Green was Greener. Κάπου γύρω στις 02:00 τα ξημερώματα, εκεί που το κεφάλι σου είναι καζάνι πάνω από το ογκώδες σύγγραμμα που σου ‘χει κάψει τα λιγοστά εναπομείναντα εγκεφαλικά κύτταρα, η ανάγκη για μουσική είναι τεράστια. Ανοίγεις Spotify ή YouTube και η μεταμεσονύχτια διαγαλαξιακή σου εμπειρία ξεκινά, με το Introspective να παίζει δυνατά.
Η μπάντα
Η εναλλακτική ροκ μπάντα Green was Greener του πατριώτη Θωμά Στρατάκη, από το αγαπημένο μου Ηρακλειάκι, ξεκινάει πολύ δυναμικά! Οι Green was Greener είναι ένα πρότζεκτ εμπνευσμένο από τον Θωμά. Τον συνοδεύουν οι Νίκος Βογιατζάκης στην κιθάρα, το synthesizer και τα φωνητικά, ο Φρανκ Παπαδάκης στο synthesizer, ο Κωνσταντίνος Τσαγκαράκης στο μπάσο, κι ο Άγγελος Παναγιωτίδης στα ντραμς.
To άλμπουμ
Το άλμπουμ “Introspective” αποτελεί ουσιαστικά το ντεμπούτο των Green was Greener. Το πρώτο επίσημο άλμπουμ της μπάντας αποτελείται από εννέα κομμάτια, συμπεριλαμβανομένου και του ομώνυμου εναρκτήριου κομματιού. Το συγκρότημα επιχειρεί να δημιουργήσει τα δικά του μοναδικά ακούσματα, σε μια περίοδο τόσο στάσιμη μουσικά. Η μουσική βιομηχανία ανανεώνεται, επιτέλους μετά από τόσους μήνες, με τους Green was Greener να μας ταξιδεύουν σε μια διαγαλαξιακή εμπειρία. Βάλε ακουστικά και φύγαμε!
Another Chance
Το Another Chance αποτέλεσε το πρώτο κομμάτι της μπάντας που έσκασε σαν κομήτης στη YouTube, μιας και σήμερα μιλάμε λίγο πιο διαστημικά. Όλοι/ες αναρωτιόμασταν ποιος ήταν αυτός ο Green was Greener βρε αδερφέ, που εμφανώς μπορούσαμε να συνδέσουμε τη μουσική του με τους Pink Floyd.
Μέχρι και το όνομά του ενδεχομένως παρέπεμπε σε στίχους των Pink Floyd. “The grass was greener/ the light was brighter”, λένε στο κομμάτι High Hopes. Να το πάω πιο μακριά; Έφτασα να σκέφτομαι μέχρι και τους Guns N’ Roses, με το αγαπημένο μου “take me down to the paradise city, where the grass is green and the girls are pretty”.
Τελικά, τo όνομα Green was Greener αν ρωτήσουμε και τον ίδιο τον Θωμά Στρατάκη, δεν ξέρει ούτε ο ίδιος από που το εμπνεύστηκε. Ένα μόνο ξέρουμε:
“Δεν ξέρω ακόμη αν μου αρέσει, αλλά σίγουρα έχει πλάκα”, δήλωσε.
Την ίδια στιγμή, ένα fun fact πάλι που έχει δηλώσει ο ίδιος ο Θωμάς είναι:
“Όταν υπέγραφα στην Inner Ear και με ρώτησαν αν υπάρχει μπάντα, είπα “φυσικά και υπάρχει”, ενώ δεν είχα μιλήσει με κανέναν ακόμη”
Εε λοιπόν, αυτή η φράση είμαι εγώ! Φαίνεται πως με το Θωμά βαδίζουμε, ως ένα σημείο, στο ίδιο μήκος κύματος.
