Ο τραγουδιστής Γιώργος Περού σε μια συνέντευξη στο beasty-press.com.
-Από ποια ηλικία αποφασίσατε πως θα ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Από την «τρυφερή» ηλικία των 15 ή 16 – δε μπορώ να θυμηθώ ακριβώς. Άλλωστε δεν αποτελούσε μια συνειδητή απόφαση αλλά μία πεποίθηση και μια αίσθηση αν θες, αφού αυτήν την τέχνη θαυμάζω και μου είναι οικεία δε μπορεί να γίνει αλλιώς. Η αίσθηση της νομοτέλειας αλλά και της υπερβολικής σιγουριάς μοιάζει αστεία για έναν έφηβο που την ίδια στιγμή ανοίγουν μπρος του άπειρες δυνατότητες και επιλογές. Κι όμως αυτή η αστεία «ξεροκεφαλιά» κατά κάποιον τρόπο με έσωσε από διάφορες παγίδες όπως το να υπακούσω στις συνταγές επιτυχίας που διαπότισαν την γενιά μου που προωθούσαν συγκεκριμένες σπουδές σε κλάδους που ήταν τότε της μόδας και μαζί την ψευδαίσθηση πως θα υπάρξει άμεση αποκατάσταση και σίγουρο εύκολο ή λιγότερο εύκολο χρήμα.
-Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική και το τραγούδι;
Ένιωθα να χρωστάω κιόλας στην τέχνη του τραγουδιού γιατί αφενός υπήρξε βασικό στοιχείο της παιδείας μου και αφετέρου τα τραγούδια τα ίδια μου έδειχναν τον δρόμο σε προσωπικό επίπεδο και με γλίτωναν από πολλές κακοτοπιές και αδιέξοδα που παραφυλάνε πάντα στο μονοπάτι της προσωπικής αναζήτησης και του αυτοπροσδιορισμού. Τα τραγούδια των άλλων – γνωστά και λιγότερο γνωστά – με οδηγούν στον εαυτό μου τελικά και μέσω αυτού του ταξιδιού προκύπτουν και οι δικές μου απόπειρες σύνθεσης τραγουδιών.
Να ξεκαθαρίσω εδώ πως αναφέρομαι στο τραγούδι σαν ξεχωριστή τέχνη που προκύπτει από τον λόγο και τη μουσική και αναδύεται μπροστά στον ακροατή σαν ένα μικρό θεατρικό δρώμενο αν συνυπολογίσουμε και την ερμηνεία. Δεν με τραβούσε δηλαδή η μουσική γενικά. Την θεωρώ ύψιστη τέχνη αλλά την έβλεπα βασικά σαν «εργαλείο» του τραγουδιού όπως και την ποίηση. Σαφέστατα σέβομαι και εκτιμώ όλες τις τέχνες αλλά η μεγάλη μου «καψούρα» είναι ο μαγικός και αρχέγονος συνδυασμός που λέγεται τραγούδι.
-Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής σας ταυτότητας;
Θα ήταν βαρετό να αναφέρω ονόματα καλλιτεχνών ή είδη μουσικής. Οτιδήποτε με συγκινούσε και με έβαζε σε μίαν άλλη κατάσταση αποτέλεσε και επιρροή. Νομίζω πως αυτή η αίσθηση της απεραντοσύνης και της ικανοποίησης που προσφέρουν οι αδιάκοπες εναλλαγές των συναισθημάτων έχει την έδρα της στα παιδικά μας χρόνια. Έχουν φωλιάσει μέσα μου με τον ίδιο τρόπο, τυχαίο και ανεξέλεγκτο τα μουσικά θέματα των κινουμένων σχεδίων, τα τραγούδια που έπαιζαν στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, τα λαϊκά – παραδοσιακά τραγούδια και σκοποί από τα οικογενειακά γλέντια, οι γιορτές του σχολείου, η μουσική επένδυση στις διαφημίσεις, οι δισκοθήκες των συγγενών, η κασέτες με τα ροκ εν ρόλο της μητέρας μου. Όλα αυτά τα ετερόκλητα ερεθίσματα διαμόρφωσαν το υπόβαθρο για μπορεί να υπάρξει ταυτότητα. Ομολογώ πως η επαφή και το συνειδητό ψάξιμο των μεγάλων δημιουργών με σφράγισε για πάντα. Καθένας ήταν ένα σκαλοπάτι και ένα ολοκληρωμένο σύμπαν. Ταυτόχρονα ο καθένας μια αφετηρία κι ένας προορισμός.
