Τώρα εσύ αγαπητέ αναγνώστη για να διαβάζεις αυτό το άρθρο ή που είσαι δυσλεκτικός σαν και εμένα ή που έχεις κοντινούς σου ανθρώπους με δυσλεξία και καταλαβαίνεις λίγο τι εννοεί ο τίτλος γιατί το έχεις ζήσει και εσύ μαζί τους, είτε δεν έχεις ιδέα για αυτό το περίεργο κόσμο της δυσλεξίας και έχεις ακόμα μια παρεξηγημένη αντίληψη πάνω στο θέμα.
Δεν ξέρω πως έχει επικρατήσει αυτή η άποψη χρόνια τώρα αλλά οι περισσότεροι ακόμα και σήμερα όταν ακούν την λέξη «Δυσλεξία» το πρώτο που τους έρχεται στο μυαλό είναι «διανοητικά προβλήματα». Και εδώ είναι η αρχή του τέλους…! Λοιπόν ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η δυσλεξία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μαθησιακή δυσκολία και τα άτομα που είναι «προικισμένα» με αυτήν αν δεν αντιμετωπίζουν κανένα άλλο διανοητικό ή αρθρωτικό πρόβλημα μπορούν όπως όλοι οι υπόλοιποι να μιλήσουν, να εκφράσουν ιδέες και απόψεις και να κοινωνικοποιηθούν ομαλά χωρίς να διαφέρουν σε κάτι από το υπόλοιπο περίγυρο τους. Κάπου εδώ να αναφέρουμε για τα πρακτικά ότι σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν μεγαλύτερο δείκτη νοημοσύνης από το κανονικό.
Ο καλύτερος ορισμός που βρήκα για την δυσλεξία ήταν αυτός του κ. Δημήτρη Π. Στάσινου: «Πρόκειται για διαταραχή κατά την οποία ένα παιδί δυσκολεύεται να μάθει ανάγνωση και γραφή κάτω από συνήθεις σχολικές συνθήκες». Ναι οι δυσλεκτικοί άνθρωποι δεν είναι συνηθισμένοι, θέλουν άλλο χρόνο και τρόπο για να μάθουν και να κατανοήσουν τα πράγματα, για να είμαστε ακριβής θέλουν σχεδόν τον διπλάσιο χρόνο για να διαβάσουν ένα κείμενο και να το καταλάβουν. Αλλά για αυτό είναι πιο αξιοθαύμαστο ότι και να πετύχουν. Πάρε για παράδειγμα μια διαδικασία που περάσαμε όλοι μας, τις πανελλαδικές.
Αν θεωρούνται δύσκολες και επώδυνες για έναν «φυσιολογικό» υποψήφιο πόσο τρομακτικό μπορεί να φαντάζει στα μάτια ενός δυσλεκτικού. Αν δυσκολεύεται να βγάλει περίληψη σε ένα κείμενο ο μέσος μαθητής για σκέψου έναν άνθρωπο που πρέπει να το διαβάσει δυο και τρεις φόρες παραπάνω για να το κατανοήσεις. Ή την ιστορία, την βιολογία και οτιδήποτε άλλο που πρέπει να μάθει παπαγαλία. Για αναλογίσου πόσο κουραστικό ήταν να την διαβάζει παραπάνω φόρες για να μην μπερδεύει τις λέξεις και να καταλάβει τι λέει το κείμενο για να το παπαγαλίσει. Όλη αυτή η διαδικασία χρειάζεται χρόνο και κόπο που σπάνια αναγνωρίζεται από άλλους που το βλέπουν ως κάτι δεδομένο.
Η δυσλεξία δεν είναι εμπόδιο αλλά δώρο. Μαθαίνεις εκεί που δεν μπορείς να βρίσκεις τρόπους να τα καταφέρεις. Αν πιάσεις βιβλίο δυσλεκτικού στα χέρια σου θα καταλάβεις τι εννοώ. Παντού χρώματα και σημειώσεις, αρκτικόλεξα για να θυμάται την σειρά των παραγράφων τονισμένες λέξεις με στάμπιλο γιατί πάντα τις μπερδεύει, περιλήψεις και τελίτσες με πολλά διαφορετικά στυλό γιατί έμαθε με τον καιρό να προχωράει και να κατανοεί με έναν δικό του τρόπο, φωτογραφικό θα έλεγα. Και όπως πολύχρωμα είναι τα βιβλία του έτσι πολύχρωμη είναι και η ζωή του. Συνήθως είναι άνθρωποι κοινωνικοί με καλλιτεχνικές κλήσεις εκ φύσεως αφού τα στερεότυπα της μάθησης δεν σταμάτησαν να τους απογοητεύουν, να τους παιδεύουν και να τους κουράζουν ούτε λεπτό στα δώδεκα χρόνια εκπαίδευσης τους.
Αν ρωτήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο σίγουρα θα έχει να σου πει μια ιστορία, είτε για τη δασκάλα που δεν κατάλαβε ότι είχε δυσλεξία και τον κατέτασσε στην ομάδα των κακών μαθητών χωρίς να φταίει γιατί ήταν ανορθόγραφος, είτε για τους συμμαθητές του που στο δημοτικό τον κορόιδευαν γιατί δεν μπορούσε να διαβάσει σωστά δυνατά, κόμπιαζε, τραύλιζε και τον έλουζε κρύος ιδρώτας μαζί με τα πειρακτικά σχόλια των συμμαθητών του κάθε φορά την ώρα της ανάγνωσης, είτε ακόμα και για τους γονείς του που δεν αποδέχτηκαν ποτέ ότι το παιδί τους έχει δυσλεξία και αντί να βρουν τρόπους να τον βοηθήσουν στη υπόλοιπη σχολική του σταδιοδρομία εθελοτυφλούσαν.
Οι δυσλεκτικοί άνθρωποι έχουν περάσει πολλά στην παιδική τους ηλικία και όχι μόνο και έχουν δυσκολευτεί πολύ να αποδεχτούν την μοναδικότητα τους και να μην νιώθουν ντροπή για αυτό. Έτσι μην τους παρεξηγείς άνοιξε το μυαλό σου για λίγο και μπεις στην θέση τους, θα καταλάβεις ότι πίσω από κάθε τι που κάνουν κρύβετε μεγάλη προσπάθεια και ακόμα μεγαλύτερη επιθυμία να είναι αρεστοί στον περίγυρο τους.
