Τι περίεργη Άνοιξη κι αυτή; Έφτασε ο Μάης κι ακόμα αναρωτιόμαστε που είναι ο ήλιος, η θάλασσα, τα λουλούδια, οι βόλτες; Σαν να ζούμε ακόμη ένα δεύτερο φθινόπωρο στους πρόποδες του καλοκαιριού, αδημονούμε για τις ατελείωτες νύχτες, τα ξέφρενα parties και τα ηλιοκαμένα κοκτέιλς. Ζούμε σαν να λέμε ένα μικρό χειμώνα με άρωμα καλοκαιριού…
Κι όμως η βροχή της Άνοιξης και του Καλοκαιριού είναι αλλιώς…Είναι ανθισμένη και χιλιόχρωμη, με αυτή τη χαρακτηριστική μυρωδιά αναπαραγωγής που ποτίζει το έδαφος και το κάνει καρποφόρο. Είναι πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες, τους διανοούμενους, τους αναγνώστες, τους φιλοσόφους της ζωής και της καθημερινότητας, που δράττονται την ευκαιρία για να κλειστούν στο σπίτι, να βυθιστούν στο έργο τους. Η θέα της βροχής αυτής στο περβάζι, που ίσως κάθεται μια γάτα ή στέκεται ένα φλιτζάνι με αχνιστό καφέ ή τσάι, δημιουργεί τα πιο όμορφα, τα πιο δημιουργικά συναισθήματα που πηγάζουν από μέσα μας. Αυτό το ξύλινο κάδρο, το αλουμινένιο παράθυρο, που τέτοιες μέρες δε κλείνει ποτέ, παρά μόνο επιτρέπει τις λιγοστές ακτίνες φωτός να εισβάλουν στο προσωπικό μας χώρο, θα είναι πάντοτε η μοναδική διέξοδος των πιο τρελών και μακρινών ονείρων μας, της απύθμενης φαντασίας μας.
Κι ο ήχος της; Το πιο γλυκό νανούρισμα τη νύχτα, το πιο μελωδικό ξυπνητήρι τη μέρα. Η βροχή που στοιχειώνει την Άνοιξη, ακούει και αφουγκράζεται. Ο τέλειος συνομιλητής της μοναξιάς και της παρηγοριάς. Τι κι αν γίνεται πολλές φορές σκληρή και μιλά ωμά και προσβλητικά; Δε θα πάψει να είναι ρεαλιστική όσο κι αν της το ζητάμε. Θα είναι εκεί για να θυμίζει παλιές αμαρτίες, αναμνήσεις που χάθηκαν πια και κανείς δε ξέρει αν θα επιστρέψουν πάλι. Οι στάλες της, αυτές που μένουν συντροφιά μας, είναι η καλύτερη παρέα τις μέρες αυτές. Ήσυχες, υπομονετικές και ευωδιαστές…
Δεν είναι απαραίτητο να μας μελαγχολεί αυτή η μελιστάλακτη βροχή που φέρνει την Άνοιξη. Ας μη ξεχνάμε πως μετά από τις πιο μεγάλες καταιγίδες, εμφανίζονται τα πιο αισιόδοξα ουράνια τόξα!
H Cher Και Μερικές Άγνωστες Πληροφορίες
Δες τη σελίδα μας στο Facebook