Συνέντευξη με το νεαρό καλλιτέχνη Μάνο Γονιδάκη

Την προηγούμενη εβδομάδα η ομάδα του beasty-press συνάντησε τον νεαρό καλλιτέχνη Μάνο Γονιδάκη σε μια συνέντευξη σχετικά με τα όνειρα του και την αγάπη του για το τραγούδι και τη μουσική.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω το www.beasty-press.com και ιδιαίτερα τον Κυριάκο Βαρνάβα που με προσκάλεσε, αφιέρωσε χρόνο για αυτή τη συνέντευξη και φυσικά μου έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσω ένα δικό μου τραγούδι. Χαίρομαι ιδιαίτερα που του άρεσε η δουλειά μου.

1. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου καλλιτέχνης;

Εκτιμώ πολλούς καλλιτέχνες αλλά αν έπρεπε να επιλέξω έναν, αυτός θα ήταν ο Brent Smith, ο τραγουδιστής των Shinedown. Έχει πολύ μεγάλη έκταση αλλά και πολύ καλή τεχνική. Φυσικά μου αρέσει και το είδος που τραγουδάει.

2. Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος μουσικής;

Νομίζω πως είναι από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις! Ακούω σχεδόν όλα τα είδη μουσικής αλλά θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως ροκά. Έχω μεγάλη αδυναμία σε αυτό το είδος και ειδικότερα στα 70’s και 80’s.

3. Αντιμετωπίζεις τη μουσική ως χόμπι ή θεωρείς πως θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή σου, στο μέλλον;

Η μουσική για εμένα είναι ένας τρόπος να εκφράζω συναισθήματα και να ξεφεύγω λίγο από την καθημερινή ρουτίνα, κάτι σαν να με ταξιδεύει. Οπότε θα έλεγα ότι ήδη παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Από επαγγελματικής άποψης δεν θα έλεγα ότι το σκέφτομαι, απλά το αφήνω και όπου πάει. Σίγουρα θα ήταν ωραίο να αναγνωριστεί, εφόσον κάποιος θεωρήσει ότι αξίζει, η δουλειά μου.

4. Από ποια ηλικία άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική;

H πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν η κιθάρα. Όταν ήμουν 15 χρονών αποφασίσαμε με τον αδερφό μου να αγοράσουμε το παιχνίδι Guitar Hero. Ήταν ένα παιχνίδι στο οποίο είχες κάτι που έμοιαζε με κιθάρα και έπαιζες γνωστά rock κομμάτια. Ωστόσο, σύντομα κατάλαβα ότι δεν με καλύπτει πλέον. Εκείνη την περίοδο βρήκα μια κλασική κιθάρα ξεχασμένη σε μια ντουλάπα, η οποία άνηκε στη θεία μου. Ξεκίνησα λοιπόν να την «γρατζουνάω» χωρίς μεγάλη επιτυχία μιας και δεν είχα ιδέα από μουσική! Μετά από λίγες μέρες βρέθηκα σε μια παρέα όπου  ο Σταύρος, ένας μουσικός που έπαιζε χρόνια κιθάρα,  μου την κούρδισε . Τέλος, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να αρχίσω να μαθαίνω πρακτικά πράγματα. Το YouTube και γενικότερα το διαδίκτυο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό. Όσον αφορά το τραγούδι ξεκίνησα από τα 18 προσπαθώντας να πιάσω μερικές νότες, από αυτές που έπιανε ένας φίλος μου και με είχε εντυπωσιάσει. Οι ζωντανές εμφανίσεις με άλλους μουσικούς με βοήθησε αρκετά να βελτιώσω το «αυτί» μου.

5. Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου; Πες μας λίγα λόγια για σένα.

Είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν μιλάει πολύ, ίσως γι αυτό να ασχολούμαι αρκετά με τη μουσική. Προσπαθώ μέσα από αυτή να εκφράσω αυτά που νιώθω. Επίσης έχω μια τάση τελειομανίας. Όταν μαθαίνω κάποιο κομμάτι προσπαθώ να το βγάλω όσο πιο σωστά γίνεται, βάσει των δυνατοτήτων μου. Ακόμη, μου αρέσει να πειραματίζομαι όταν κάνω διασκευές. Θέλω να προσθέτω ένα δικό μου στοιχείο. Τέλος, μου αρέσει η ομαδική δουλειά. Αυτός είναι και ο λόγος που θέλω να είμαι μέλος μιας μπάντας. Το κάθε μέλος προσθέτει κάτι ξεχωριστό σε μια σύνθεση.

6. Ποιο είδος μουσικής θεωρείς πως σου ταιριάζει καλύτερα;

Ανάλογα με την συναισθηματική μου κατάσταση επιλέγω και διαφορετικό είδος μουσικής. Όμως για να απαντήσω πιο συγκεκριμένα και επειδή το τελευταίο διάστημα ασχολούμαι λίγο πιο έντονα με το τραγούδι, θα έλεγα πως το pop/rock με αντιπροσωπεύει περισσότερο.

7. Τι αποτελεί τη μεγαλύτερή σου έμπνευση;

Θα έλεγα πως το συναίσθημα της στεναχώριας με έχει κάνει να δημιουργήσω στη μουσική.  Οποτεδήποτε περνάω μια δύσκολη περίοδο στη ζωή μου, ξεσπάω γράφοντας κάποιο τραγούδι. Όπως όλοι μας, έτσι και εγώ είχα μια ερωτική απογοήτευση στα 17 μου. Τότε έγραψα τα πρώτα 3 τραγούδια μου.

8. Ποιος αποτέλεσε το μεγαλύτερο σου στήριγμα όσον αφορά τη μουσική;

Δύο πολύ καλοί μου φίλοι (Βαγγέλης, Χρήστος) και ο αδερφός μου (Μιχάλης) που άρχισαν να ασχολούνται πιο έντονα με τη μουσική την ίδια περίοδο με εμένα. Περνάγαμε πολλές ώρες παίζοντας μουσική, κυρίως στον Υμηττό. Θεωρώ πως ο ένας ήταν το στήριγμα του άλλου επειδή είχαμε κάτι κοινό.

9. Θα έφευγες ποτέ από την Ελλάδα; Αν ναι θα ακολουθούσες μια μουσική πορεία στο εξωτερικό;

Τελευταία το σκέφτομαι έντονα να φύγω από την Ελλάδα λόγω της κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Η μουσική είναι ένα κομμάτι της ζωής μου οπότε ακόμα και αν ασχολιόμουν με κάτι άλλο εκτός της μουσικής στο εξωτερικό, θα κυνήγαγα τη δημιουργία μιας μπάντας και τις εμφανίσεις σε μαγαζιά και σκηνές.

10. Πόσο εύκολα είναι για έναν νέο στην Ελλάδα της κρίσης να κυνηγήσει το όνειρο του;

Σίγουρα είναι αρκετά δύσκολο στις μέρες μας, αλλά επιβάλλεται να κάνουμε πράγματα που αγαπάμε και ονειρευόμαστε. Αυτό, προσωπικά πιστεύω βοηθάει να ξεφύγουμε απ’ την καθημερινότητα και ίσως να καταφέρεις το κάτι παραπάνω με λίγη θέληση και προσπάθεια. Ωστόσο μπορεί να χρειαστεί να κάνεις παράλληλα πράγματα τα οποία να μη σε ευχαριστούν, μόνο και μόνο για λόγους επιβίωσης.

11. Η ενασχόληση σου με τη μουσική θεωρείς πως σε οδήγησε ποτέ να στερηθείς οτιδήποτε;

Κατά κάποιο τρόπο ναι. Θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά πράγματα με την τότε παρέα μου όπως να βγαίνω πιο συχνά, όμως ήταν συνειδητή επιλογή και έκανα κάτι που με εξέφραζε, οπότε δεν θεωρώ ότι τα στερήθηκα, απλά διάλεξα το δικό μου δρόμο.

