Το καλοκαίρι έρχεται. Ο καιρός ανοίγει. Οι σχολές κλείνουν. Γενικότερα είναι η εποχή του χρόνου που όλοι αρχίζουμε να γινόμαστε λίγο πιο ευχάριστοι και χαρούμενοι. Ξεχνάμε τις έχθρες μας με τους άλλους (εν μέρει) και συγκεντρωνόμαστε στο πώς θα περάσουμε καλά με τα κοντινά μας και μη άτομα. Όμως αφού τελειώσει το καλοκαίρι αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθαμε τον χειμώνα αρχίζουν και επιστρέφουν πάλι πίσω και η καθημερινότητά μας ξαναμαυρίζει σιγά σιγά (και δεν εννοώ την απλή κατάθλιψη ότι έφτασε και πάλι ο χειμώνας κι πρέπει να κρύψουμε τα καλοκαιρινά). Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό κάθε χρόνο;Γιατί να μην μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι συνεχώς; Και όμως μπορούμε!Παρακάτω λοιπόν είναι μερικές προτάσεις που μπορεί να δοκιμάσει κανείς με τον εαυτό του για να μην χρειαστεί κάποια στιγμή να δώσει τα λεφτά του σε ψυχολόγο (sorry φοιτητές της ψυχολογίας αλλά το budget είναι λίγο σφιχτό!)
1.Κάνε αυτό που θέλεις ΕΣΥ!
Στα πλαίσια του λογικού πάντα αλλά χωρίς να καταπιέζεις τον εαυτό σου με “αν” και “γιατί”. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε την δική μας ζωή κι όχι την ζωή που θέλουν οι άλλοι να ζούμε. Αυτό δεν είναι εύκολο γιατί πολλές φορές θα χρειαστεί να έρθεις σε σύγκρουση με άτομα που ενδεχομένως να εκτιμάς και που θα θέλουν να ακολουθήσεις διαφορετική πορεία από αυτή που θες εσύ αλλά life’s a bitch! ΚΑΝΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ! Μόνο τότε θα μπορείς να είσαι αληθινά ευτυχισμένος αλλά και να είσαι κύριος του εαυτού σου. Και μην ανησυχείς γι αυτούς που αγαπάς. Αν είσαι εσύ σίγουρος ότι τους έχεις φερθεί καλά θα είναι κι αυτοί αλλά ακόμα και να μην είναι, αν σε αγαπούν κι αυτοί και σε θέλουν πραγματικά κοντά τους θα βρουν τρόπο να σου επισημάνουν το πρόβλημα που έχουν για να το λύσετε ΜΑΖΙ!
2. Σταμάτα να μπλοκάρεις τον εαυτό σου και να έχεις taboo!
Οι προκαταλήψεις, τα στερεότυπα, οι κοινωνικές συμβάσεις και τα λεγόμενα “πρέπει” είναι όλα μέσα στο κεφάλι σου! Δεν εννοώ, βεβαίως, να κάνεις ό,τι σου κατέβει στο κεφάλι αλλά να μην καλουπώνεις τον εαυτό σου. Όταν θες να δημιουργήσεις ή να προσφέρεις κάτι ή ακόμα και να ρωτήσεις κάποιον ή κάποια άκυρη να πάτε για καφέ, καν’το χωρίς να σκέφτεσαι “και αν…” Το χειρότερο που έχεις να πάθεις είναι αυτό που έφτιαξες να μην βγει καλό, αυτό που ήθελες να προσφέρεις να μην έχει ζήτηση (τουλάχιστον εκεί που το προσέφερες) και αυτός/αυτή που ρώτησες για τον καφέ να μην θέλει απλά να βγει μαζί σου. Get over it! Βρες κάποιον άλλο που εκτιμά αυτό που έχεις να δώσεις! Δεν είναι άσχημο αυτό που προσφέρεις, απλά πρέπει να βρεις το κατάλληλο κοινό…
3. Να λες πάντα την αλήθεια!
Και κυρίως στον εαυτό σου! Ακούγεται κλισέ αλλά είναι αυτό που δεν κάνεις σχεδόν κανένας μας πια! Και το να λέμε την γνώμη μας σε οποιοδήποτε θέμα, ακόμα και αν δεν είναι δημοφιλής ή αν δεν αρέσει σε κάποιους, συμπεριλαμβάνεται μέσα στην έννοια της αλήθειας… της δικής μας αλήθειας! Μπορεί η αλήθεια να πονάει αλλά ξέρετε τι πονάει περισσότερο; Το να κρύβεσαι από τους άλλους και ιδιαίτερα από τον εαυτό σου! Το να υιοθετείς προσωπεία και συμπεριφορές μόνο και μόνο για να “βολέψεις” τους άλλους ενώ την ίδια στιγμή “ξεβολεύεις” εσένα! Αυτά πονάνε! Επίσης πονάει το να γυρνάς σπίτι σου και να μην μπορείς να βρεις καταφύγιο ούτε εκεί λόγω των τύψεων που έχεις για τον ψεύτικο εαυτό που παρουσιάζεις!Έτσι να λες πάντα την αλήθεια στον εαυτό σου πρώτα και στους γύρω σου μετά!
Ο εαυτός μας είναι το πολυτιμότερο πράγμα που έχουμε και δυστυχώς ή ευτυχώς το μόνο που τελικά όντως μας ανήκει!Γι’ αυτό αν δεν τον προσέξουμε εμείς δεν θα το κάνει κανένας άλλος! Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, δημιουργώντας του λιγότερα προβλήματα και σαφώς λιγότερα ψυχολογικά…