Οι στίχοι
Ο δίσκος των Green was Greener είναι αρκετά προσωπικός, εμπεριέχοντας προσωπικές εμπειρίες του ίδιου του Θωμά. Οι στίχοι που πλαισιώνουν μοναδικά τις διαστημικές μελωδίες τους είναι γραμμένοι στα αγγλικά. Όχι βέβαια διότι αναζητούν τη διεθνή καριέρα, παρότι η ποιότητά τους θα μπορούσε κάλλιστα να ανταγωνιστεί μπάντες του εξωτερικού. Αλλά, γιατί ο Θωμάς επιλέγει μέσω της ξένης γλώσσας να κρατήσει μια απόσταση από τα βιώματα που μας περιγράφει στους στίχους του. Η αγγλική μας προσφέρει μια απόσταση ασφαλείας από την κατάθεση ψυχής των στίχων.
Track 01: Introspective
Από το ομώνυμο εναρκτήριο κομμάτι Introspective, η διαγαλαξιακή εμπειρία ξεκινά. Συνδυάζει πλήθος ατμοσφαιρικών ambient στοιχείων, με ρυθμούς της swinging jazz. Αποκτάς μια κεφάτη (swinging) αίσθηση, όπως περιγράφει και το μουσικό είδος. Το κομμάτι με πάει στο δωμάτιο ενός, μάλλον, λίγο εκκεντρικού μετεφήβου, που στηρίζεται στον γεμάτο πόστερ τοίχο του κι ενδεχομένως καπνίζει. Η διαγαλαξιακή εμπειρία περιλαμβάνει μια κατάσταση ημι-μέθης, όπου βασικά συστατικά είναι η χαρά και η αδυναμία σου να την εξηγήσεις.
Η swinging διάθεση σε έχει καταλάβει ήδη από το πρώτο κομμάτι. Το τραγούδι, σύμφωνα με τον δημιουργό του, μιλά για την ανάγκη του ανθρώπου να μην είναι μόνος κι όταν παύει να είναι, δεν είναι όπως το είχε φανταστεί. Ο στίχος “the future of a lonely man, can’t be written in the stars”, σε συνδυασμό με την μελωδία σε αφήνει να αιωρηθείς για λίγο στα αστέρια, χαμένος/η στις σκέψεις σου.
Track 02: Inner Giver
Κι ενώ η ώρα περνά και το ρολόι δείχνει σχεδόν πλέον 03:00, το ταξίδι σου σε μια διαστημική θάλασσα συνεχίζεται. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση σου αφήνει το Inner Giver κι και γι’ αυτό μιλάει κιόλας. Εδώ, το synthesizer σου δημιουργεί εικόνες από κύματα, φούσκες και φυσαλίδες. Κι επειδή είμαι περίεργη, εμένα μου θύμισε και λίγο κάτι από απορρυπαντικό πλυντηρίου με αίσθηση δροσιάς καταρράκτη…
Track 03:Another Chance
Όπως το δεύτερο κομμάτι, έτσι και το Another Chance, συνδυάζουν τη synth-pop με το shoegaze. Το κομμάτι έχει πολύ εμφανές, στιχουργικά, θέμα. Μιλά για δεύτερες ευκαιρίες και το να αναθεωρείς πράγματα. Τα τύμπανα δημιουργούν έτσι ένα regret feeling, να το πω σε απλά ελληνικά. Πίσω στο δωμάτιο του μετεφήβου, ο καπνός από το τσιγάρο, σχηματίζει τώρα, παχιά σχήματα καπνού που στροβιλίζονται αργά γύρω από το κεφάλι του.
Track 04: Desert King
Το Desert King είναι ένα εμφανώς πιο έντονο κομμάτι, με μια vintage χροιά, που σίγουρα θα σε ανεβάζει. Θυμίζει ψυχεδελικό ήχο του ’60-’70. Άλλωστε ο Θωμάς Στρατάκης αγαπά αυτό το είδος κι αυτό το κομμάτι αποτελεί μια τέτοια απόπειρα. Όταν γράφτηκε, ο Θωμάς έβλεπε μάλλον το πάτωμα για ταβάνι. Κοινώς; Ήταν πολύ μεθυσμένος.
