Ακίρα Κουροσάβα: Ο Μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης.
Το beasty-press.com παρουσιάζει σημαντικές ταινίες του σπουδαίου κινηματογραφιστή Ακίρα Κουροσάβα, του δημιουργού που συνέβαλε στην παγκόσμια αναγνωσιμότητα του ιαπωνικού κινηματογράφου, του σκηνοθέτη που μέσω του προσωπικού του ύφους δημιούργησε αριστουργηματικές ταινίες, στις οποίες ακόμα ανατρέχουμε. Η ανυπαρξία πλήρους αντικειμενικότητας και ο αντίκτυπος που έχει στις ζωές των ανθρώπων, το ανθρωπιστικό περιεχόμενο, η ανάμειξη δυτικών και ανατολικών στοιχείων είναι ορισμένες από τις κυρίαρχες θεματικές στα έργα του, είτε σκηνοθετεί ταινίες με σαμουράι είτε δράματα. Με την ψυχολογική και ουμανιστική οπτική στις ιαπωνικές ταινίες δράσεις, κατάφερε να επηρεάσει την δημιουργία του «ψυχολογικού western» της αμερικάνικης κινηματογραφικής παραγωγής, (αφού πρώτα ο ίδιος χρησιμοποίησε βασικά στοιχεία του είδους). Με το ανθρωπιστικό περιεχόμενο στα δράματά του, αναδεικνύει μια συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη πλευρά της ζωής ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο.
Ρασομόν (1950)
Ένας ληστής κατηγορείται για το φόνο ενός σαμουράι σ’ ένα δάσος και για τον βιασμό της γυναίκας του. Την ώρα της δίκης του, οι μαρτυρίες του ίδιου του ληστή, ενός ξυλοκόπου που βρήκε το πτώμα του θύματος, της γυναίκας του και ενός μέντιουμ του νεκρού σαμουράι αντικρούουν η μία την άλλη, με αποτέλεσμα να μην γίνεται γνωστή η αλήθεια. Αυτή η ταινία πέρα απο το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1950 του χάρισε και παγκόσμια αναγνώριση. Μέσω των 4 παράλληλων αφηγήσεων-μαρτυριών και συνολικά της μοντέρνας διήγησης του, η ταινία κάνει ένα σχολιασμό πάνω στην σχετικότητα της αλήθειας και πως αυτή διαφέρει ανάλογα με την οπτική του καθενός. Ξεχωρίζουν οι εικόνες του δάσους, όπου η αντίθεση φωτός- σκιάς δημιουργεί ένα μυστηριώδες τοπίο.
Λυσσασμένος Σκύλος (1949)
Ένας νέος αστυνομικός ο Μουρακάμι, χάνει το όπλο του στο λεωφορείο του Τόκιο. Το όπλο χρησιμοποιείται αργότερα σε φόνο και ο Μουρακάμι με τη μανία ενός «λυσσασμένου σκύλου» κάνει να αδύνατα δυνατά για να ανακαλύψει τον ένοχο στις μαύρες αγορές του Τόκιο. Στοιχεία film noir στο σκοτεινό κόσμο του Τόκιο και νεορεαλιστικές διαθέσεις μέσω της παρατήρησης των συνθηκών της κοινωνικής ζωής συνθέτουν το ρεύμα του ιαπωνικού film noir, που ο ίδιος δημιούργησε. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ή αφόρητη ζέστη που έρχεται να συμβολίζει την πληγμένη κοινωνία της Ιαπωνίας από τον πόλεμο και την απουσία κάθε ελπίδας.
