Βλέποντας την χαρακτηριστική εικόνα του άρθρου που μόλις επέλεξες να διαβάσεις είμαι σίγουρη πως θα έχεις καταλάβει ποιο είναι το θέμα για το οποίο πρόκειται να μιλήσουμε σήμερα. Θα ξεκινήσω με την κοινότυπη πλέον φράση που ακούω σε καθημερινή βάση “Η τεχνολογία είναι η μάστιγα της εποχής”. Είναι αλήθεια πως η τεχνολογία έχει εισέλθει τόσο βίαια στη ζωή μας που και κανένας δεν το περίμενε και πλέον κανένας δεν κάνει τίποτα για να τιθασεύσει την ορμή και τη δύναμή της. Η τεχνολογία έχει ένα χαρακτήρα επιβλητικό, παραπλανητικό, έχει ένα προσωπείο φιλικό στους χρήστες της, οι οποίοι με την σειρά μας της ανοίγουμε την πόρτα διάπλατα χωρίς να βλέπουμε τα πραγματικά κίνητρά της. Μήπως όμως αυτός ο χαρακτήρας της δεν είναι παρά η δύναμη που εμείς οι ίδιοι της δίνουμε. Μήπως, να αναλογιστούμε ότι η τεχνολογία παρόλο που παρουσιάζεται ως ένα προϊόν άψυχο, είναι φτιαγμένο επιτηδευμένα από ανθρώπους που το μόνο που επιθυμούν είναι το κέρδος και η αναγνώριση, η διαφήμιση και η χαμηλού κόστους προβολή. Αυτά δεν είναι παρά κάποια ερωτήματα που κάθε χρήστης της τεχνολογίας και των μέσων πρόσβασης σε αυτή οφείλει να θέτει στον ίδιο του τον εαυτό.
Το ανθρώπινο είδος άρχισε να γίνεται δέκτης της τεχνολογικής επανάστασης περίπου 10 χρόνια πριν. Όταν, οι πρώτοι υπολογιστές έκαναν την εμφάνισή τους και όχι μόνο αυτό αλλά και το δίκτυο πρόσβασης σε εκατοντάδες χιλιάδες αρχεία παγκοσμίως φαινόταν τόσο δελεαστικό που όλα τα νοικοκυριά προέβαιναν στη δημιουργία σύνδεσης στο διαδίκτυο τη λεγόμενη και γνωστή σε όλους μας σύνδεση “wifi”. Ήταν όλα τόσο φανταχτερά και τόσο καινούργια στο μάτι της ανθρωπότητας, οι δυνατότητες για οτιδήποτε μπορούσες να πραγματοποιήσεις αυξάνονταν όλο και περισσότερο, αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο τον χρόνο που διαθέταμε για να μένουμε μπροστά σε μία οθόνη και μειώνοντας έτσι τον χρόνο που διαθέταμε για να βγαίνουμε έξω από το σπίτι.
Δυστυχώς όσο περνάνε τα χρόνια η κατάσταση αυτή όλο και σταθεροποιείται και αποκτά ισχύ απέναντι στο οτιδήποτε προσπαθεί να την ξεριζώσει ή έστω να αναδείξει πέρα από τα θετικά στοιχεία της και τα αρνητικά. Διαπίστωση αυτού μπορεί να γίνει η απλή παρατήρηση ενός δεκάχρονου παιδιού και κάτω. Μικρά παιδιά από την ηλικία των 2 και 3 ετών είναι εκκολαπτόμενοι άψογοι χρήστες του διαδικτύου ένα γεγονός που είναι πολύ λυπητερό. Βλέπουμε γονείς να είναι περήφανοι που το παιδί τους έμαθε να γράφει στην ηλεκτρονική πλατφόρμα και παράλληλα να τρέχουν το παιδί για να βρουν τα αίτια καθυστέρησης εμφάνισης της ομιλίας και της ομαλής γραφής του. Αυτό που ακολουθεί είναι εντάσεις μέσα στο σπίτι για την κακή σχολική του επίδοση και την άρνηση του παιδιού στην αργοπορημένη ωστόσο απαίτηση του γονιού να αφήσει τον υπολογιστή, το κινητό, και το τάμπλετ στην άκρη για λίγες ώρες. Πλέον, το παιδί έχει τη δύναμη να αρνηθεί στον γονιό του και να αντισταθεί στα λεγόμενα του. Χρησιμοποιεί τη λεκτική απειλή και ενώ τα αίτια που πλέον βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση επιστρέφουν στον ίδιο τον γονιό. Γονείς που το μόνο που κοιτούσαν ήταν η επαγγελματική τους ανέλιξη και τα μηνύματα τους στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μόλις έμπαιναν μέσα στο σπίτι με το παιδί τους να περιμένει μία αγκαλιά από εκείνους πραγματικά δεν θεωρώ πως μπορούσαν να περιμένουν κάτι περισσότερο από το παιδί τους από το να βρίσκει στο ίντερνετ όσα ο γονιός του αρνούταν να του δώσει. Τα παιδιά πλέον βρίσκουν ενδιαφέρουσα μία εικονική περιήγηση, ενώ ένα αυθόρμητο παιχνίδι με τους φίλους έχει πάρει τη μορφή πόντων στον υπολογιστή και την πρόσκληση να του δώσει ζωές για την επόμενη πίστα.
Κακά τα ψέματα τα παιδιά βγαίνουν όλο και λιγότερο σήμερα, αναζητούν τη διασκέδαση στα άπειρα φίλτρα των εφαρμογών, ενώ η ομορφιά και η εξυπνάδα τους εξαρτάται από τα σχόλια και τις αντιδράσεις των εικονικών πάντα φίλων τους. Και αυτό που θέλω να τονίσω ως μία μελλοντική παιδαγωγός, και ως ένας ενήλικας άνθρωπος είναι πως ενώ βρισκόμαστε στη κορύφωση της τεχνολογικής μάστιγας έχουμε ακόμη τη δυνατότητα να την εμποδίσουμε να εισέλθει στον κόσμο του παιδιού μας και να του καθυστερήσει όνειρα και βλέψεις για το μέλλον. Να το κρατήσει πίσω από τις σχολικές του επιδόσεις αλλά και το πιο σημαντικό τις επιδόσεις του στη ζωή. Μπορείς να κερδίσεις αυτό που εσύ δημιούργησες. Όπως του έδωσες δύναμη, έτσι μπορείς να του την πάρεις πίσω. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ξέρω ότι μπορείς αρκεί να το θες πραγματικά.