος και η θάλασσα, η ιστορία του γερο-ψαρά Σαντιάγκο και του ξιφία που ψάρεψε μετά από εβδομάδες ολόκληρες άκαρπων προσπαθειών, είναι ένα από τα τελευταία έργα του Χέμινγουεϊ (κυκλοφόρησε το 1952) και αποτελεί το αριστούργημα του. Πρόκειται για μια αλληγορία, έναν πραγματικό μύθο για τις μάχες που δίνει ο άνθρωπος – μάχες κι αγώνες που πρέπει να τις εξουσιάζει με τέτοιον τρόπο, ώστε ακόμα και ο χαμός του να έχει αξιοπρέπεια και ν’ αποτελεί ταυτόχρονα μια νίκη. “Ο άνθρωπος καταστρέφεται, ποτέ δε νικιέται…”
Ναυτικά Διηγήματα – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Η θάλασσα και η σκληρή ζωή των ναυτικών έχουν κυρίαρχη θέση στο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Μεγάλη, ανεξερεύνητη, παντοδύναμη, απρόβλεπτη κι ανυπόταχτη, μαγευτική, πηγή ζωής, μα και καταστροφική και ξελογιάστρα, η θάλασσα κρύβει μέσα της μυστικά και καλεί με το τραγούδι ή με τον πάταγο των κυμάτων της, σαν σειρήνα, τον άνθρωπο να την εξερευνήσει, να την δαμάσει, να αναμετρηθεί μαζί της. Το ταξίδι της – ίδιο με το ταξίδι της ζωής – συναρπάζει, γεμάτο περιπέτειες, πειρασμούς και ακατανόμαστους κινδύνους.
Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια – Στράτης Μυριβήλης
Το έργο του Στράτη Μυριβήλη «Η Δασκάλα με τα χρυσά μάτια», που θεωρείται συνέχεια του έργου «Η Ζωή εν τάφω», μας δίνει με το εντελώς προσωπικό ύφος του, σαν σε ραφαηλική ζωγραφιά το νησί του ολόκληρο και πανέμορφο: στεριά, θάλασσα, βλάστηση, χωριό, πολιτεία, λαό. Ο ψυχικός αγώνας, το δράμα το στρατιώτη που, αφού έζησε την αγωνία και τη φρίκη του πολέμου, γυρίζει στον τόπο του και προσπαθεί να προσαρμοστεί και πάλι στην ειρηνική ζωή. Στο τέλος, ο έρωτας, νικητής, στήνει θριαμβευτική τη σημαία της νέας ζωής πάνω από τους ξανανθισμένους τάφους.
Τα στενά παπούτσια – Ζωρζ Σαρή
Ο Παναγιώτης Χαλδαίος, ενήλικος πια, θυμάται το καλοκαίρι του 1935 στη Βαγία της Αίγινας. Συγκρίνοντας τη Βαγία του τότε με τη Βαγία του σήμερα, ο Παναγιώτης ξαναζεί κάθε στιγμή εκείνου του καλοκαιριού που έχει σημαδέψει τη μνήμη του. Με τα παιδιά του χωριού και τις κόρες της οικογένειας Αϊβαλιώτη παίζει ανέμελα, μπλέκει σε περιπέτειες, στήνει μια θεατρική παράσταση, χαίρεται τη θάλασσα, ακούει τις ιστορίες της μάνας του και ερωτεύεται τη φίλη του Ζωή, με την οποία «παντρεύεται» φορώντας τα στενά του παπούτσια. Για τη Ζωή παρακούει τη μάνα του, γίνεται θαρραλέος και αψηφά τον φόβο του, φτιάχνει με ξύλα και πέτρες ένα σπίτι για να της το χαρίσει. Η Ζωή εκείνο το καλοκαίρι είναι η «ζωή» του.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Βερόη Κατσαρού
2
