Πραγματικότητα ή Μύθος; Αλήθεια ή απλά άλλη μία συνωμοσία; Τι συμβαίνει όταν περιπλέκονται κρυμμένες πλευρές της ιστορίας, σύμβολα από έναν άλλο αιώνα και μυστικές οργανώσεις; Το κράμα που προκύπτει είναι το τρίτο σε σειρά μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Λάνγκντον. Ο Νταν Μπράουν κατάφερε για άλλη μια φορά να δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα.
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή: Ο προστάτης και Μέντορας του Λάνγκντον, Πίτερ Σόλομον τον καλεί αιφνιδιαστικά στην Ουάνιγκτον. Φαινομενικά είναι μια πρόσκληση της τελευταίας στιγμής, για μια διάλεξη ως ειδικό στα Σύμβολα. Όταν όμως μαθαίνει πως έχουν απαγάγει τον Σόλομον, γρήγορα πέφτει το σκοτάδι και ο Λάνγκντον θα πρέπει να μπλεχτεί σε μια επικίνδυνη πρόσκληση. Το πρώτο στοιχείο είναι ένα ανθρώπινο χέρι, μα όχι ένα οποιοδήποτε χέρι, αυτό του Πίτερ Σόλομον αφημένο στην μέση της Ροτόντας του Καπιτωλίου. Το πιο περίεργο είναι ότι πάνω στο ακροδάκτυλα του χεριού είναι ζωγραφισμένα σύμβολα. Στον δείκτη ένα άστρο και στον αντίχειρα ένα στέμμα. Το χέρι αυτό συμβολίζει την πρόσκληση, την αρχή και τον οδηγεί στο τάγμα των Τεκτόνων σε μυστικές αίθουσες και διαδρόμους της Ουάνινγκτον αλλά και στις προσωπικές ιστορίες των πρωτσγωνιστών.
Η πλοκή διαδραματίζεται παράλληλα σε τρεις χρονικές στιγμές, την προσπάθεια του Ρόμπερτ Λάνγκτον να φτάσει στην Μυστική Πύλη, τα νήματα που κινεί ο αυτοαποκαλούμενος Μαλ’αχ και τις κινήσεις που κάνει η Κάθριν Σόλομον προκειμένου να φτάσει στον μεγαλύτερο αδελφό της. Ταυτόχρονα ανακαλύπτουμε στιγμές από την προσωπική ιστορία του καθενός και πληροφορίες για τα σύμβολα και τους συμβολισμούς. Η δράση δεν σταματά και οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη. Όσον αφορά τους χαρακτήρες, μπορούμε να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση τους μέσα από τις πράξεις τους. Είναι καλά πλασμένη και έχουν βάθος. Το παρελθόν τους έχει συνδημιουργήσει το παρόν τους και καθοδηγεί τις αποφάσεις τους. Βλέπουμε την σχέση που έχουν οι χαρακτήρες μεταξύ τους, τις στενές φιλίες, τις οικογενειακές διαμάχες, τη άνιση δύναμη αφεντικού-υπαλλήλου. Τέλος η γραφή είναι δυνατή, γεμάτη περιγραφές, συζητήσεις, γεγονότα. Είναι ακριβής καθώς η κάθε λέξη που χρησιμοποιεί σου φέρνει στο μυαλό αυτό ακριβώς που πρέπει ώστε να μπεις στον κόσμο που έχει δημιουργήσει. Το γεγονός που το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν πρόκειται για μια ακατάπαυστη αφήγηση. Αντίθετα έχει προσθέσει μηνύματα κινητού, γρίφους, συμβολικά παιχνίδια και παιχνίδια με λέξεις.
Κλείνοντας αξίζει να πούμε ότι δεν είναι ένα καλό βιβλίο γιατί έχει να πει μία συγκλονιστική ιστορία, ή για τα μηνύματα που σου περνάει, ούτε καν γιατί έχει δυνατούς χαρακτήρες. Είναι ένα καλό βιβλίο γιατί είναι γεμάτο πληροφορίες και γνώσεις που ο συγγραφέας κόπιασε να αποκτήσει. Είναι ένα πολύ καλό βιβλίο γιατί ενώνει πολλούς κόσμους μαζί, γιατί ρίχνει φως στην ιστορία των Τεκτόνων, γιατί έχει βασιστεί σε μύθους και αλήθειες που στο τέλος κατάφερε με έναν μοναδικό τρόπο να τα κάνει μυθιστόρημα!
Υπάρχουν αυτοί που δημιουργούν και αυτοί που καταστρέφουν/ Το πιο βαθύ σκοτάδι επικρατεί πάντα πριν από την αυγή/ Το Μυστικό είναι πως να πεθάνεις/
