Γκάζι: ένα ξεχωριστό και πολυποίκιλο μέρος με «φρέσκιες» ιδέες. Μια από τις πιο in γειτονιές που εδώ και μια επταετία βρίσκεται πρώτη στις προτιμήσεις του κόσμου. Όχι να το παινευτώ επειδή είναι γειτονιά μου( άλλωστε όπως λέει και η παροιμία: « Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει»), αλλά είναι μια περιοχή που μπορεί να συνδυάσει κάθε είδους διασκέδαση και να προσφέρει στους επισκέπτες της μια αξέχαστη εμπειρία. Για να την γνωρίσουμε όμως καλύτερα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας ταξιδέψουμε για λίγο πίσω στον χρόνο…
Στην γειτονιά αυτή που βρίσκεται υπό την… «επιτήρηση» της Ακρόπολης, ιδρύθηκε το 1857 το εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος με στόχο να φωτίσει τους δρόμους της Αθήνας με φωταέριο καλύπτοντας ταυτόχρονα τις ενεργειακές ανάγκες των κατοίκων της πόλης. Από το 1938 λειτούργησε ως δημοτική επιχείρηση μέχρι το 1984 όπου και έκλεισε λόγω των σφοδρών αντιδράσεων των κατοίκων για μόλυνση της περιοχής. Η περιοχή αυτή λοιπόν, λόγω των 130 χρόνων λειτουργίας του εργοστασίου, παίρνει το όνομα Φωταέριο, Γκαζοχώρι και τελικά το γνωστό σε όλους μας σήμερα Γκάζι.
Γύρω από τις εργοστασιακές εγκαταστάσεις αρχίζουν σταδιακά να οικοδομούνται στα μέσα του 20ού αιώνα χαμηλές κατοικίες με αυλές που απευθύνονται κυρίως σε εργάτες και απλούς, μεροκαματιάρηδες ανθρώπους. Το 1967 εγκαθίστανται στην περιοχή, λόγω αντίξοων κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών, μουσουλμανικές οικογένειες προερχόμενες από την Βόρειο Ελλάδα, με σκοπό να εργαστούν στο εργοστάσιο του γκαζιού. Σταδιακά η περιοχή υποβαθμίζεται και γνωρίζει την παρακμή και την εγκατάλειψη τόσο από τους ίδιους τους κατοίκους της όσο και από τον κρατικό μηχανισμό.
Σήμερα…
Από τις αρχές του 21ου αιώνα, η περιοχή γνωρίζει μια χωροταξική ανάπλαση, γεγονός στο οποίο συνέβαλε η δημιουργία και λειτουργία του μετρό Σταθμός Κεραμεικός, και γίνεται πόλος έλξης τόσο των νέων, κυρίως ανθρώπων, όσο και όλων των υπόλοιπων ηλικιών, εθνικοτήτων και κοινωνικού επιπέδου ανθρώπων.
Το Γκάζι πλέον «σφύζει» από νυχτερινά μουσικά κέντρα, club, μπαρ, καφετέριες έως και μεζεδοπωλεία και εστιατόρια, θέατρα και άλλους πολιτιστικούς χώρους δίνοντας στην περιοχή μια δραστήρια νυχτερινή όψη και όχι μόνο, αφού η ίδια δέχεται τους… καλεσμένους της όλες τις ώρες της ημέρας. Ειδικά όμως τα σαββατόβραδα οι δρόμοι της περιοχής πλημμυρίζουν από κόσμο, καθώς πάλλεται στον ρυθμό της διασκέδασης.
Βέβαια, σήμα κατατεθέν της συνοικίας αυτής είναι το εργοστάσιο του φωταερίου που πλέον συστήνεται στους θαυμαστές του ως η «Τεχνόπολις» των Αθηνών. Αποτελεί το μοναδικό σωζόμενο εργοστάσιο φωταερίου στην Ελλάδα, ενώ στις 27 Ιανουαρίου του 2013 η Τεχνόπολη εγκαινίασε το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου που έχει ως στόχο τόσο την ανάδειξη της τεχνολογίας και των μηχανημάτων της εποχής όσο και του μικρόκοσμου ενός εργοστασίου. Πέρα όμως από το μουσείο, η Τεχνόπολις φιλοξενεί κάθε χρόνο τόσο χορευτικά, μουσικά και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα, όσο και επιμορφωτικές ημερίδες, εκθέσεις και συναυλίες, κερδίζοντας δίκαια την αναγνώρισή της ως ένα πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο.
Σήμερα λοιπόν, το Γκάζι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή γειτονιά. Είναι μια περιοχή με νέες ιδέες και προτάσεις που τολμά και συνδυάζει την διασκέδαση με την κουλτούρα και την επιμόρφωση. Άλλωστε, δεν χαρακτηρίζεται άδικα ως μια από τις πιο trendy περιοχές της Αθήνας.
«Επιβάλλεται», επομένως, να επισκεφτείτε το Γκάζι έστω και μια φορά για να πάρετε μια ιδέα από την ομορφιά, τις γεύσεις, τα αρώματα και τις γνώσεις που έχει να σας προσφέρει με φόντο πάντα τον πανέμορφο βράχο της Ακρόπολης…
Tip: ένας ωραίος περίπατος που συστήνω ανεπιφύλαχτα είναι να ξεκινήσετε από την Ακρόπολη και μέσω του Θησείου ή του πεζόδρομου της Ερμού να καταλήξετε στο Γκάζι για να πάρετε το αγαπημένο σας πιάτο ή ποτό!
