Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής το βιβλίο της Παρασκευής Μπακέλλα με τίτλο «Πέντε μέρες και ένας μήνας». Πρόκειται για το έργο που απέσπασε το α΄ βραβείο του 1ου διαγωνισμού των εκδόσεων.
Κεντρική ηρωίδα της ιστορίας είναι η Αλίνα. Οι αναγνώστες την συναντούν ευτυχισμένη με το σύζυγό της και τα δύο τους παιδιά. Η ευτυχία της θα διακοπεί εξαιτίας μιας τυχαίας ανακάλυψης στη δερμάτινη βαλίτσα του συζύγου της, ο οποίος ταξιδεύει συχνά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ένα κόσμημα με μία γαλάζια πέτρα θα κλονίσει την εμπιστοσύνη της για τον σύζυγό της.
Άργησε να κοιμηθεί. Χίλιες σκέψεις πλεγμένες γαϊτανάκι χόρευαν στο μυαλό της. Για άλλη μια φορά σχεδίαζε πώς θα ζούσε δίχως εκείνον. Πότε θα του επέτρεπε να βλέπει τα κορίτσια; Πως θα το ανακοίνωνε στη μητέρα της;
Τις επόμενες ημέρες που θα ακολουθήσουν ερωτηματικά και αγωνία θα κυριεύσουν την Αλίνα. Η ηρωίδα θα στραφεί και θα ζητήσει τη συμβουλή του μικρότερου αδερφού της, τον οποίο βαραίνει η υποχρέωση διατήρησης της οικογενειακής επιχείρησης.
Ο θυμός είναι καλύτερος από την απογοήτευση. Σου δίνει το έναυσμα να τσακωθείς, να διεκδικήσεις και ίσως να σώσεις. Αλλά η απογοήτευση σε καθιστά άπραγο, σχεδόν αποφασισμένο για το τέλος.
Ένα ταξίδι του ζευγαριού στη Καστοριά και ένα γεγονός στην δομή που προσφέρει συσσίτιο η Αλίνα θα αποκαλύψουν την ιστορία του κοσμήματος αλλά κυρίως άγνωστες πτυχές του παρελθόντος του συζύγου της. Η παρούσα ιστορία μας ταξιδεύει στα γραφικά δρομάκια της Καστοριά. Η ροή των εξελίξεων είναι ευχάριστη και η ανάγνωση ενδιαφέρουσα. Η παρουσίαση και η δόμηση των χαρακτήρων του βιβλίου είναι αξιοσημείωτη και ολοκληρωμένη. Οι ήρωες διακατέχονται από αγωνίες, διλήμματα και ελαττώματα.
Παρασκευή Μπακέλλα
Η Παρασκευή Μπακέλλα κατάγεται από το Αγρίνιο, αλλά έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στα Ιωάννινα, όπου ζει και εργάζεται. Είναι κλινική νοσηλεύτρια (ενεργό μέλος της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας και της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Νοσηλευτικής Ομοσπονδίας του Ε.Σ.Υ.), με ταυτόχρονη ακαδημαϊκή καριέρα. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ψυχιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, καθώς και εξειδικεύσεις στον τομέα της Ιατρικής Ψυχολογίας.
Έχει αρθρογραφήσει σε τοπική εφημερίδα και σε νοσηλευτικά έντυπα. Έχει βραβευθεί για το επιστημονικό ερευνητικό έργο της. «Μέσα από τη Νοσηλευτική –όπως η ίδια λέει– έμαθα να χαϊδεύω το παιδί, που κάποτε στάθηκε δυνατό και δεν έκλαψε. Η φροντίδα –εκείνου του παιδιού– έγινε λέξεις, που πήραν τη σειρά τους στο χαρτί κι έπλασαν ιστορίες. Έτσι, η γραφή μεταλλάχθηκε σε καθημερινή ασχολία και ανάγκη». Η καθημερινότητά της περιλαμβάνει, επίσης, τον εθελοντισμό (είναι βραβευμένη για το εθελοντικό έργο της, από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό), τη ζωγραφική και το διάβασμα. Είναι παντρεμένη και έχει δύο γιους.