Από τις ελάχιστες φορές που ο Stiller, δε προκάλεσε “κύμα γέλωτος”, ήταν στη ταινία με τίτλο “Brad’s Status”. Ένα κοινωνικό δράμα, με μια μικρή δόση κωμωδίας, στη συγκεκριμένη του δουλειά ο Stiller , προσπαθεί να αλλάξει την οπτική γωνία της ζωής με ένα κάπως πιο φιλοσοφημένο ύφος.
Ο 47χρονος Μπραντ, παρά την οικογενειακή του ευτυχία, φαίνεται να ζει στον δικό του μίζερο κόσμο, καθώς παρακολουθεί εξ’ αποστάσεως και μανιωδώς τις επιτυχημένες ζωές των κολεγιακών του φίλων, οι οποίοι τον έχουν κάνει στην άκρη. Ζηλεύει τα χρήματα τους, τις γυναίκες τους, τη θέση τους στη κοινωνία γενικότερα. Πλήρως απογοητευμένος απ΄τη δίκη του ζωή, ο ίδιος θεωρεί πως τίποτα αξιόλογο δε συμβαίνει στη συμβατική κατάσταση την οποία έχει ενστερνιστεί. Τα δεδομένα όμως αλλάζουν, όταν σε ένα γεύμα με έναν από τους παλιούς του φίλους , μαθαίνει πως στη ζωή δεν υπάρχει το τέλειο και πως τίποτα δεν είναι όπως μοιάζει.
Μια διάθεση σκέψης και περισυλλογής , γενιέται στο μυαλό του θεατή, αφού η ταινία δημιουργεί μια σειρά από ερωτηματικά. Τελικά υπάρχει η ζήλια; Και αν ναι, πως γίνεται να ζηλεύουμε τα πρόσωπα που αγαπάμε; Μέσα στη ταινία, ο Μπραντ, πιάνει τον εαυτό του να ζηλεύει ακόμη και τον ίδιο του τον γιο, επειδή απλά κυνηγά τα όνειρα και τα ταλέντα του, ενώ κατηγορεί τη γυναίκα του ότι ικανοποιείται με το παραμικρό, κάτι για το οποίο θα μπορούσε να είναι υπερήφανος. Η πλοκή των γεγονότων φαίνεται να μισεί το παρελθόν κι να βιάζει το μέλλον, αφού ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, μαστίζεται από τη κρίση ηλικίας του, την απογοήτευση για το τίποτα που θεωρεί πως έχει καταφέρει, τα άπειρα κενά που βρίσκει μέσα του, τα απωθημένα του. Ωστόσο ο Μπραντ, έχοντας πλήρη επίγνωση των ανασφαλειών του, καταβάλει μια απειροελάχιστη προσπάθεια να δημιουργήσει για τον εαυτό του ένα κλίμα επανάστασης, βγαίνοντας έστω και φιλικά με μια φίλη του γιου του. Στο μυαλό του έρχονται τα πάνω κάτω όταν πλέον συνειδητοποιεί πως οι μικρές στιγμές της ζωής του, είναι τα πράγματα και οι αρετές που πιθανόν να φθονούσε ο πιο πλούσιος, ο πιο καταξιωμένος άνθρωπος. Αντιλαμβάνεται στο τέλος πως δεν υπάρχει κανένας ανταγωνιστής γι αυτόν, παρά μόνο ο ίδιος του ο εαυτός.
Το σενάριο υπογράφει ο Mike White, ενώ το καστ συμπεριλαμβάνει -εκτός του Ben Stiller- τους Austin Abrams, Jenna Fischer, Luke Wilson, Michael Sheen. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η μουσική καθ΄όλη τη διάρκεια, την οποία συνέθεσε ο Mark Mothersbaugh.
H ιδιαιτερότητα του Brad’s Status, δεν είναι σίγουρα για όλα τα γούστα, γι αυτό και απέσπασε ορισμένες αρνητικές κριτικές. Το μόνο σίγουρο είναι πως δε πρόκειται για μια συνηθισμένη κινηματογραφική ταινία, αλλά για μια αυτοκριτική που ο καθένας οφείλει να κάνει στον εαυτό του.
