Πολλές είναι οι φορές που τα φαινόμενα απατούν! Ειδικά όταν μιλάμε για ανθρώπους είναι ίσως άδικο να κρίνουμε σκληρά χωρίς να γνωρίζουμε καλά τον άλλον. Αυτό ακριβώς ήταν το δίδαγμα της ταινίας Ο Άγιος Βίνσεντ: Ο Αγαπημένος μου Άγιος, του 2014.
Μια φρεσκοχωρισμένη μητέρα μετακομίζει στο Μρούκλιν μαζί με τον δωδεκάχρονο γιο της, Όλιβερ. Για κακή ή μάλλον καλή της τύχη, γείτονας της είναι ο Βίνσεντ, ένας στριμμένος ηλικιωμένος που όχι μόνο μισεί τους πάντες και τα πάντα, αλλά είναι εθισμένος σε όλες τις κακές συνήθειες, συμπεριλαμβανομένου και του αλκοολισμού και του τζόγου. Ο μικρός Όλιβερ αναπτύσσει μια ιδιαίτερη φιλία με τον ιδιόρρυθμο γείτονα, όταν η μητέρα του πρώτου αναγκάζεται να τον αφήνει στην επιτήρηση του Βίνσεντ διότι εργάζεται αρκετές ώρες την ημέρα. Μια δύσκολη καθημερινότητα περιμένει τον Όλιβερ, ο οποίος γυρίζει σε όλα τα μη κατάλληλα για την ηλικία του στέκια. Ιππόδρομος και κακόφημα μπαρς, είναι μονάχα μερικά μέρη που έχει ήδη γνωρίσει το παιδί στο πλάι του Βίνσεντ. Πίσω ωστόσο από το προσωπείο του ηλικιωμένου κρύβεται ένας τρυφερός βετεράνος πολέμου, μια ψυχή που δεν έπαψε ποτέ να αγαπά και να νοιάζεται για τους άλλους, κάτι που μόνο ο Όλιβερ κατάφερε να δει στο πρόσωπο και στις πράξεις του.
Σκοπός του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Θίοντορ Μέλφι, ήταν να αγγίξει τα πιο ευάλωτα συναισθήματα του θεατή. Ένα ίσως κοινωνικό δράμα που προσωποποιεί ο Μπιλ Μάρεϊ ως Βίνσεντ, αλλά και η Μελίσσα Μακάρθι ως Μάγκι, στέκεται ικανό να προβάλει διάφορα κοινωνικά προβλήματα όπως την ανάγκη για απομόνωση κατά τη τρίτη ηλικία και τον ατελείωτο αγώνα που καταβάλει μια διαζευμένη μητέρα για να τα φέρει πέρα. Από την άλλη, ο ρόλος της Ναόμι Γουότς, μιας αδιάφορης στρίπερ σε ενδιαφέρουσα, δίνει μια άλλη πινελιά στη ταινία, όχι τόσο δραματική, όσο κωμική. Το θέμα του μπούλινγκ φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει από το σενάριο, αφού μιλάμε για μια Αμερική, μια γειτονιά του περιθωρίου. Μια άλλη οπτική του δημιουργού, εστιάζει στη παιδικότητα και την αθωότητα που πολλές φορές βλέπει με άλλα μάτια, διαφορετικά από αυτά του ενήλικα. Μόνο ένα παιδί και μάλιστα γεμάτο ευαισθησίες όπως ο Όλιβερ,θα μπορούσε να σταθεί στις λεπτομέρειες μιας απρεπούς συμπεριφοράς και να φιλτράρει όλα τα όμορφα στοιχεία που έβλεπε στο πρόσωπο του αντικοινωνικού Βίνσεντ.
Με λίγα λόγια, το Άγιος Βίνσεντ: Ο Αγαπημένος Μου Άγιος, είναι μια ταινία που όλοι κάποια στιγμή οφείλουν να δουν. Πρόκειται για μια ευχάριστη ιστορία, βασισμένη στα ανθρώπινα συναισθήματα και στα προσωπεία που συνηθίζουν πολλές φορές να φορούν οι πιο παρεξηγημένοι άνθρωποι.
Αγάπη Σαν Ναρκωτικό: Ο Ύμνος Στον Απόλυτο Έρωτα
Δες τη σελίδα μας στο Facebook
