Μέσα στη μέρα οι διαθέσεις μας αλλάζουν συνεχώς, ανάμεσα στο τι έχουμε να κάνουμε και με ποιους μιλάμε βρίσκεται πάντα η τάση που έχουμε οι άνθρωποι να προσαρμόζουμε τους ρυθμούς μας και τις σκέψεις μας ανάλογα με την ώρα. Το πρωί πάντα είμαστε περισσότερο ενεργητικοί και συμμετοχικοί σε οποιαδήποτε δραστηριότητα αναλαμβάνουμε και ακόμη στην εργασία μας είμαστε περισσότερο συγκεντρωμένοι. Ακολουθεί η μεσημεριανή ζώνη στην οποία οι περισσότεροι ξεκουράζονται και μειώνουν σταδιακά τους ρυθμούς τους. Το απόγευμα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάμε μια βόλτα ώστε να μπορέσει να καθαρίσει το μυαλό μας από τα όσα η μέρα μας άφησε πίσω. Και φθάνει η νύχτα. Μία νύχτα που ανήκει ναι μεν σε όλους, αλλά ζουν αυτό που έχει να δώσει, μόνο εκείνοι που δημιουργούν στις ώρες της.
Απόψε θα μείνω. Απόψε θα γράψω. Θα εκφράσω όλα αυτά που τόσο καιρό με εμπόδιζε η ασφυκτική καθημερινότητα να πω. Απόψε θα επιλέξω ως τρόπο ξεκούρασης, την έκφραση των στίχων μου και την προσπάθεια μου να εκφράσω όλα εκείνα που με συνδέουν με το έξω κόσμο, με τον δικό μου πάντα τρόπο. Απόψε θα μιλήσω με εκείνα τα κενά φύλλα που μέρες τώρα μου έφερνε ο αέρας στα πόδια μου, σαν μου έλεγε πως είναι η ώρα να πάρω το στυλό στο χέρι και να μιλήσω με εκείνα που μου φωνάζουν. Θα τους δώσω την ευκαιρία που τους αξίζει. Οι γραμμές τους, φαίνονται ήδη γεμάτες, τη στιγμή που καν δεν έχω ξεκινήσει να γράφω. Έρωτες, σχέσεις, φιλίες, οικογένεια, σκιρτήματα, ζωή, γνωριμίες όλα μαζί άραγε μπορώ να τα συνδέσω, ή το καθένα θέλει τον δικό του χώρο, τρόπο, χρόνο και μέσο να εκφραστεί;
Οι καλλιτέχνες είναι εκείνοι που δημιουργούν μέσα στην νύκτα έργα μοναδικά, έργα περίπλοκα, έργα που σε κάνουν να αναρωτηθείς τι άραγε έχει ζήσει αυτός ο άνθρωπος. Η νύκτα είναι εκείνη που σε καλεί να αφεθείς στην μαγεία της, στην ικανότητα της να σου φέρει σκέψεις στο μυαλό που δεν πίστευες πως απόψε ήταν η σωστή στιγμή να μιλήσεις για αυτές. Η νύχτα ανήκει σε όσους έχουν κάτι να της πουν. Ανήκει σε όσους δεν φοβούνται να εκφράσουν αυτό που είναι και αυτό που σκέφτονται. Είναι για εκείνους που γεννήθηκαν όχι με ταλέντο να δημιουργούν στίχους που ομοιοκαταληκτούν, αλλά με την δύναμη να εξωτερικεύουν και να μοιράζονται με τον κόσμο όσα τους κάνουν να ερωτεύονται, να απογοητεύονται, να ξενερώνουν και να νιώθουν, να λυπούνται και να ζούνε, να προχωράνε, και να εξελίσσονται, να νευριάζουν και να ηρεμούν. Γι’αυτούς είναι η νύκτα φίλε μου. Πορώνονται με το σκοτάδι γιατί είναι το χρώμα τους. Ένα χρώμα όχι αναγκαστικά καταθλιπτικό και μουντό, αλλά ένα χρώμα που σε βοηθάει να βρεις το φως σου μέσα από τα σκοτάδια σου. Σε βοηθάει να αναζητάς με τα δικά σου όπλα, που δεν είναι παρά μόνο η φαντασία και η θέληση να προσφέρεις το “εσύ” στους άλλους. Γιατί οι καλλιτέχνες είναι εκείνοι οι οποίοι, όχι δεν κρύβουν κάποιο μυστήριο για να προσελκύουν, αυτό άλλωστε το νιώθουμε εμείς, απλά το εκπέμπουν γιατί στην πραγματικότητα ζουν ένα μυστήριο, που μέσα από τη δημιουργία προσπαθούν να το λύσουν και οι ίδιοι. Συνεχής αλληλεπίδραση με το είναι τους, συνεχής επικοινωνία με τις φωνές εκείνων που μιλάνε αλλά δεν ακούγονται. Ναι οι καλλιτέχνες είναι και εκείνοι που μιλούν και για εμάς, ακόμα και αν το κάνουμε και δεν ακουγόμαστε ή δεν το κάνουμε γιατί δεν ξέρουμε τον τρόπο.
Σκέφτονται, επεξεργάζονται, γράφουν, σβήνουν, γράφουν μα ξανασβήνουν. Και έρχεται η πολυπόθητη σκέψη να πάρει σχήμα και μορφή, μελωδία ή και ταίρι για τον επόμενο στίχο. Θα γυρίσει την επόμενη σελίδα γιατί είναι εδώ και δεν θέλει να σε αφήσει μόνο. Μα είναι εγωίστρια η σκέψη και θέλει να γραφτεί και να διαβαστεί, να κατανοηθεί, και να διδάξει, να καλμάρει πάθη και έρωτες, χτυποκάρδια και απογοητεύσεις, νέα ξεκινήματα, μετά από ένα τέλος, χρονοβόρο.
Οι καλλιτέχνες είναι παιδιά της νύχτας, της ανήκουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν χωρίς εκείνη και αντίστροφα η νύχτα ανήκει στους καλλιτέχνες γιατί είναι εκείνοι που έχουν καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος της. Ξέρουν να την αξιοποιούν και να αναδεικνύουν την μαγεία της. Η νύχτα μας μιλάει μέσα από την τέχνη κάθε είδους. Πίσω από ένα δημιούργημα μουσικό, γραπτό, εικονικό, συγγραφικό, κρύβεται πάντα ένας άνθρωπος – καλλιτέχνης που είχε την ανάγκη να γράψει και έγραψε, είχε την δύναμη να εκφραστεί και το έκανε.
Εσύ άραγε τι είσαι; Είσαι ένας ονειροπόλος καλλιτέχνης, έχεις ήδη βρει τον σκοπό σου; Ή είσαι από τους ανθρώπους που θα μοιραστούν τα λόγια τους με το μαξιλάρι τους και αυτό το βραδύ;
