Πόσο δύσκολο είναι τελικά να είμαστε αισιόδοξοι: Η αισιοδοξία είναι μια μορφή τέχνης και όπως η τέχνη επιδρά θετικά στην ζωή μας έτσι και η αισιοδοξία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα δεδομένα γύρω μας. Σε μία εποχή όπου οι γοργοί ρυθμοί της καθημερινότητας μας παρασύρουν σ’έναν συνεχή αγώνα επιβίωσης, ξεχνάμε να ζούμε. Ξεχνάμε το πραγματικό νόημα της ζωής που είναι η αγάπη και οι ευτυχισμένες στιγμές με τους ανθρώπους μας.
Μέσα σε όλο αυτόν τον αγώνα, ξεχνάμε και να περάσουμε χρόνο με τον εαυτό μας και να τον γεμίσουμε με αισιοδοξία και πίστη πως όλα θα πάνε καλά. Παρασυρόμενοι από αρνητικές σκέψεις, προτιμάμε το βολικό μονοπάτι από το να κάνουμε την αλλαγή στην ζωή μας. Ίσως ακούγεται κοινότυπο όμως η ευτυχία, βρίσκεται στα απλά πράγματα της ζωής. Μια βόλτα μ’ έναν φίλο στην θάλασσα, ένα ζεστό χαμόγελο, μια καλή πράξη μπορούν να μας γεμίσουν με το θετικό συναίσθημα που χρειαζόμαστε. Ποτέ δεν είναι αργά. Ότι και αν συνέβη στο παρελθόν, άδραξε την ευκαιρία και ζήσε το όνειρο σου χωρίς δισταγμούς. Κάνε το χόμπι που πάντα ονειρευόσουν. Ζήσε, διασκέδασε , χαμογέλασε. Περπάτησε στην φύση, νιώσε τον αέρα από το κύμα της θάλασσας. 
Εκεί βρίσκεται η ευτυχία στα απλά. Πέτα στα σύννεφα όταν σου λένε να πατάς στην Γη. Η ζωή είναι στιγμές και αυτές θα αποτελέσουν τις αναμνήσεις που θα σε κάνουν να χαμογελάς. Άλλωστε οι θετικές σκέψεις προσελκύουν και θετικά πράγματα (σύμφωνα και με τον νόμο της έλξης). Έχω φτάσει λοιπόν στο σημείο όπου συνειδητοποιώ πως αρκεί μόνο μια αισιόδοξη πλευρά για να προσεγγίσουμε την ζωή που ονειρευόμαστε. Η ζωή μας ένα πίνακας όπου εμείς διαλέγουμε τα χρώματα με τα οποία θα τον ζωγραφίσουμε.
Μπορείς να τα καταφέρεις. Όσο δύσκολο και αν ακούγεται να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, αρκεί το πρώτο βήμα ώστε να φτάσεις στο επιθυμητό. Γι’ αυτό μην ξεχνάς να κρατάς ανθρώπους που αγαπάς δίπλα σου και σε βοηθούν στην εξέλιξη σου, να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου που σε κάνουν χαρούμενο και η θετική πλευρά των πραγμάτων θα εμφανίζεται συνεχώς μπροστά σου.
«Ημερολόγιο καραντίνας»: Ημέρα 22η