Στα δύο προηγούμενα άρθρα, αναφερθήκαμε σε δυο μεγάλους ξένων συγγραφείς αστυνομικών έργων, τον Jo Nesbo καθώς επίσης και τουν John Verdon. Σήμερα θα αφιερώσουμε το άρθρο σε 3 αστυνομικά βιβλία, τα οποία είναι γραμμένα από έλληνες συγγραφείς και δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα μεγάλα ονόματα του χώρου!
#1. Η Σκιά.
«Στο δάσος αυτό», της έλεγε ο παππούς της, «κυκλοφορούσε ένα ντράουγκρ, ένας νεκρός που είχε επιστρέψει στη ζωή». Η λέξη αντήχησε απειλητικά μέσα στο κεφάλι της. Ντράουγκρ.
Λίγο έξω από το Έρεμπρο ανακαλύπτεται το πτώμα ενός αγνώστου. Όποιος κι αν ήταν ο δράστης, φρόντισε να δημιουργήσει μια μακάβρια σκηνή και να εξαφανίσει κάθε στοιχείο που θα επέτρεπε την αναγνώριση του θύματος.
Ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης θα ακούσει έντρομος τον Γιούσι Αλεξάντερσον, τον επικεφαλής της Σήμανσης, να του λέει: «Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ασέβεια σε νεκρό. Όποιος και να το έκανε έχει τον διάβολο μέσα του. Και, παρόλο που δεν είμαι δεισιδαίμων, Άντερς, από χτες το βράδυ έχω την αίσθηση ότι αυτό το κακό κόλλησε πάνω μας και μας ακολουθεί παντού».
Μια σκιά θα αρχίσει να στοιχειώνει τον επιθεωρητή και την ομάδα του, την ώρα που νέες δολοφονίες συνταράσσουν την ειδυλλιακή σουηδική πόλη.
Σατανιστικά εγκλήματα και αρχαίες παγανιστικές δοξασίες θα οδηγήσουν τον Άντερς σε έναν υπόγειο κόσμο όπου τα σύνορα μεταξύ πραγματικότητας και μεταφυσικού θα γίνουν δυσδιάκριτα.
#2. Τα πέντε κλειδιά.
ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΜΕ. ΠΕΝΤΕ ΛΟΥΚΕΤΑ, ΠΕΝΤΕ ΚΛΕΙΔΙΑ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΙ ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΤΟΥ. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ. ΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕ ΘΑ ΤΗ ΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΖΩΝΤΑΝΗ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΗ! ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΟΔΗΓΙΕΣ.
Από εκείνη την ώρα άρχισε ο εφιάλτης. Η μικρή της κόρη, η Μαργαρίτα της, ήταν στα χέρια απαγωγέων, δεμένη με πέντε αλυσίδες σαν μικρό ζώο. Δεν μπορούσε να ζητήσει βοήθεια από κανέναν, αφού κανείς δεν ήξερε την ύπαρξη του παιδιού. Ούτε καν ο άντρας της, ο παντοδύναμος Ορέστης Δελούζος. Έπρεπε να υπακούσει με όποιο τίμημα…
#3. Οι Δαίμονες δεν έχουν όνομα.
Ο Θανάσης Βεργής χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του όταν, τον Μάιο του 1972, η δεκατριάχρονη κόρη του Δροσιά πνίγεται στο ορμητικό ποτάμι του χωριού τους. Το σώμα της δε θα βρεθεί, παρά μόνο τα παπούτσια και η ζακέτα της. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, ένα άλλο κορίτσι από το διπλανό χωριό εξαφανίζεται μυστηριωδώς∙ οι φήμες που κυκλοφορούν λένε πως κλέφτηκε με κάποιον που αγαπούσε τρελά. Λίγους μήνες μετά, ακόμη ένα κορίτσι από το πρώτο χωριό χάνεται αναίτια από προσώπου γης την ημέρα των γενεθλίων της. Ένας πνιγμός και δύο εξαφανίσεις στην ίδια περιοχή προκαλούν πολλά ερωτηματικά τόσο στους κατοίκους όσο και στη Χωροφυλακή που τις ψάχνει παντού, δίχως όμως απαντήσεις. Το χωριό στιγματίζεται ως καταραμένο, κι ένα σύννεφο φόβου βαραίνει τους κατοίκους του.
Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τον χαμό της Δροσιάς, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι βρίσκεται πνιγμένο στον ίδιο ποταμό. Η κατάρα ξαναχτυπά το χωριό. Η εξέταση του ιατροδικαστή είναι καταπέλτης. Μαζί με την υπόθεση ανοίγουν ξανά στην Αστυνομία τρεις ξεχασμένοι φάκελοι. Και τότε ξυπνούν οι δαίμονες. Γιατί αυτή τη φορά, κάποιος θα μιλήσει και θα πει αλήθειες που δε θέλει να πιστέψει κανείς. Τι συνέβη σε εκείνα τα κορίτσια που χάθηκαν; Πού πήγαν; Πού βρίσκονται τώρα;
Οι δαίμονες δεν έχουν όνομα. Έχουν όμως παρουσία και επιλέγουν ποιους θα βασανίσουν…