12. Θα μπορούσες να σκεφτείς έναν στοίχο ξένο ή ελληνικό που σε αντιπροσωπεύει;

Από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια είναι το “Time” των Pink Floyd από το album “Dark Side of The Moon” (1973). Το τραγούδι κάνει αναφορά στα νεανικά χρόνια όπου πιστεύεις ότι έχεις απεριόριστο χρόνο, τον οποίο δεν ξοδεύεις σε πράγματα που πραγματικά θέλεις να κάνεις και πριν το καταλάβεις, έχεις μεγαλώσει αρκετά, αντιλαμβάνεσαι πως δεν μπορείς να τα κάνεις πια και μετανιώνεις για τις ευκαιρίες που δεν εκμεταλλεύτηκες.

“ You are young and life is long and there is time to kill today

And then one day you find ten years have got behind you

No one told you when to run, you missed the starting gun”

13. Σου αρέσουν οι συναυλίες; (Ως κοινό)

Ο οι συναυλίες μου αρέσουν κυρίως για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι εκτονώνεσαι ακούγοντας το συγκρότημα που σε εκφράζει και ο δεύτερος είναι ότι σε μια συναυλία μπορείς να πάρεις μουσικές ιδέες. Τα κομμάτια που παίζονται στις συναυλίες είναι συνήθως διαφορετικά από την αρχική εκτέλεση και αρκετές φορές γίνονται πολύ ενδιαφέρουσες διασκευές. Επίσης μαθαίνεις καινούρια συγκροτήματα τα οποία χρειάζονται τη στήριξη του κοινού.

14. Έχεις παίξει ποτέ σε συναυλία; Αν όχι θα το έκανες/ Αν ναι θα το ξαναέκανες;

Σαν φοιτητής έπαιξα σε συναυλίες ως μέλος μπάντας σε αρκετά μαγαζιά στην περιοχή της Θεσσαλίας. Αυτές που ξεχωρίζω είναι στον «Μύλο των Ξωτικών» στα Τρίκαλα το 2013 και όταν ανοίξαμε την συναυλία του Κώστα Παρίση (Υπόγεια Ρεύματα) και Θάνου Ανεστόπουλου (Διάφανα Κρίνα) στην Καρδίτσα το 2014. Ήταν μοναδικές εμπειρίες.

Σίγουρα θα ξαναέκανα συναυλίες. Το να συνεργάζεσαι με άλλους μουσικούς και ιδιαίτερα όταν κάνεις live, σε διδάσκει πολλά. Αυτό που με κάνει να θέλω να παίζω με άλλους ανθρώπους είναι ότι επικοινωνείς μέσω της μουσικής χωρίς να χρειάζεται να πεις πολλά. Τέλος είναι ωραίο να βλέπεις ότι αρέσει αυτό που προσφέρεις.

15. Ποιο είναι το όνειρο σου; Έχει άμεση σχέση με τη μουσική;

Αν με ρώταγες 4-5 χρόνια πριν θα σου έλεγα ναι, όνειρο μου είναι να καταφέρω να κάνω κάτι με τη μουσική. Τώρα δεν το βλέπω έτσι, κάνω αυτό που μου αρέσει και με εκφράζει και αν αξίζει κάτι περισσότερο, θα προχωρήσει. Σε όλα τα θέματα το βλέπω έτσι. Ίσως να είναι και ένας τρόπος άμυνας για να μην απογοητεύομαι όταν τα πράγματα δεν πάνε ακριβώς όπως τα υπολογίζεις.

Σχετικά με το τραγούδι: Το έγραψα το καλοκαίρι του 2011 αλλά την τελική του μορφή την έχει από το 2012. Ο τίτλος του είναι «Απ την αρχή». Είναι ένα από τα 3 που έγραψα για εκείνη την κοπέλα που τότε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις ζωές μας χωρίς να έχει ο ένας τον άλλο. Ευχαριστώ πολύ το Χρήστο που με βοήθησε για τη γραμμή της φωνής.

Facebook : https://www.facebook.com/manos.gon

Instagram : https://www.instagram.com/manos_gonidakis/