Μια ζωγραφική πορεία τριάντα χρόνων, με σταθερή αναφορά στο ανθρώπινο πρόσωπο, παρουσιάζει η αίθουσα τέχνης «Chalkos Gallery» στη Θεσσαλονίκη με πορτρέτα του Κωνσταντίνου Κερεστετζή. Λάδια, σχέδια και ακουαρέλες φανερώνουν, όχι την εμμονή με την πιστότητα της αναπαράστασης αλλά το πώς ο δημιουργός συναντά μέσα από την απτή πραγματικότητα που έχει μπροστά του, μια άλλη, εσωτερική πραγματικότητα: του μοντέλου και τη δική του. Εν είδει αναδρομικής, δείχνεται η σχέση του ζωγράφου με το πορτρέτο από τα χρόνια της σπουδής στην Αθήνα, αργότερα στο περίφημο μουσείο Πράδο της Ισπανίας, στους δρόμους του Φαναρίου, αλλά και μέσα στα κελιά των μοναχών του Αγίου Όρους.
Οι μορφές που έχει συνάξει γύρω του ο Κερεστετζής, όσες συνάντησε τυχαία, όσες θήρευσε και όσες αγάπησε μέσα από την τέχνη του, αιωρούνται μεταξύ φυσικού και ζωγραφικού, θέτοντας ερωτήματα γύρω από τα ζητήματα του ορατού και του πνευματικού στην τέχνη.
Τον πυρήνα της έκθεσης τον προσδιορίζει ο ίδιος ο Κερεστετζής:
«Μας μαθαίνουν ότι δεν χρειάζεται να «βλέπεις» γιατί το κάνει για σένα πλέον το κινητό, δεν χρειάζεται να σχεδιάσεις, γιατί το κάνει το pc. Μπορεί αναλογικά να είναι πιστό το ίχνος της εικόνας με το πρόσωπό σου, σε αυτό που θα καταγράψει η κάμερα. Εγώ, όμως, δεν θα γνωρίζω απολύτως τίποτα για το πρόσωπό σου. Θα εξακολουθεί να μου είναι ξένο και άγνωστο. Αν όμως καθίσω να το κοιτάξω και προσπαθήσω να το σχεδιάσω, τότε βρίσκομαι μπροστά σε ένα κόσμο τελείως διαφορετικό, που όμως κρύβει ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον… όταν καταφέρνεις να συλλάβεις λεπτές ποιότητες από την ψυχοσύνθεση και τον χαρακτήρα του ανθρώπου που ποζάρει, τότε γίνεσαι ένας καθρέπτης που ο άλλος μπορεί να αναγνωρίσει και να συνειδητοποιήσει κάτι για τον εαυτό του εκεί».
Οι φυσιογνωμίες των ανθρώπων που αποτύπωσε ο Κερεστετζής, τα βλέμματά τους που μας μιλάνε, είτε ως αυτοσχέδιες περιστασιακές, ακόμη και παιγνιώδεις, είτε ως επίσημες, «σοβαρές», συνιστούν μια ζωγραφική αυθύπαρκτη, που εν τέλει μας δίνουν τον ίδιο τον δημιουργό: « η αυτοπροσωπογραφία είναι μια σταθερή αναφορά για τον ζωγράφο που ασχολείται με το πορτραίτο. Είναι ένα θέμα στο οποίο συχνά πυκνά επιστρέφω ως συνθήκη συνάντησης με τον εαυτό. Η ίδια αναζήτηση όμως μεταφέρεται και σε κάθε άλλο πορτραίτο. Τον εαυτό μας ψάχνουμε τελικά, σε ό,τι κάνουμε».
Ο Κερεστετζής επιχειρεί να δείξει όχι μόνο όψεις του πορτρέτου, αλλά και να μοιραστεί το μυστήριο της ζωγραφικής εμπειρίας με το κοινό, έξω από την «ασφάλεια» του εργαστηρίου. Για ένα περίπου μήνα θα ζωγραφίσει τα πρόσωπα των ανθρώπων που θα συναντήσει στον χώρο της γκαλερί, παρουσία κοινού. Τα έργα αυτά θα εκτεθούν με τη σειρά τους, συμπληρώνοντας την ενότητα όσων ανήκουν πλέον σε συλλογές και παραχωρήθηκαν για να μπορέσει να πλαισιωθεί με πληρότητα η έκθεση.
Το γεγονός επιμελείται ο ιστορικός τέχνης Γιώργος Μυλωνάς.
Με σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1989-1994) – ζωγραφική με τον Χρόνη Μπότσογλου, χαρακτική με τον Θανάση Εξαρχόπουλο – και ουσιαστικό δάσκαλο τον Κώστα Παπατριανταφυλλόπουλο, ο Κωνσταντίνος Κερεστετζής ακολούθησε το παράδειγμα των παλιών μαστόρων και συνέχισε την σπουδή στα μεγάλα έργα του παρελθόντος, αρχικά στο Λούβρο και κατόπιν στο Πράδο. Από το 1993 έως το 1998 έκανε ελεύθερες σπουδές στην Ισπανία κι έζησε στο Τολέδο, επιχειρώντας μια ιδιότυπη «μαθητεία» στον Γκρέκο και στην πόλη που τον ανέδειξε. Το αποτέλεσμα αυτής της θητείας παρουσιάστηκε σε ατομική έκθεση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας, με τίτλο «Σπουδή στο Πράδο» (2009). Παθιασμένος ταξιδευτής ο Κερεστετζής, θέλησε να φιλοτεχνήσει και το «πρόσωπο» διάφορων πόλεων – από την Ευρώπη ως τη Λατινική Αμερική -, με κύρια την Κωνσταντινούπολη όπου έμεινε εφτά χρόνια (2010-2017). Γοητευμένος από το φως στον Κεράτιο κόλπο, επιχείρησε να σκάψει στη συλλογική μνήμη και να «αιχμαλωτίσει» στον καμβά του αναμνήσεις από τους δρόμους του Φαναρίου ως τα Πριγκηπόνησα κι από τα μοναδικά αρχοντικά ως τα πρόσωπα των λιγοστών Ελλήνων της Πόλης. Μετά τη μαθητεία του στους μεγάλους δασκάλους της Δύσης, τα τελευταία χρόνια ο Κερεστετζής αντλεί από την αγιορειτική παράδοση και την εμβολιάζει με τρόπο απρόσμενο κι ανανεωτικό. Έργα του ανήκουν σε πολλές ιδιωτικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα και στην Ισπανία, την Αγγλία, την Τουρκία και τις Η.Π.Α.
Ώρες λειτουργίας έκθεσης:
Τρίτη με Παρασκευή 11.00 με 15.00 και 18.00 με 21.00
Σάββατο 11.00 με 15.00
Κυριακή με Δευτέρα κλειστά
