Η Ρομαντική Φρίκη Της Λολίτας Και Ο Ναμπόκοφ

Ένα απ’ τα πιο σπουδαία επιτεύγματα της λογοτεχνίας ακούει στο όνομα Λολίτα. Δημιουργός του; Φυσικά ο Ρώσος συγγραφέας, μεταφραστής και λεπιδοπτερολόγος Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ. Είναι αυτός που όρισε τον έρωτα με τον δικό του τρόπο, τον απροσδιόριστο, τον απαγορευμένο, τον απλησίαστο, αυτός που συνέλαβε τη Ντολόρες ως Λολίτα, έναν παιδεραστή ως ένα αθεράπευτα ρομαντικό τέρας.

Η ιστορία της Λολίτας και του Χάμπερτ Χάμπερτ είναι μάλλον γνωστή σε όλους. Το απωθημένο από τον εφηβικό έρωτα του νεαρού Χάμπερτ, που η καλή του και πρώτος του έρωτας Άνναμπελ πεθαίνει από τύφο, ξαναζωντανεύει χρόνια αργότερα, αυτή τη φορά μανιασμένα, όταν γνωρίζει τη δωδεκάχρονη Ντολόρες. Αυτός πλέον σαράντα, ένας αρρωστημένος μεσήλικας! Ένας άνθρωπος που δε διστάζει με κάθε κόστος, με κάθε τίμημα να ενδώσει στο παιδιάστικο ερωτικό κάλεσμα του κοριτσιού που αργότερα μετονόμασε Λολίτα. Σαν πατριός της τη κουβαλά μαζί του, μη μπορώντας να ελέγχει το πάθος του γι αυτήν. Την περιορίζει, της στερεί τη παιδικότητα, τον αυθορμητισμό, μα παράλληλα τη λατρεύει, την αγαπά σαν κομμάτι του εαυτού του, τη τοποθετεί στο κέντρο της ζωής του. Τίποτα δεν έχει αξία γι αυτόν δίχως τη Λολίτα, “…το φως της ζωής του, φωτιά των λαγόνων του”.

Η Λολίτα λογοκρίθηκε!

H Λολίτα κυκλοφόρησε αρχικά στο Παρίσι το 1955 από τον εκδοτικό Olympia Press. Οι πρώτες εντυπώσεις; Κάκιστες, αφού χαρακτηρίστηκε πορνογράφημα από διάφορους ηθικολόγους της εποχής. Ίσως βέβαια όντως να έφταιγε η εποχή! Ο Ναμπόκοφ ανέκαθεν υπήρξε μπροστά από την δική του εποχή, είχε μια άρνηση να συμβιβαστεί και να πορευτεί με όσα τα χρόνια εκείνα του παρείχαν. Πάντα ήθελε το κάτι παραπέρα, απαιτούσε το “μάτι” του να εστιάζει στο μέλλον. Κάπως έτσι γεννήθηκε στη φαντασία του αυτού του είδους ο απαγορευμένος έρωτας… Η επιτυχία ήρθε αργότερα και ήταν μια επιτυχία μακράς διαρκείας, έως και αιώνιας, αφού η Λολίτα μέχρι και σήμερα συνεχίζει να πουλάει παγκοσμίως και να αποτελεί ένα απ’ τα πιο κλασικά έργα του 20ου αιώνα.

Μίσος Και Πάθος μαζί!

Ο συγγραφέας με το συγκεκριμένο έργο του κατάφερε να παίξει με το μυαλό του αναγνώστη. Τον έκανε να σιχαίνεται τον εαυτό του που λυπάται αυτό το ανθρωπόμορφο τέρας που ασελγούσε επανειλημμένα στη δωδεκάχρονη Λολίτα, να σέρνεται σε κάθε γωνιά του διεστραμμένου και σκοτεινού αναγνωστικού “είναι” του για να βρει δικαιολογία στο μοιραίο και καταδικασμένο αυτό πάθος. Διχασμένοι όλοι, ακόμη και ο ίδιος ο Ναμπόκοφ, δε καταστάλαξε ποτέ κανείς για το ποιος απ’ τους δυο τους υπήρξε το θύμα και ποιος ο θύτης, Ο Χάμπερτ ή η Λολίτα; Ποιος ήταν τι; Και ποιός να το ορίσει άλλωστε;

Το συγκεκριμένο βιβλίο ασφαλώς δεν είναι για όλα τα γούστα. Δεν είναι εύκολο να χωνέψει, ούτε και να κατανοήσει ο οποιοσδήποτε την ιστορία ενός διεστραμμένου άνδρα που παρ’ όλα αυτά αγάπησε σε σημείο τρέλας. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί πως όποιος το πιάσει στα χέρια του θα μαγευτεί και θα καταδικαστεί στη γοητεία μιας ποιητικής πένας που όμοια του σπάνια θα ξαναγνωρίσει ο κόσμος της λογοτεχνίας.

Παρόμοια Άρθρα

• Η Λάμψη, O Stephen King Kαι Το Ξενοδοχείο Η Θέα
• Drifter #1: Tο Χέρι Του Νεκρού Από Τον Λευτέρη Μπούρο

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook και Instagram για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press