Track 05: Everyday
Το Everyday αποτελεί ένα από τα πιο ξεχωριστά κομμάτια του άλμπουμ, συνολικά. Σύμφωνα με το δελτίου τύπου της κυκλοφορίας, θυμίζει λίγο κάτι από Doves, κάτι που θα σου επιβεβαιώσω κι εγώ η ίδια. Η γλυκόπικρη μελωδία σε συνδυασμό με τους στίχους που μιλούν για τη ματαιότητα και την καθημερινότητα που συνοδεύουν την επαρχιακή κυρίως ζωή, σε κάνουν να κλείσεις ξανά τα μάτια. Να οραματιστείς λίγα αστέρια, μια όμορφη κοιλάδα, λίγα αγριολούλουδα, κάποιο άδειο στενό σε κάποιο χωριό, ή μια απόμερη παραλία, καθώς σουρουπώνει.
Track 06: Stargazing
Πιο ιδανικό όνομα για τη διαγαλαξιακή μας εμπειρία δεν θα μπορούσε να έχει. Και πιο διαστημική χροιά. Το Stargazing έρχεται να μας βάλει βαθύτερα σε έναν ρευστό κόσμο, όπου αιωρούμαστε στο χωροχρόνο. Θα μπορούσα να το οπτικοποιήσω με πολλά χρωματιστά, περίεργα σχήματα. Ακούγοντας τους τελευταίους ήχους του synthesizer, μπορώ να οραματιστώ μέχρι και ιπτάμενους δίσκους, ή κάποιο διαστημόπλοιο.
Άλλωστε το ‘χει δηλώσει κι ο ίδιος ο Θωμάς:
“Θεωρώ ότι είναι το πιο spacey κομμάτι του δίσκου”
Track 07: Cause Everytime You Go I know
Μετά τη διαστημική νιρβάνα του Stargazing, βουτάμε στο Cause Everytime You Go I Know. Καθένας από μας μπορεί κάλλιστα να ταυτιστεί με το στίχο. Μιλά για ένα άτομο που πάντα θα μας επηρεάζει, σε ό,τι φάση και να βρισκόμαστε. Τα ψηλά vocals βγάζουν έναν ανεξήγητο πεσιμισμό, επιβεβαιώνοντας τα lyrics.
Track 08: Train of Thoughts
To Train of Thoughts έχει μια αίσθηση από blues. Οριακά πέφτουμε ξανά σε μια ψυχεδελική νιρβάνα. Οι ροκ πενιές στην αρχή με hypeάρουν πολύ, καθώς λατρεύω το ροκ. Έλα. Θύμισε λίγο κάτι από Νirvana. Ένα Aneurysm, για παράδειγμα, σε πιο αργή ίσως απόδοση.
Track 09: You Don’t Care
To You Don’t Care κλείνει μαγικά την αυλαία του δίσκου των Green was Greener. Πάλι μια διαγαλαξιακή, αλλόκοτη, και εξωγήινη αίσθηση σε κυριεύει.
Πίσω πάλι στον υποτονικό μετέφηβο. Το τσιγάρο, πλέον, έχει συρρικνωθεί στα δάχτυλά του. Σβήνει το τσιγάρο και στηρίζεται ολοκληρωτικά στον τοίχο. Κλείνει τα μάτια και κοιτάζει ξανά το κενό, χαμένος στις διαγαλαξιακές του σκέψεις. Το “Introspective” ηχεί αδιάκοπα στο κεφάλι του. Η νύχτα μόλις ξεκίνησε. Ώρα: περασμένες 04:00.
Πηγή που χρησιμοποιήθηκε:
Παρόμοια άρθρα
- This is America, ή αλλιώς, μνήμες δουλείας
- Japanese Breakfast: Jubilee, ένα πρωινό στο νησί των Λωτοφάγων
- Shine On You Crazy Diamond: η ιστορία πίσω από το θρυλικό τραγούδι
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project
