Η αγάπη μου για τη μουσική λίγο πολύ είναι γνωστή. Μπορεί να μην μπορώ να τραγουδήσω σωστά η να παίξω συγχορδίες όμως από μικρή με θυμάμαι να ακούω .ωρες ατέλειωτες μουσική, να μαθαίνω στίχους και να είμαι το ενοχλητικά παράφωνο παιδάκι που δε σταματά να τραγουδάει.
Μεγαλώνοντας λοιπόν άρχισα να δίνω λίγο περισσότερο σημασία σε όσα άκουγα και να αντιλαμβάνομαι τους στίχους. Χώριζα τις μουσικές σε αυτές που με συγκινούν, με ταξιδεύουν, με ηρεμούν, με χαλαρώνουν, με κρατούν σε εγρήγορση, με εκτονώνουν κ.ο.κ.
Κάπου εκεί λοιπόν στο 2010, όντας 16.. Έφηβη, καταλαβαίνεται ο συναισθηματικός μου κόσμος σε μια κατάσταση πανικού το χα ρίξει στον Παπάζογλου, τον Πασχαλίδη και τον Στόκα. Η δε «Μαύρη Πεταλούδα» του Χαρούλη έπαιζε στα αυτιά μου πρωί, μεσημέρι και βράδυ.. Τέτοιαευχάριστα και αισιόδοξα πράγματα λοιπόν άκουγα όταν ξεκίνησε το πρώτο Greek Idol… Το παρακολουθούσε όχι με ιδιαίτερα ζωηρό ενδιαφέρον αλλά το παρακολουθούσα.
Θυμάμαι λοιπόν, ένα αγόρι με μαντήλι στο λαιμό (τότε ήταν της μόδας), να εμφανίζεται μπροστά στους κριτές και να τραγουδά «Μα πάνω απ΄όλα θέλω να με θέλεις εσύ», δεν εντυπωσιάστηκα τότε αλλά αργότερα όταν άρχισαν τα πρώτα liveτου Showμέχρι εκείνο το live που τον άκουσα να ερμηνεύει το «Να με προσέχεις».
Τότε ήταν που κατάλαβα πως αυτή η φωνή συνδυάζει πολλές από τις κατηγορίες που προανέφερα. Και άρχισα να τον παρακολουθώ μέσα από τα social media όπου έμαθα πολλά ακόμη για την πορεία του στον κόσμο των τεχνών πριν από το GreekIdol αλλά και όσα σημαντικά κατάφερε μετά.
Ο Στέργιος Νταουσανάκης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλά τραγουδιστής, είναι λίγο αυτό και σίγουρα με μια έννοια τον υποβαθμίζει.
Ο Στέργιος λοιπόν είναι τραγουδοποιός-ερμηνευτής-ηθοποιός. Πρόσφατα μάλιστα ανακηρύχθηκε και Αριστούχος πτυχιούχος από το Εθνικό Ωδείο στο σύγχρονο τραγούδι .
Γεννημένος στον Πειραιά, έκανε τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι μέσω της παιδικής χορωδίας του Δ. Τυπάλδου ,καθώς και την παιδική χορωδία του Εθνικού Ωδείου “Μανώλης Καλομοίρης”.
Στην συνέχεια συμμετέχει σε Θεατρικές παραστάσεις όπως:
«Η Μελωδία της Ευτυχίας» με την αξέχαστη Αλίκη Βουγιουκλάκη, «Σκηνές του Δρόμου» του Σταμάτη Φασουλή, στις παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: ΤΟΣΚΑ-ΚΑΡΜΕΝ και ΜΠΟΕΜ καθώς γίνεται σολίστ στο ΡΕΚΒΙΕΜ του Μότσαρτ σε ηλικία μόλις 12 ετών και στις παραστάσεις του Κώστα Γαβρά “ΚΑΙ ΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟΝ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΩΣ” την ίδια εποχή τις οποίες ανοίγει με την Λυδία Κονιόρδου και τον Γιώργο Νταλάρα .
Επίσης την ίδια περίοδο βραβεύεται από τον Μίκη Θεοδωράκη σε συναυλία καθώς ερμηνεύει το έργο του “ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΑΒΕΡΩΦ” από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ υπό την παρουσία του και επίσης γίνεται σολίστ στον δίσκο του Νότη Μαυρουδή “ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΑΡΑΒΙ”.
Αργότερα συμμετέχει στο μιούζικαλ:
« GREASE» οπού κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο υπό τις οδηγίες της Βασιλικής Ανδρίτσου και της Θέμις Μαρσέλλου και στο «RENT» όπου συμμετέχει και στο Soundtrack της παράστασης «Seasons of Love-Ζήσε με Αγάπη».
Πρωταγωνιστεί επίσης στο παιδικό θέατρο στην παράσταση “ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα” και σε παραστάσεις με την εξαιρετική θεατρική ομάδα “Περίακτοι”.
