Οι πιο δύσκολες ώρες για τα νέα παιδιά έρχονται τις μέρες αυτές. Είναι αυτή, η πρώτη προσπάθεια να ανοίξουν τα φτερά τους, να καθορίσουν υποτίθεται το μέλλον τους, όπως η κοινωνία και το σύστημα επιβάλλει. Κι όμως μια ζωή δεν αξιολογείται ούτε από τη τύχη, ούτε από τα γραπτά μιας στιγμής…
Αγαπητοί Μαθητές,
Ο αγώνας σας τεράστιος, όποιος κι αν ήταν αυτός! Πρόκειται για τον κόπο, το άγχος, τη πίεση και την ανησυχία τόσων μηνών, ίσως και χρόνων. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τρέχεις όλον αυτόν το καιρό να προλάβεις τα πάντα. Φροντηστήρια, αθλήματα, σχολείο και μέσα σε όλα αυτά να υπάρχει μηδέν κατανόηση και να σου συμπεριφέρονται σαν ακόμη μια λεπτομέρεια του σύμπαντος. Εσύ και μόνο εσύ ξέρεις την αξία σου, τα μέτρα σου, τα όρια σου κι ας πασχίζουν να τα καταπατήσουν, να σε στερέψουν από όση δύναμη κρύβεις μέσα σου. Άλλωστε για ποια αξιοκρατεία μιλάμε; Γι αυτήν που αδιαφορεί τι θα σου προσφέρει και απαξιώνει το Είναι σου. Και προς Θεού, σε καμία περίπτωση μη πιστέψεις πως όλοι αυτοί που σε υποβάλλουν στη διαδικασία αυτή των Πανελληνίων, θα είναι αυτοί που αργότερα θα σου προσφέρουν απλόχερα εργασία και αποκατάσταση. Ακόμη κι εκεί θα πρέπει να κοπιάσεις, να κερδίσεις, να παλέψεις. Αντιμετώπισε λοιπόν τις πανελλήνιες με χαλαρότητα και ωριμότητα, σαν μια ευκαιρία για κάτι καλύτερο και όχι σαν εξαρτάσαι από αυτές. Και κάτι ακόμα…Ποτέ μη παρατάς τα όνειρα σου, είτε αυτά κρίνονται από τις εξετάσεις αυτές, είτε όχι!
Αγαπητοί Γονείς,
Κατανοήστε καλά πως τα παιδιά, όσο θάρρος, αντοχές και υπομονή κι αν έχουν λόγω της νεότητας, δε παύουν να είναι άνθρωποι. Συμμεριστείτε το άγχος, τη δυσκολία, τον Σταυρό που κουβαλάνε στις πλάτες τους όλον αυτό το καιρό. Τα παιδιά δεν είναι μηχανές. Αγκαλιάστε τα, κρύψτε τα βαθιά στη καρδιά σας, προστατεύστε τα όσο μπορείτε από τη ψυχοφθόρα αυτή διαδικασία στην οποία τα ίδια σας τα σπλάχνα σας υποβάλονται. Μη στέκεστε στις αποφάσεις του τώρα και στις συγκηρίες της στιγμής. Θωρακίστε τα παιδιά σας με αξίες, φαντασία, όνειρα και επιλογές. Δώστε τους παραδείγματα να παλέψουν γι αυτά που αγαπούν και όχι γι αυτά που τους αναγκάζουν να ακολουθήσουν. Ποιοι από εμάς τελείωσαν το πανεπιστήμιο και δε βρήκαν ποτέ ασχολία στο κλάδο τους; Πόσοι από εμάς έκλαψαν στις πανελλήνιες τότε μα τα δάκρυα τους πήγαν χαμένα διότι πρόκοψαν επαγγελματικά; Πόσοι έγιναν πλούσιοι και μορφωμένοι απλά με το απολυτήριο Λυκείου; Πόσοι ακολούθησαν τα όνειρα τους με δέκα ευρώ στη τσέπη και διέπρεψαν; Και πόσοι ακόμη είναι οι απόφοιτοι των καλύτερων σχολών, σε επιφανής πλέον θέσεις και δε ξέρουν να συμπεριφερθούν ή να μιλήσουν, να σταθούν στη κοινωνία. Τα παραδείγματα είναι άπειρα… Γι αυτό δημιουργήστε Ανθρώπους με παιδεία, ολοκληρωμένους και οραματιστές όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, με σκέψη μεστή και ορθολογιστική. Τα παιδιά μας και η ψυχική τους υγεία είναι πάνω απ’ όλα, ας το βάλουμε καλά στο κεφάλι μας.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
Η Ανθρωπότητα Και Η Ανθρωπιά Που Γνώρισε Ο Τζορτζ Φλόιντ
Δες τη σελίδα μας στο Facebook
