Exclusive Content:

The Intruder: Tι περιμέναμε και τι είδαμε

Είναι καιρός τώρα που λέμε πως ο τομέας “θρίλερ-τρόμος” έχει κλείσει, αφού πλέον οι σεναριακές ιδέες έχουν στερέψει και οι σκηνοθετικές διαστάσεις παραμένουν στάσιμες. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τη ταινία “The Intruder”, ένα ψυχολογικό θρίλερ που ενώ το σενάριο του έμοιαζε πρωτότυπο, η θέαση της όλης προσπάθειας μάλλον κατέληξε κάτι λιγότερο από κουραστική.

Ένα αγαπημένο ζευγάρι νέων αποφασίζει να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο τους όνειρο, όταν αγοράζουν ένα πολυτελές σπίτι στη Napa Valley. Κι ενώ μεταξύ τους όλα μοιάζουν υπέροχα, με σχέδια για το μέλλον στη νέα τους κατοικία, υπάρχει μια παραφωνία που δεν τους επιτρέπει να απολαύσουν την ιδιωτικότητα τους. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του σπιτιού δε φαίνεται να είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει το αγαπημένο του οίκημα με το οποίο συνδέεται στενά, ενώ κάποια μυστικά του παρελθόντος σε συνδυασμό με την ύποπτη συμπεριφορά το, οδηγούν τους πρωταγωνιστές στο σημείο της τρέλας.

Θα ήταν πραγματικά άδικο αν δεν αναγνωριζόταν η σεναριακή δοκιμή σε κάτι όχι και τόσο χιλιοπαιγμένο – όπως ο εμμονικός πρώην ιδιοκτήτης-. Όταν όμως άρχισε να εκτυλίσσεται η πλοκή, ήταν σαν να βλέπαμε σκηνές με τις οποίες δεκάδες φορές ήρθαμε αντιμέτωποι. Αρχίζουν οι τριβές του ζευγαριού με ένα “παλιό αγκάθι”, ο δολοφόνος ρίχνει σιγά σιγά τη μάσκα του, εφόσον πρώτα σκοτώνει κάποιον οικείο για τον αντίπαλο του και η γυναίκα νιώθει τόσο ευάλωτη που έχει ανάγκη από κατανόηση και φοβάται τη μοναξιά, αντιλαμβάνοντας τελευταία πάντα τις προθέσεις του μυστήριου άνδρα. Η σκηνοθεσία, που υπογράφεται από τον Ντίον Τέιλορ, στο τέλος χάνει ότι καλό έδωσε στο ξεκίνημα. Από την ειδυλλιακή ατμόσφαιρα γεμάτη πάθος δεμένη σωστά με ελάχιστα -μα απαραίτητα- jump scares, καθοδηγεί τον θεατή στη ρουτίνα του ανθρωποκυνηγητού με τον “καλό ” συνήθως στη πιο αδύναμη θέση, ενώ ο “κακός” να αργεί ακόμη και στο θάνατο του.

Σίγουρα μιλάμε για μια ταινία που παρά τα κλισέ της δε θα περάσει απαρατήρητη, αφού προωθήθηκε καλά πριν τη κυκλοφορία της. Ωστόσο το αποτέλεσμα για πολλούς ήταν ελλειπέστατο φαντασίας και ευστροφίας.

Latest

Παρέμβαση του Καθηγητή Ψυχάρη στη Βουλή: Το Ινστιτούτο του Παντείου στον πυρήνα της Περιφερειακής Ανάπτυξης

Σημαντική παρουσία του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΙΠΑ) του Παντείου...

Succession: Η σειρά που στην αρχή βαριόμουν αλλά στο τέλος… δεν ήθελα να τελειώσει

Μια ειλικρινής εξομολόγηση για τη σειρά που ξεκίνησε στραβά...

Πέντε νέες σειρές στο Ertflix: Από μυστήριο μέχρι βαθιά συγκίνηση

Το Ertflix συνεχίζει να επενδύει δυναμικά στη μυθοπλασία, εμπλουτίζοντας...

Newsletter

Don't miss

Παρέμβαση του Καθηγητή Ψυχάρη στη Βουλή: Το Ινστιτούτο του Παντείου στον πυρήνα της Περιφερειακής Ανάπτυξης

Σημαντική παρουσία του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΙΠΑ) του Παντείου...

Succession: Η σειρά που στην αρχή βαριόμουν αλλά στο τέλος… δεν ήθελα να τελειώσει

Μια ειλικρινής εξομολόγηση για τη σειρά που ξεκίνησε στραβά...

Πέντε νέες σειρές στο Ertflix: Από μυστήριο μέχρι βαθιά συγκίνηση

Το Ertflix συνεχίζει να επενδύει δυναμικά στη μυθοπλασία, εμπλουτίζοντας...

Φορολογικές Δηλώσεις 2025: Έκπτωση 4% για υποβολή έως τέλη Απριλίου

Η διαδικασία υποβολής των φορολογικών δηλώσεων εξελίσσεται με στόχο...
spot_img

Παρέμβαση του Καθηγητή Ψυχάρη στη Βουλή: Το Ινστιτούτο του Παντείου στον πυρήνα της Περιφερειακής Ανάπτυξης

Σημαντική παρουσία του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΙΠΑ) του Παντείου Πανεπιστημίου καταγράφηκε στις 10 Απριλίου 2025, στη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής...

The Last of Us – Μια τηλεοπτική επιτυχία που δεν ξεπερνά το παιχνίδι, αλλά αξίζει την προσοχή σου

Με αφορμή την έναρξη του δεύτερου κύκλου του The Last of Us, ξανασκέφτηκα τον πρώτο κύκλο και πώς μου φάνηκε σε σχέση με το...

Succession: Η σειρά που στην αρχή βαριόμουν αλλά στο τέλος… δεν ήθελα να τελειώσει

Μια ειλικρινής εξομολόγηση για τη σειρά που ξεκίνησε στραβά και τελικά με έψησε για τα καλά. Η αρχή δεν προμήνυε τίποτα καλό Δεν ήμουν φαν...
Ένα ψυχολογικό θρίλερ που σαφώς περιμέναμε περισσότερα από αυτό.The Intruder: Tι περιμέναμε και τι είδαμε