Υπάρχουν φορές που αξίζει να δεις κάποια μέρη που πιθανότατα προσπέρασες στη βιασύνη σου ,με καθαρότερο μάτι. Βγαίνοντας την καθιερωμένη σου βόλτα να εκτιμήσεις λίγο παραπάνω την ομορφιά της πόλης σου. Για τον ίδιο λόγο θέλω να ανακαλύψω κάθε σπιθαμή της Αθήνας ακόμα κι αν ορισμένες πτυχές της με τρομάζουν. Μοναχική και συνάμα άγρια, η Αθήνα με γοητεύει.
Τα όμορφα στενά της που κοσμούνται από κάθε λογής τέχνη , τα graffiti στους τοίχους , οι μικροπωλητές της που στους πάγκους τους ερωτεύεσαι τα κομψοτεχνήματά τους και την δύναμή τους που στέκονται εκεί από το πρωί. Καθημερινά σωρεία από τουρίστες συγκεντρώνονται στο κέντρο της , απολαμβάνουν τον θερμό ήλιο της , το απίστευτο κλίμα της και γεύονται το νόστιμο και ζεστό φαγητό της.
Και αφού γεμίσουν τις μπαταρίες τους παράλληλα με τη φωτογραφική τους μνήμη τρώνε παγωτό κάνοντας τον γύρο της πόλης. Έχουμε μία από τις ωραιότερες πόλεις , και δυστυχώς η ομορφιά και το μεγαλείο της δεν αξιοποιούνται στον μέγιστο βαθμό. Την Αθήνα την ερωτεύεσαι.
Ακρόπολη , Πλάκα, Θησείο, Αναφιώτικα, βραχάκια, Εξάρχεια για τους πιο τολμηρούς, Σύνταγμα, Ερμού, Μοναστηράκι και άλλες τόσες τοποθεσίες της αξίζουν τον κόπο να τις επισκεφθείς , να παρατηρήσεις τις ομορφιές της αλλά και τις ασχήμιες της, να σκεφτείς κάποια πράγματα που σε απασχολούν, να χαμογελάσεις πίσω σε κάποιον που σου χαμογέλασε ,να τραγουδήσεις με τους φίλους σου δίπλα από μουσικούς του δρόμου.
Δεν το κρύβω για πολλούς θεωρείται ένα χάος, κι εγώ που καθημερινά είμαι εκεί , κυρίως λόγω σχολής , ενώ τρέφω απεριόριστο θαυμασμό και αγάπη για την πόλη αυτή δεν παύω να την θεωρώ ορισμένες φορές μια ζούγκλα. Κρύβει κι αυτή με τη σειρά της , τόσο σε απόμερα όσο και σε εμφανή σημεία της τον ξεπεσμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση κάποιων μειονοτήτων της. Φοβάμαι να αντικρίζω τον πόνο και τη δυστυχία κάποιων ανθρώπων που βρίσκουν ευχαρίστηση σε θανάσιμες και εφήμερες αποδράσεις, θυμώνω όταν βλέπω ότι κάποιοι άνθρωποι πεινάνε και κάποιοι πετούν το φαγητό τους στα σκουπίδια, ντρέπομαι όταν δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει αυτό.
Όλα αυτά θα τα δεις στην Αθήνα. Ανθρώπους , μέρη και εικόνες που σε στιγματίζουν. Παλιά μαγαζάκια με δίσκους και βιβλία που όμως αναβιώνουν μέρα με τη μέρα, εναλλακτικά μέρη που ικανοποιούν και τον πιο δύσκολο, οι μουσικοί του δρόμου που γεμίζουν τόσο ξαφνικά και απόκοσμα τους εσωτερικούς σου μονολόγους, η απίστευτη θέα και οι συζητήσεις που θα κάνεις με γνωστούς και αγνώστους, η επικινδυνότητά της, η πολυκοσμία της, η αρχιτεκτονική των κτιρίων της αυτά και άλλα πολλά είναι η Αθήνα. Και δεν την αλλάζω. Δεν αλλάζω αυτό το υπέροχο χάος που ηρεμεί την ψυχή μου.