Και οι δάσκαλοι που έπεσα στα χέρια τους μερακλήδες και παθιασμένοι με την ζωντάνια και την αλήθεια του υλικού που έφεραν. Είμαι πολύ τυχερός που στην εποχή των εντυπωσιασμών και των τεχνασμάτων ήρθα τόσες φορές σε επαφή με το real thing!
–Η δουλειά και τα τραγούδια σας έχουν κυκλοφορήσει κυρίως στο διαδίκτυο. Πιστεύετε ότι το διαδίκτυο είναι ένα μέσο, το οποίο συμβάλλει στην ανάδειξη ενός καλλιτέχνη και στην πορεία του;
Πιστεύω πως όσο εύκολο ή δύσκολο είναι κάτι να ανακαλυφθεί και να αναδειχθεί άλλο τόσο εύκολα ή δύσκολα μπορεί και να θαφτεί και να περάσει απαρατήρητο μέσα στον όγκο της πληροφορίας.
-Αυτή την περίοδο, πόσο εύκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη να προωθήσει την δουλειά του;
Οι κανόνες έχουν αλλάξει γιατί το επίπεδο της ζήτησης καθορίζει σχεδόν το σύνολο της τύχης της παραγωγής που προσφέρεται. Για να επιβληθείς και να σε προσέξουν χρειάζονται πολλά χρήματα στην προώθηση που φυσικά τα καρπώνονται οι εταιρείες που κυριαρχούν στο μέσο αυτό. Αυτό σε συνδυασμό με την εκμηδένιση της πιθανότητας κέρδους από την παραγωγή αυτή κάθε αυτή δεν υπάρχουν επενδυτές πια αλλά νταβατζήδες ήδη υπαρχόντων ονομάτων και νέοι ανεξάρτητοι χομπίστες οι περισσότεροι αρκετά ευκατάστατοι ώστε να επενδύσουν στην τέχνη τους.
Παρόλο που έχουν τις ίδιες πιθανότητες να κάνουν πράγματα με ειλικρίνεια και πάθος είτε οι πλούσιοι είτε οι φτωχότεροι το ταξικό πρόβλημα παραμένει και το χόμπυ αυτό είναι πολύ ακριβό – ειδικά το κομμάτι της διαφήμισης και της προώθησης. Και φυσικά μιλάμε πάντα και για συντριπτική επικράτηση της εικόνας και του εντυπωσιασμού. Όλα αυτά δεν είναι κάποιο σχέδιο συνομωσίας με στόχο να εξαφανιστούν οι φτωχότεροι καλλιτέχνες αλλά το αποτέλεσμα της υπερπροσφοράς σε μέτριο μουσικό προϊόν των προηγούμενων δεκαετιών και της υποδειγματικής οκνηρίας των ανθρώπων που θεωρούνται κοινό και την μανιώδη εξάρτηση τους με την έννοια της ευκολίας και όλη αυτή η συμπεριφορά οδηγεί μαθηματικά σε μια χυδαιότητα που δυστυχώς απαξιώνει τα πάντα. Η άρνηση στο να ψάξουν το οτιδήποτε με νηφαλιότητα και ύστερα να υποστηρίξουν οικονομικά την επιλογή τους πραγματικά πιστεύω πως αγγίζει απίστευτα ποσοστά και αυτό ναι είναι αρκετά τρομακτικό.
