Και να λοιπόν που είσαι εδώ, υπέροχος και αρτιμελής έξω από την πύλη του πανεπιστήμιου σου, με το πολυπόθητο χαρτί στα χέρια σου. Μόλις πήρες πτυχίο! Συγχαρητήρια! Μετά της αναμνηστικές φωτογραφίες που επιβάλλονται, στον προαύλιο χώρο της σχολής σου, ακολουθεί το ξέφρενο πάρτι με φίλους και εσένα να κερνάς σφηνάκια όλο το μαγαζί που επιτέλους ορκίστηκες. Και ναι εκείνη την στιγμή νιώθεις την απόλυτη ευτυχία.
Τι γίνετε όμως μετά;
Την άλλη μέρα αφού συνέρθεις από το μεθύσι και το κεφάλι σου σταματήσει να χτυπά σε κάθε ήχο δυνατότερο του ψιθύρου σκέπτεσαι το μέλλον. Ήρθε η ώρα λοιπόν. Το πτυχίο σου ήταν η κάρτα εισόδου για την πύλη του μεταπτυχιακού. Συνειδητοποιείς ότι η φράση «όταν θα πάρω πτυχίο θα πάω…» παύει πλέον να είναι χρονικοϋποθετική. Πήρες πτυχίο και πας! Καταλαβαίνεις ότι σε δυο-τρεις μήνες θα πρέπει να αφήσεις πίσω τα αγαπημένα σου πρόσωπα, να πάρεις την βαλιτσούλα σου και να πας σε ένα μέρος που δεν ξέρεις και δεν σε ξέρει κανένας. Και εκεί είναι που αρχίζεις και σκέφτεσαι, αναπολείς τις ωραίες και ξέγνοιαστες μέρες του πανεπιστημίου, με του φίλους, τους καφέδες, τα ποτάκια και σιχτιρίζεις την ώρα και στην στιγμή που αποφάσισες πάρεις πτυχίο.
Αρχίζεις να μαζεύεις βαλίτσες και να πακετάρεις κούτες και από το μυαλό σου περνάνε ερωτήσεις « είμαι σίγουρος ότι θέλω να φύγω;» « μπορώ να τα καταφέρω μονός μου εκεί;» « και οι φίλοι μου; Θα είναι όλοι εδώ και εγώ θα είμαι μονός μου σε ξένη χωρά;». όλες αυτές οι σκέψεις σε κατακλύζουν και καθησυχάζεις όσο μπορείς τον εαυτό σου ότι θα είναι μόνο για ένα χρόνο.
Και όλα αυτά γιατί κανείς δεν βρέθηκε να σου πει ότι καλά θα κάνεις που θα φύγεις! Ότι το μεταπτυχιακό και τα ταξίδια σε άλλες χώρες είναι εμπειρίες ζωής. Ότι μπορεί για λίγο να χαθείς από τους φίλους που είχες συνηθίσει να έχεις, αλλά ο κόσμος δεν σταματάει στην πόλη σου. Θα γνωρίσεις ένα σορό καινούργιους ανθρώπους και θα ανταλλάξεις μαζί τους ιδέες και αντιλήψεις. Θα μάθεις να ζεις και να συντηρήσε μόνος σου χωρίς μια μαμά να τρέχει από πίσω σου και να μαζεύει τα ασυμμάζευτα. Θα γίνεις πιο ανεξάρτητος και θα μάθεις να διαχειρίζεσαι και τα οικονομικά και τον χρόνο σου.
Μην πανικοβάλλεσαι λοιπόν που θα βγεις από την καθημερινότητα σου, εκεί που θα πας θα φτιάξεις άλλη, μπορεί και καλύτερη από αυτή που είχες. Βάλε μέσα στην βαλίτσα σου εκτός από ρούχα και βιβλία, όλες τις καλές και κακές στιγμές που είχες με τους φίλους σου και την οικογένεια σου και πάρτες μαζί στο ταξίδι σου. Αλλά μην εμποδίσεις τον εαυτό σου να φτιάξει καινούργιες μακριά τους. Και αν σε ανησυχεί τόσο πολύ το ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει από την ζωή σου, μάθε ότι όποιος σε νοιάζεται και σ’αγαπάει πραγματικά θα μείνει. Οι άλλοι θα έφευγαν με τον καιρό έτσι κι αλλιώς είτε από ζήλια, είτε από αδιαφορία, είτε επειδή άπλα θα χανόσασταν και ας ήσασταν στην ίδια πόλη. Σταματά λοιπόν να βάζεις φρένο στον εαυτό και τα όνειρα σου για τους άλλους. Γκάζωσε και κοίτα ποιοι μπορούν πραγματικά να σε ακολουθήσουν!