Στην τηλεόραση τον γνωρίσαμε από τη συμμετοχή του στη τηλεοπτική σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη «Σαββατογεννημένες» στο ρόλο του μαθητή Ερημίδη,αλλά και λίγο μετά ήρθε στη ζωή του το Greek Idol όπου κατάφερε να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά.
Αμέσως μετά, συνεργάστηκε με τον Γιάννη Πλούταρχο στη Θεσσαλονίκη στο Odeοn, και με τον Κώστα Τουρνά στην Αθήνα στην Αρχιτεκτονική αλλά και με άλλους σημαντικούς καλλιτεχνες.
Ως απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Πειραιά και πτυχιούχος – αριστούχος δάσκαλος σύγχρονου τραγουδιού του Εθνικού Ωδείου Ηλιούπολης, πλέον έχει τα δικά του «παιδιά» όπως αποκαλεί τους μαθητές του με τους οποίους δουλεύει μαθαίνοντάς τους το πιο σημαντικό…να τραγουδούν με την καρδιά τους γιατί μόνο τότε θα τραγουδήσουν σωστά.
Πρόσφατα έχει εκδώσει ανεξάρτητα την πρώτη προσωπική του συλλογή τραγουδιών στο cd «ΤΡΑΠΟΥΛΑ» με τραγούδια κοινωνικά, βιωματικά σε στίχους και μουσική του ιδίου ενώ ετοιμάζει και το δεύτερο προσωπικό του cd με τίτλο «Ειλικρινά» το οποίο θα περιλαμβάνει 8 ερωτικά τραγούδια.
Όλα αυτά τα χρόνια εχει εμφανιστεί με μεγάλη επιτυχία σε μουσικές σκηνές-έντεχνα και λαϊκά στέκια καθώς και club όπως η Αρχιτεκτονική, ο Σταυρός του Νότου, το Ηolywood stage, το Νoca club , τα Κόκκινα Φανάρια ,το Όνομα του Ρόδου ,το Κρεμλίνο και άλλα, καθώς και σε προσωπικές του συναυλίες και παραγωγές στο κηποθέατρο Νίκαιας και πρόσφατα στο Βεάκειο θέατρο του Πειραιά όπου πρόσφερε και χρήματα στο “χαμόγελο του παιδιου”.
Τον περασμένο χειμώνα εμφανιζόταν σταθερά στον Κορυδαλλό στα “Ανείπωτα” ερμηνεύοντας από παλιούς κλασσικούς λαϊκούς συνθέτες μέχρι και τους πλέον σύγχρωνους, ανεβάζοντας με αυτό τον τρόπο το γλέντι στα ύψη μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Επίσης ετοιμάζει περιοδεία στα πιο δυνατά club της Αθήνας και της Επαρχίας βάζοντας φωτιά στις νύχτες με την δυναμική μπάντα του και με τους φίλους που τον ακολουθούν.
Ξεχωριστή στιγμή για τον Στέργιο για το 2019 θα είναι πάντα η προσωπική του συναυλία στο κηποθέατρο Νίκαιας που πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιουλίου. Πάντα σε συνεργασία με την δική του ομάδα παραγωγής την Νt production και την ILLIOUM και φυσικά τον Δήμο Νίκαιας-Ρέντη.
Η σχέση που έχει καταφέρει να χτίσει με τους μαθητές του είναι μοναδική αφού εκτός από δάσκαλος, γίνεται μπαμπάς, φίλος, αδερφός, μέντορας. Μάλιστα στις συναυλίες οι μαθητές του έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο αφού κάθε φορά αφήνει χώρο για εκείνους πάνω στη σκηνήπροκειμένου να δείξουν τη δουλειά τους.
Έχει ακόμη δημιουργήσει την χορωδία των αισθήσεων και οδηγεί σε νέες μουσικές περιπέτειες τα μέλη της που επιλέγουν να είναι σε αυτήν.
Και αν και για εσείς έχετε την ίδια σχέση που έχω εγώ με τη μουσική, την λατρεύετε αλλά δυστυχώς δεν έχετε το χάρισμα για να ασχοληθείτε με αυτήν, δεν πειράζει… Ο Στέργιος μπορεί να γίνει η φωνή σας και να βγάλει προς τα έξω τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας. Εντάξει, μπορεί να τρέξει και κανένα δάκρυ, αλλά δεν είναι κακό, γιατί όταν τα συναισθήματα που βγάζει μια φωνή μέσα από στίχους και τη συνοδεία μιας μελωδίας είναι δυνατά τότε όλα γίνονται καλύτερα γιατί ξέρεις πως αυτή η φωνή, θα είναι ο καλύτερός σουφίλος στην πιο ευάλωτη στιγμή.
«Σημαδεμένη τράπουλα η ζωή,
ή την τσογάρεις ή πηγαίνεις πάντα πάσο..
Και όταν το δέκα το καλό φανερωθεί,
αυτή θα έχει στο μανίκι έναν άσσο..»