O Καταδικασμένος (1952)
Ο Κέντζι όταν μαθαίνει πως πρόκειται να πεθάνει από καρκίνο, αποφασίζει να κάνει ένα κοινωνικό έργο. Έχοντας σπαταλήσει ολόκληρη την ζωή του στην δημόσια υπηρεσία που δουλεύει, θα χτίσει μια παιδική χαρά για τα παιδιά, παρά τις αντιστάσεις του γραφειοκρατικού συστήματος. Η ταινία χωρίζεται σε 2 μέρη. Στο πρώτο βλέπουμε τις αντιδράσεις του μετά την διάγνωση της ασθενείας, την προσήλωση του σε γήινες απολαύσεις που υπόσχονται να του προσφέρουν ευτυχία, την συνειδητοποίηση ότι πρέπει να καταπιαστεί με το κοινωνικό καλό. Μετά τον θάνατό του επανερχόμαστε στο ζήτημα της σχετικότητας της αλήθειας, καθώς αμφισβητείται η συνδρομή του στην δημιουργία της παιδικής χαράς. Η ταινία είναι βαθιά συγκινητική και ανθρωπιστική σε κάθε πλάνο καθώς και δραματική χωρίς να καταλήγει σε μελοδραματικές ευκολίες. Μια αναζήτηση πάνω στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και ενός λαού που έχει τραυματιστεί ψυχικά από τον πόλεμο.
Οι Επτά Σαμουράι (1954)
https://www.youtube.com/watch?v=bBfgNpSQm3I
Το 17ο αιώνα οι κάτοικοι ενός ορεινού χωριού πλήττονται από τις επιθέσεις μιας συμμορίας. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ζητούν την βοήθεια ενός βετεράνου σαμουράι, ο οποίος επιστρατεύει άλλους έξι… Ταινία πολεμικής δράσης με σαμουράι που δανείζεται στοιχεία του αμερικανικού western. Με την ψυχολογική παρατήρηση των χαρακτήρων του, η δράση παίρνει άλλη μορφή αναβαθμίζοντας το επίπεδο της ταινίας, εξέλιξη που επηρέασε το Hollywood στην δημιουργία του «ψυχολογικού western»
Ο Θρόνος του Αίματος (1957)
https://www.youtube.com/watch?v=m4KMDzNx1Xk
Ο στρατηγός Ουασίντζου μετά από παρότρυνση της γυναίκας του, σκοτώνει τον άρχοντα του προκειμένου ανέβει στον θρόνο. Χρησιμοποιεί παρόμοιες πρακτικές για να διατηρήσει την εξουσία του, μέχρι η απληστία να τον οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή του. Κινηματογραφική μεταφορά του Μάκβεθ του Ουίλιαμ Σέξπιρ, όπου για ορισμένους είναι η καλύτερη μεταφορά του θεατρικού έργου. Κυρίαρχο θέμα είναι το πνευματικό ταξίδι των ηρώων προς την ωριμότητα.
Ο Δολοφόνος του Τόκιο (1963)
Το παιδί του υπηρέτη ενός εύπορου βιομηχάνου υποδημάτων απαγάγεται αντί για το δικό του, έπειτα από λάθος του απαγωγέα. Ο βιομήχανος εν μέσω μιας οικονομικής δυσκολίας βρίσκεται σε ηθικό δίλημμα αν θα πρέπει να πληρώσει για τα λύτρα η όχι. Σχέσεις εξουσίας, υλισμού και ατομικισμού στην μεταπολεμική ιαπωνική κοινωνία εκτυλίσσονται στο θρίλερ του Κουροσάβα ταυτόχρονα με την ευφυέστατη χρήση της κινηματογραφικής κάμερας. Το κλειστοφοβικό αίσθημα δεσπόζει στο πρώτο μέρος της ταινίας, όπου διαδραματίζεται στην έπαυλη με τον πρωταγωνιστή σε ρόλο ελεγκτή της πόλης μέσα από το φρούριό του. Το δεύτερο μέρος συνεχίζεται με ένα ανθρωποκυνηγητό στις κακόφημες περιοχές της Ιαπωνίας.
Πηγή εικόνας εξωφύλλου:https://www.flickr.com/photos/89330362@N03/8138605014.
