Είναι Κυριακή βράδυ, η κούραση μου από το προηγούμενο βράδυ δεν περιγράφετε και η βαρεμάρα μου που είμαι κλεισμένος σπίτι χτύπησε κόκκινο. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΌ ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ? Το Netflix εννοείτε! ! Μπαίνοντας στο site εμφανίζετε ένα banner που διαφημίζει μια καινούρια ταινία που ανέβηκε με το όνομα, VERONICA. Αφού εμπιστεύομαι ανεπιφύλακτα την άποψη της αγαπημένης μου πλατφόρμας, η οποία έλεγε ότι η συγκεκριμένη ταινία μου ταιριάζει κατά 97% είπα να φτιάξω ένα μπολ pop-corn και να την δω.
ΠΛΟΚΗ
Βρισκόμαστε στην Μαδρίτη του 1991 και βλέπουμε την 15χρονη “Veronica” να ξυπνά και να αρχίζει να ετοιμάζει τα μικρά της αδερφάκια για το σχολείο. Κάπου εκεί, σε εκείνο το καθημερινό πρωί για την οικογένεια Escancena μαθαίνουμε επίσης ότι ο πατέρας των παιδιών είναι νεκρός, ναι νεκρός, κάτι αρκετά cliche που είδαμε αρκετές φορές σε ταινίες τρόμου αλλά συνεχίζει να μας προσεγγίζει το ενδιαφέρων. Όπως καταλαβαίνετε είναι λογικό και προφανές ότι η αγαπητή Βερόνικα θα επιχειρήσει να επικοινωνήσει με τον πατέρα της. Εκεί όλα παίρνουν μια άσχημη τροπή αφού την συγκεκριμένη μέρα και ώρα που προσπαθεί με τις φίλες της να χρησιμοποιήσει ένα ouija board ως μέσο επικοινωνίας γίνετε έκλειψη ηλίου. Αντί να επικοινωνήσουν με τον πατέρα της όμως επικοινωνούν με ένα δαιμονικό πνεύμα το οποίο προσκολλήθηκε πάνω της και δεν λέει να την αφήσει ήσυχη αυτήν και την οικογένειά της.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Μπορεί η ταινία να είναι άλλο ένα horror movie της σύγχρονης εποχής το οποίο αυτοπροσδιορίζεται σαν “αληθινή ιστορία” και με λίγες προβλέψιμες σκηνές αλλά μπορώ να πω ότι έχει κάποιες αρκετά πρωτότυπες σκηνές που δεν έχουμε ξαναδεί σε ταινίες τρόμου και αυτό της δίνει μια πολύ ενδιαφέρων πινελιά. Επίσης, ο συνδυασμός των πλάνων (τα οποία είναι πανέμορφα) και της μουσικής που επέλεξε ο σκηνοθέτης σε κάνουν να καταλάβεις πως θα ήταν αν ζούσες εσύ στην Μαδρίτη το 1991 και περπατούσες στα πάρκα και τις γειτονιές της τότε εποχής.
Περιέχει την συνηθισμένη φόρμουλα που έχουν οι περισσότερες ταινίες τρόμου δηλαδή μια έφηβη που προσπαθεί να επικοινωνήσει με κάποιο άτομο που έχασε και ταυτόχρονα πρέπει να προσέχει τα μικρά της αδέρφια και να νιώθει ότι έχει ένα ρόλο “προστάτη” απέναντι τους. Το τέλος είναι περίπου προβλέψιμο, αλλά το ταξίδι μέχρι να φτάσουμε εκεί είναι τρομακτικά όμορφο στο μάτι του θεατή. Τέλος, θα πρότεινα αυτήν την ταινία ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των ταινιών του συγκεκριμένου είδους αλλά και σε όσους θέλουν να απολαύσουν ένα ταξιδάκι στην Μαδρίτη μέσω της οθόνης τους αφού όπως ήδη ανάφερα έχει πανέμορφα πλάνα (ναι το ξέρω πως το είπα πολλές φορές αλλά πραγματικά είναι όμορφα). Όσοι δεν είστε και πολύ φαν των ταινιών τρόμου ίσως σας φανεί λίγο αδιάφορη αλλά σας λέω δώστε της μια ευκαιρία.
IMDB score: 6.4/10
Το τρέιλερ της ταινίας :
