Είναι πολλοί οι “καλοπροαίρετοι” που συνηθίζουν την ερώτηση “Εσύ Πότε θα κάνεις δεύτερο παιδί;” σαν να είναι της γούνας τους μανίκι, σαν να θέλουν να εισβάλουν στην οικογένεια σου με τα καθιερωμένα στερεότυπα που προσπαθεί η κοινωνία να πλασάρει.
Ε λοιπόν, όταν έγινα μητέρα για πρώτη φορά, ήμουν -και είμαι- σίγουρη πως θα κάνω τουλάχιστον ακόμα ένα παιδί. Βλέποντας τις άλλες μητέρες να τεκνοποιούν στο καπάκι, ένιωθα μέσα μου μια πίεση που ουσιαστικά δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά θεωρίες με τις οποίες μας πιπιλίζουν τα μυαλά, “κουτάκια” στα οποία θέλουν να μας χώσουν μέσα. “Να μην έχουν τα παιδιά μεγάλη διαφορά ηλικίας” ή “θέλω να ξεπαιδιάσω νωρίς”. Ειλικρινά, θαυμάζω αυτές τις γυναίκες που παίρνουν αψήφιστα την ιδέα επέκτασης της οικογένειας τους, μα λυπάμαι εγώ δε μπορώ να συμβαδίζω με αυτό. Το να φέρω μια ζωή στο κόσμο, για εμένα είναι η πιο συνειδητοποιημένη επιλογή που οφείλω αρχικά στον εαυτό μου, αν θέλω να λέγομαι υπεύθυνος άνθρωπος. Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε πως η διαφορά ηλικίας στα αδέρφια δε παίζει κανένα ρόλο στη μετ’ έπειτα σχέση τους. Είναι καθαρά θέμα γονιών και της ανατροφής που δίνουν. Στη συνέχεια, τι θα πει να “ξεπαιδιάσω”; Το κάθε παιδί θέλει χρόνο, υπομονή και φυσικά υπάρχουν οι στιγμές που απαιτεί την αποκλειστικότητα μας. Άμα ένας γονιός δεν είναι έτοιμος να ζήσει όλα αυτά και πάλι, να απολαύσει το κάθε λεπτό με το παιδί του, να μετατρέψει τη κούραση σε χαρά και παρά μόνο γκρινιάζει “…πως θα τα περάσω πάλι όλα απ΄την αρχή”, τότε η βιασύνη μάλλον αρνητικά θα επιδράσει.
Οι κανόνες λένε πως τα παιδιά είναι ευτυχισμένα, μόνο όταν είναι και οι γονείς. Σαφώς, το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι η μεγαλύτερη αξία, που ωστόσο απαιτεί αντοχές και υπομονή, αν βάλουμε μέσα τα ξενύχτια, τη κούραση , το κυνηγητό, το καθημερινό άγχος. Γιατί να το ζουν διπλά και παράλληλα οι γονείς αυτό με αποτέλεσμα τη φθορά της μεταξύ τους σχέσης; Δεν αναφέρομαι προφανώς σε περιπτώσεις όπου ο χρόνος και οι ηλικίες, πιέζουν το ζευγάρι, αλλά επιτέλους πρέπει να σταματήσουν οι ξένοι να επηρεάζουν την “ενδοχώρα” του κάθε σπιτιού. Και στη τελική, υπάρχουν ζευγάρια, ειδικά στην εποχή μας, που επιλέγουν να μείνουν με ένα παιδί. Είναι δηλαδή τόσο κακό…;
Όταν λοιπόν με ρωτάνε “Πότε θα κάνω δεύτερο παιδί” απαντώ πως “Ναι, θέλω πολύ να κάνω και θα κάνω όταν δω πως δε θα του στερήσω, ότι απλόχερα προσέφερα στο πρώτο μου”.