-Έχετε γράψει μουσική για μια σειρά από σημαντικές θεατρικές παραστάσεις, πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της μουσικής στην απόδοση ενός θεατρικού έργου;
Ούτε εγώ το πίστευα που όσο να πεις είμαι και μουσικός αλλά το είδα με τα μάτια μου και το άκουσα με τ’ αυτιά μου. Η μουσική έχει τέτοια δύναμη που μπορεί να απογειώσει μιαν σκηνή. Αρκεί να μην το φοβηθούν ο σκηνοθέτης ο μουσικός και όσοι άλλοι εμπλέκονται. Όσο εκτίμησα τη λειτουργία της μουσικής στο θεατρικό σανίδι όμως άλλο τόσο κατάλαβα καλύτερα την παύση και τη σιωπή.
-Εκτός από τη μουσική ποιο άλλο στοιχείο είναι εξίσου σημαντικό στην θεατρική απόδοση;
Είναι όσο σημαντική θεωρώ όσο είναι κι ο φωτισμός της σκηνής. Βέβαια όταν δεν υπάρχει μουσική υπάρχει η μουσική και η εκφορά του λόγου από τις φωνές των ηθοποιών. Κι αυτό είναι μουσική. Και σ’ αυτό στάθηκα πολύ τυχερός.
-Κάποιες θεατρικές παραστάσεις και συνεργασίες σταθμοί για την πορεία σας;
Οι «12 Ένορκοι» και το «Εκτός Ύλης» ήταν για μένα μεγάλο σχολείο και η Κωνσταντίνα Νικολαίδη μια τολμηρή σκηνοθέτης και παραγωγός που εμπιστεύεται τους συνεργάτες της. Φοβερή ορχήστρα και οι 12, φοβερός σολίστας ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης! Ανυπομονώ για το επόμενο.
-Το άλμπουμ σας φέρει τον τίτλο «Δύο κόσμοι» ποιοι είναι αυτοί οι δυο κόσμοι;
Οι δύο κόσμοι είναι αυτοί που αναίτια και παρόλα αυτά μοιραία αντιμάχονται. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει εσωτερικά μέσα σε κάθε άνθρωπο, ταυτόχρονα σε επίπεδο ομαδοποίησης και κοινωνίας αλλά και στην ίδια την φύση. Και συνθέτει μία τόσο οικουμενική και πανανθρώπινη μυθολογία που είναι δύσκολο να παραβλέψεις. Οι διαχωρισμοί υπάρχουν από τότε που η σκέψη αποκόπηκε από το ένστικτο. Με την γέννηση του ανθρώπου όπως τον ξέρουμε έρχονται και όλοι αυτοί οι διαχωρισμοί. Οι δύο κόσμοι είναι ένας και αδιαίρετος κόσμος. Το όλον. Κι είναι προϊόν λάθους ή προσωρινής αναγκαιότητας αυτή η ψευδαίσθηση των διαχωρισμών και ο τρόπος που τους βιώνουμε. Σαφέστατα υπάρχουν αντιθέσεις με τη διαφορά όμως πως συνθέτουν κάτι ενιαίο το οποίο και καλούμαστε να αναγνωρίσουμε.
-Υπάρχει κάποιο από τα τραγούδια σας που ξεχωρίζετε;
Νομίζω πως από αυτά που έχουν εκδοθεί το τραγούδι «Του Πατέρα» είναι το πιο ιδιαίτερο. Ίσως το θέμα που καταπιάνεται με κάνει να το ξεχωρίζω.
-Για ποιον λόγο;
Ίσως γιατί ήταν κάπως πιο απαιτητικό από άλλα που έχω κάνει και με «παίδεψε» λίγο. Πάντως είναι αλήθεια πως ενώ με αντιπροσωπεύει σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει κάτι εντελώς διαφορετικό από τα άλλα που τραγούδια. Μια περίεργη σκοτεινιά και μια ψυχρότητα που ελπίζω να αποδόθηκε κάπως στο τελικό αποτέλεσμα.
-Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Μανώλη Φάμελλο;
Με το Μανώλη Φάμελλο είχαμε γνωριστεί τυχαία. Τον ντρεπόμουν κάπως στην αρχή. Το θράσος μου αλλά και το μεράκι μου για καλό ηχητικό αποτέλεσμα με έκαναν να του ζητήσω να δανειστώ κάποια όργανα από την ποιοτική συλλογή του. Έτσι κάπως κάναμε μαζί μια περιοδεία και μου εμπιστεύτηκε (ρισκάροντας ομολογουμένως) κάποιες ενορχηστρώσεις στο album «Γύρω απ’ τον ήλιο». Ευτυχώς έκανα φαίνεται καλή δουλειά και έτσι μου μιλάει ακόμα. Είναι ένας πολύ καλός «θείος» (αν και μικροδείχνει επικίνδυνα) και σαφώς ένας από τους πολύ σημαντικούς και αξιοζήλευτους έλληνες δημιουργούς. Ελπίζω να συνεργαστούμε σύντομα ξανά.
-Έχετε συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες, μια συνεργασία που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε στο μέλλον ποια είναι;
Σημαντικούς θα έλεγα και τους ευγνωμονώ γι’ αυτό το πάρε – δώσε.
Το σίγουρο είναι πως θα ήθελα να βρω την γυναικεία φωνή που θα εκφράσει ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό από ανέκδοτα τραγούδια που έχω δουλέψει κατά καιρούς και περιέχουν αυτή την «θηλυκή» μου πλευρά γραφής. Κι έπειτα νομίζω πως έχω ανάγκη να «φοιτήσω» στο σχολείο ενός έμπειρου και ολοκληρωμένου δημιουργού όπως π.χ. ο Διονύσης Σαββόπουλος.
-Μία συμβουλή που θα δίνατε σε κάποιον που μόλις αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι;
Ας πούμε καλύτερα κάποιες προτροπές που μου φαίνονται χρήσιμες.
Η πρώτη είναι:
Μην επιτρέψετε στο φαντασιακό σας να καθορίζει τις επιλογές σας γιατί αντί να βρεθείτε στην σκηνή που τόσο ποθείτε υπάρχει φόβος να βρεθείτε στον πάτο με ό,τι σημαίνει αυτό για τον καθένα.
Κάνετε αυτό που αγαπάτε όχι απλώς γιατί ισχυρίζεστε πως το αγαπάτε αλλά γιατί έχετε βαθύτερους λόγους που σας οδηγούν εκεί.
Δεν υπάρχει επιτυχία και αποτυχία – υπάρχει μόνο ο δρόμος.
Μην παίρνετε στα σοβαρά ούτε την καλή ούτε την κακή κριτική. Αφουγκραστείτε τις αντιδράσεις των ανθρώπων συνολικά.
Μην στυλιζαρεστε και επιτρέψτε στον εαυτό σας να μεταμορφωθεί σε αυτό που θέλετε να πείτε κάθε φορά και να εξελιχθεί σε αυτό που πραγματικά είστε τελικά.
Προτιμήστε την σιωπή αν κάτι δεν το νιώθετε ολοκληρωμένο.
Χρησιμοποιήστε το χιούμορ σας δημιουργικά και επενδύστε στην αστεία πλευρά των πραγμάτων. Καθετί που κάνουμε με σοβαρότητα οφείλουμε να το αποδομούμε και να το χτίζουμε πάλι για να πατάει γερά και στα δύο του άκρα. Αλλιώς πνίγεται μέσα στην σοβαροφάνεια και τους θεατρινισμούς.
Μην φοβάστε τις ανατροπές.
