Ηχογράφηση από την Σοφία Σακαρίκου:
Για πολλούς αιώνες το θέατρο θεωρούταν ανδροκρατούμενο. Οι γυναίκες ηθοποιοί δεν ήταν πάρα πολλές. Αρκετές φορές τους γυναικείους ρόλους ενσάρκωναν άνδρες. Για τις γυναίκες ήταν λίγο -έως πολύ- δύσκολο να ανέβουν στη σκηνή, καθώς θα θεωρούνταν ανήθικες. Στο παγκόσμιο θέατρο έχουμε αρκετές περιπτώσεις που γυναίκες ανέβηκαν στο σανίδι και άφησαν το δικό τους σημάδι. Στην Ελλάδα μέχρι το 1860 βλέπαμε σπάνια έως και καθόλου γυναίκες να παίζουν στο θέατρο.
Όλα, όμως, άλλαξαν την δεκαετία του 1860. Τη συγκεκριμένη δεκαετία υπάρχουν μαρτυρίες που αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες αρχίζουν να παίζουν στο θέατρο. Το 1860 εμφανίζονται οι πρώτες γυναίκες ηθοποιοί στην Κωνσταντινούπολη, τις παραδουνάβιες ηγεμονίες και τα Επτάνησα. Παρόλα αυτά, το 1899 αναφέρεται ότι η πρώτη γυναίκα θιασάρχης υπήρξε η Αικατερίνη Βερώνη. Η Αικατερίνη Βερώνη έφτιαξε το δικό της θίασο στην Σμύρνη.
Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τις γυναίκες που άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στο θεατρικό σανίδι.
Κυβέλη
Η Κυβέλη υπήρξε σύγχρονη της Μαρίκας Κοτοπούλη. Γεννήθηκε το 1888 στη Σμύρνη και φοίτησε στη δραματική σχολή του Βασιλικού Θεάτρου το 1901. Μετά το κλείσιμο της σχολής, την προσλαμβάνει στο θεατρικό όμιλο της Νέας Σκηνής ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος. Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος που ερμήνευσε ήταν αυτός της Ιουλιέτας από την τραγωδία του Σαίξπηρ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Μέσα στα επόμενα χρόνια, η Κυβέλη θα παίξει αρκετούς σπουδαίους γυναικείους ρόλους, ενώ μέχρι το 1932 θα υπάρξει θιασάρχης. Παρόλο που βρισκόταν σε αντιπαλότητα με την Μαρίκα Κοτοπούλη, θα συνεργαστούν το 1932 και το 1934. Η Κυβέλη θα παντρευτεί τρεις φορές και θα αποκτήσει 3 παιδιά. Η γυναίκα αυτή υπήρξε μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς, μέχρι τον θάνατο της στις 26 Μαΐου του 1978, σε ηλικία 89 ετών.
Μαρίκα Κοτοπούλη
Η Μαρίκα Κοτοπούλη προέρχεται από ένα θεατρικό οικογενειακό περιβάλλον, καθώς και οι δυο γονείς της ήταν ηθοποιοί. Γεννήθηκε το Μάιο του 1887 στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία βρέθηκε να παίζει στην σκηνή. Το 1902 θα παίξει το ρόλο του Πουκ από το θεατρικό έργο του Σαίξπηρ, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας», στο Βασιλικό Θέατρο. Το 1903 θα παίξει στην τριλογία του Αισχύλου, «Ορέστεια», όπου θα απαγγείλει για πρώτη φορά το αρχαίο δράμα σε δημοτική γλώσσα. Η συγκεκριμένη ηθοποιός διακρίθηκε αρκετές φορές. Μια από αυτές ήταν το 1923, όταν έλαβε το Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών. Η Μαρίκα Κοτοπούλη θα πεθάνει στις 11 Σεπτεμβρίου του 1954.
Κατίνα Παξινού
Η Κατίνα Παξινού υπήρξε από τις γυναίκες ηθοποιούς που στιγμάτισαν για πάντα τη σκηνή του θεάτρου. Γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1900 στον Πειραιά και σπούδασε μουσική, τραγούδι και υποκριτική στο Ωδείο της Γενεύης. Το 1920 θα παίξει τον ομώνυμο ρόλο της Βεατρίκης από την όπερα «Αδελφή Βεατρίκη». Μέχρι το θάνατο της θα μεσουρανήσει στα θεατρικά δρώμενα, καθώς θα ανεβάσει μαζί με τον Αλέξη Μινωτή, αλλά και μόνη της, σπουδαία έργα του παγκοσμίου ρεπερτορίου. Η ίδια θα παίξει και στον κινηματογράφο στον οποίο θα βραβευτεί το 1944 από την Αμερικάνικη Ακαδημία Κινηματογράφου με Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου για το ρόλο της Πιλάρ για την ταινία «Για ποιόν χτυπά η καμπάνα». Το Φεβρουάριο του 1973 θα πεθάνει έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.
Μελίνα Μερκούρη
Δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στην Μελίνα Μερκούρη. Η Μελίνα Μερκούρη είναι από τις γυναίκες που έχουν συνδέσει το όνομα τους άμεσα με τον πολιτισμό. Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1920 και το 1938 άρχισε να φοιτά στο Εθνικό Θέατρο. Η ίδια θα κάνει το ντεμπούτο της στο θεατρικό έργο «Το μονοπάτι της λευτεριάς» στο θέατρο Βρετάνια. Από τις μεγαλύτερες της επιτυχίες υπήρξε το θεατρικό έργο «Λεωφορείον ο πόθος». Η Μελίνα Μερκούρη θα αφήσει το σημάδι της όχι μόνο στο χώρο του θεάτρου αλλά και στο χώρο του κινηματογράφου και της πολιτικής. Στον κινηματογράφο θα πρωταγωνιστήσει σε σημαντικές ταινίες όπως το «Ποτέ τη Κυριακή», τη «Στέλλα» κ.α. Στην πολιτική από την θέση της Υπουργού Πολιτισμού θα αγωνιστεί για την επιστροφή των Ελγινείων μαρμάρων. Η Μελίνα Μερκούρη θα χάσει την μάχη με το καρκίνο στις 6 Μαρτίου του 1994.
Οι γυναίκες όπως είδαμε και γνωρίζουμε μέχρι σήμερα δεν έχουν πάψει να ανεβαίνουν στο σανίδι και να διαπρέπουν. Οι ηθοποιοί που ήδη αναφέραμε, αλλά και αυτές που δεν αναφέραμε, αλλά τις θαυμάζουμε και τις αγαπάμε για το ταλέντο τους και για αυτό που μας προσφέρουν όταν παίζουν στην σκηνή, αποτελούν πρότυπο για όλες εκείνες τις γυναίκες που θέλουν να ζήσουν το όνειρο τους, αλλά πιστεύουν ότι δεν μπορούν.
Παρόμοια άρθρα:
- «Ο Γλάρος» του Τσέχωφ στο πέρασμα του χρόνου
- Ένα ταξίδι στην «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι
- Μελίνα Μερκούρη: «Είναι υπέροχο πράγμα να μπορείς να αγαπάς, είναι θείο»
Aκολουθήστε μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
