Μπορεί μια απλή σχολική τσάντα να γίνει η αφορμή για την κακοποίηση ενός παιδιού; Μπορεί να ανατρέψει την αθώα του ζωή ;
Ο Πάκο Μπεθέρα γράφει με βλέμμα οξύ αλλά και τρυφερό, ένα έργο για τον σχολικό εκφοβισμό, τη διαφορετικότητα, τους νέους κώδικες συμπεριφοράς παιδιών και ενηλίκων, την πολύπλοκη γονεϊκότητα, που οδηγούν σε μια σκληρή πραγματικότητα στην οποία παγιδεύονται όλο και περισσότερα παιδιά στον σύγχρονο κόσμο.
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Το μικρό πόνι, είναι ένα έργο σημαντικό, επίκαιρο, αληθινό μα και απαραίτητο σε μια κοινωνία που χρειάζεται να στρέψει την προσοχή της στον αγώνα κατά του εκφοβισμού και στην αποδοχή της διαφορετικότητας.
Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Αλκμήνη στις 6 Νοεμβρίου σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Σωτηρίου.
Πρωταγωνιστούν η Ειρήνη Καζάκου και ο Παναγιώτης Τζαφέρης.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Χάιμε κι η Ιρένε έχουν ένα γιο που κλείνει σε λίγο τα 11, τον Λουίσμι. Το αγόρι πηγαίνει στην τάξη του με ένα σακίδιο που απεικονίζει ήρωες απ’ την παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων «Μικρό μου πόνι», μια σειρά που από κάποιους έχει χαρακτηριστεί «κοριτσίστικη» και για μικρότερες ηλικίες. Οι συμμαθητές του χλευάζουν τον Λουίσμι, οι δάσκαλοι καλούν τους γονείς για να τον πείσουν ν’ αλλάξει προτίμηση, ώστε να σταματήσουν τα επεισόδια μπούλινγκ εις βάρος του εκ μέρους των άλλων μαθητών. Ο ίδιος, όμως, αρνείται πεισματικά ν’ αποχωριστεί το σακίδιό του. Τα επεισόδια στο σχολείο, σιγά σιγά, κλιμακώνονται, οι δάσκαλοι σχεδόν κατηγορούν τον Λουίσμι, τον στοχοποιούν, προτείνουν ν’ αλλάξει σχολείο, οι αντιδράσεις των γονιών του είναι διαφορετικές ενώ ο ίδιος υπερασπίζεται γενναία τον εαυτό του. Αυτό αρκεί όμως;
(από το σημείωμα του σκηνοθέτη, Αλέξανδρου Σωτηρίου)
“Το Μικρό Πόνι μιλά με τρόπο άμεσο και βαθειά ανθρώπινο, για την ανάγκη της αποδοχής της διαφορετικότητας του ατόμου. Η οικογένεια και το σχολείο, οι δύο θεμέλιοι λίθοι της κοινωνίας μας, φανερώνουν τις ρωγμές τους, με αφορμή μια σχολική τσάντα ενός ανήλικου αγοριού. Το ιδιοφυές εύρημα του Πάκο Μπεθέρα, έρχεται για να μας υπενθυμίσει, ότι μπορεί να γίναμε αστροναύτες και να κατακτήσαμε τα αστέρια, αλλά αυτό που ακόμα δεν έχουμε καταφέρει, είναι να βρούμε διαύλους επικοινωνίας και σεβασμού, για τις επιλογές του απέναντι μας, ακόμα και αν αυτός είναι το ίδιο μας το παιδί…”
Πληροφορίες για τον συγγραφέα ΕΔΩ
Συντελεστές
Μετάφραση : Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία – Σχεδιασμός σκηνικού χώρου – μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Σωτηρίου
Ηχοτοπίο: Γιώργος Διαμαντόπουλος
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Σωτηρόπουλος
Σύμβουλος κίνησης: Δημήτρης Ραφαήλος
Βοηθός σκηνοθέτη :Σωτηρία Χρυσικοπούλου
Εκτέλεση Παραγωγής: Apicco Community
Ερμηνεύουν :Ειρήνη Καζάκου, Παναγιώτης Τζαφέρης
Ο σχεδιασμός των εικαστικών ανήκει στην itzi.artz
Με την υποστήριξη του DiversityCharterGreece