Κάντε ό, τι πιστεύετε με ψυχραιμία. Δεν είστε υποχρεωμένοι να υπακούτε.
Δεν υπάρχει συνταγή. Η ποιότητα των υλικών κάνει το αποτέλεσμα.
Εστιάστε στο περιεχόμενο. Τα άλλα βρίσκονται στην πορεία.
-Πιστεύετε πως τα reality shows μπορούν να βοηθήσουν στην εξέλιξη ενός νέου καλλιτέχνη;
Οι παραπάνω συμβουλές ισχύουν και για τις περιπτώσεις των reality shows.
-Ποια είναι τα επόμενα μουσικά σας σχέδια;
Τα μουσικά μου σχέδια είναι τόσο κοστοβόρα οπότε προς το παρόν: No money – no honey!!!
Ίσως κάνω ένα μικρό βηματάκι δισκογραφικό με 1 ή 2 τραγούδια. Κατά τα άλλα είμαι πολύ χαρούμενος με την περιοδεία που έχω ξεκινήσει κι ελπίζω να καταφέρω να γυρίσω όλη την Ελλάδα.
Λίγα λόγια για τον Γιώργο Περού:
Ο Γιώργος Περού (Γιώργος Κεφαλλωνίτης) εμφανίστηκε πρώτη φορά παρέα με τον Ζακ Στεφάνου στο πλαίσιο ενός ακουστικού σχήματος. Μετά από μία μικρή καλοκαιρινή περιοδεία στις Κυκλάδες, οι δυο τους κατέληξαν στο Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών (καλοκαίρι | φθινόπωρο 2011) ενώ οι εμφανίσεις τους τον χειμώνα συνεχιστήκαν στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (Κόκκινη Σβούρα, Barωδος κ.α.). Παράλληλα παρουσίασε δείγματα της δουλειάς του σε διάφορους χώρους όπως το Nueva Trova και το After Dark (χειμώνας 2011/άνοιξη 2012) με τους συνεργάτες του (Θάνο Μιχαηλίδη, Άγγελο Παπαδάτο, Σωτήρη Καστάνη) και έκανε μια σειρά εμφανίσεων στην Αθήνα (Barazz, Black Duck) με την Λόλα Γιαννοπούλου στο πιάνο και τη φωνή.
Το καλοκαίρι του 2012 εμφανίστηκε σε περιορισμένο αριθμό συναυλιών με τον Στάθη Δρογώση. Στις αρχές του 2013 ξεκίνησε η συνεργασία του με το Μανώλη Φάμελλο, με πάνω από 30 εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα, ο ίδιος συμμετείχε ως μουσικός και ενορχηστρωτής στους τελευταίους δίσκους του Μανώλη Φάμελλου (Γύρω απ’ τον ήλιο) και του Λόλεκ (Ουρανός Μολύβι). Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Δύο κόσμοι» κυκλοφορησε (Digital & Cd) τον Απρίλιο του 2014. Στις αρχές του 2015 κυκλοφόρησε διαδικτυακά μία διασκευή στο κλασικό τραγούδι των Μανώλη Χιώτη/ Χρήστου Κολοκοτρώνη «Απόψε φίλα με» σε δική του ενορχήστρωση και παραγωγή και τον Οκτώβριο του 2016 κυκλοφόρησε σε Album (Digital & Cd) η μουσική και τα τραγούδια της παράστασης «Οι 12 Ένορκοι». Έχει σπουδάσει ηχοληψία, μουσική τεχνολογία και από το 2010 έχει δημιουργήσει μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία την ΙnRealTime Records μέσω της οποίας έχουν κυκλοφορήσει αρκετοί καλλιτέχνες τις παραγωγές τους (Ζακ Στεφάνου, Λόλεκ, Αδάμ Τσαρούχης, Clio K).
Μπορείτε να ακολουθήσετε την σελίδα του Γιώργου Περού στο facebook
