Εικόνες από περασμένες δεκαετίες και σκηνές Χολιγουντιανών ταινιών, ζει τις τελευταίες ημέρες η ανθρωπότητα. Φαινόμενα που θεωρήσαμε πως εξαλείφθηκαν, διότι πιστέψαμε έστω για λίγο πως υπάρχει περίπτωση το είδος μας να πολιτιστεί, επαναφέρουν στο φως τα πιο ζωώδη ένστικτα μας και μέσα σε όλα, τη σκληρότητα ενός κόσμου άδικου και μισάνθρωπου. Ας μιλήσουμε όμως για τον ρατσισμό…
Μια πρόχειρη ματιά στην ιστορία, είναι ικανή να σταματήσει κάθε μορφή ρατσισμού, ειδικά όταν μιλάμε για τον χρωματικό ή τον φυλετικό. Η ανθρωπότητα στο παρελθόν της, βρίθει από τα αισχρά αποτελέσματα ρατσιστικών κινήσεων, επιθέσεων, ακόμα και πολέμων. Τι επιτέλους πρέπει να γίνει για να σταματήσουν να σκοτώνονται αθώοι -έγχρωμοι και μη- από πυρά αστυνομικών; Σημείο αναφοράς για σήμερα, για αύριο, για μεθαύριο, για μέχρι να πάψει η κατάχρηση εξουσίας και η διαφορετική μεταχείριση του μη οικείου, ο Αφροαμερικάνος Τζορτζ Φλόιντ. Σαν τη σκηνή που ο νεοναζί Ντέρεκ στη ταινία American History X, δολοφονεί έναν έγχρωμο άνδρα, το ίδιο σκηνικό διαδραματίζεται δυστυχώς και στη πραγματικότητα, όταν ο έγχρωμος επίσης Φλόιντ, δολοφονείται από αστυνομικό καταμεσής του δρόμου. Στιγμιότυπα που θύμιζαν μια Αμερική του περασμένου αιώνα, έλαβαν μέρος στη σημερινή εποχή. Τόσοι αγώνες, τόσοι ακτιβιστές, τόσα δικαιώματα, τόσες αιματοχυσίες γιατί; Για να ξαναγυρίσουμε κάποια μέρα στις προ-Κένεντι περιόδους;
ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ
Σε μια υπόθεση που βρωμάει και ζέχνει, για άλλη μια φορά παρουσιάζεται η σαθρότητα μιας Αμερικής που δε σέβεται και δεν υποχωρεί. Αν αποκλείσουμε από το μυαλό μας όλα αυτά τα κλισέ που οι ταινίες και οι εξωτερικοί παράγοντες προβάλουν για το σύστημα αστυνόμευσης της, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους για ανειδίκευτους προστάτες του νόμου και καταχραστές της εξουσίας που τους δίνεται. Στη προκειμένη περίπτωση ωστόσο, κάτι χειρότερο διαπραγματεύεται τη προστασία των πολιτών. ‘Ενας αστυνομικός, που ακούει στο όνομα Ντέρεκ Τσόβιν, κατηγορείται για ανθρωποκτονία τρίτου βαθμού και εξ’ αμελείας. Στον άνθρωπο αυτό, το κράτος επιτρέπει ακόμα να οπλοφορεί, ακόμα να περιπολεί, ακόμα να παρέχει προστασία στην ανθρωπότητα. Και από αυτόν ποιος θα τους προστατέψει; Μια μορφή επικινδυνότητας και ίσως ψυχικής ανισορροπίας που όχι μόνο κυκλοφορεί ελεύθερη, αλλά επανέρχεται δριμύτερη και πιο απάνθρωπη στους παλιούς, άκομψους τρόπους της όταν το καθήκον την καλεί. Με μία βασική διαφορά! Πλέον μιλάμε για δολοφονία από πρόθεση. Ποιος να κατηγορήσει, ποιον;
Και αν αναλογιστούμε πως η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός, μόνο τότε θα καταλάβουμε τη σημασία και την αξία που κουβαλά μια ανθρώπινη ψυχή και όχι ένα ανθρωπόμορφο τέρας. Αρκεί να υπάρχουν αξιοκρατικά μέσα για να μπορούν να ξεσκαρτάρουν το σάπιο και το βλαβερό από την εκάστοτε κοινωνία.
Μικροί Χειμώνες Μέσα Στην Άνοιξη
Δες τη σελίδα μας στο Facebook
