Ο συγγραφέας Γιάννης Παπουλής με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Ο Παραμυθάς» από τις εκδόσεις Ελκυστής δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Θα έλεγα ότι «Ο Παραμυθάς» ήταν το απαύγασμα ενός καλοκαιριού γεμάτου με απεριόριστο χρόνο, τρελή βαρεμάρα και δημιουργική θλίψη. Η ελληνική μυθολογία και το αστυνομικό σασπένς συγκαταλέγονται ανάμεσα στις μεγάλες μου αγάπες. Σκέφτηκα πόσο ωραία θα ήταν να μπορούσα να γράψω το πρώτο μου βιβλίο και να τα μπλέξω σε κάποιο βαθμό, να τα συμφιλιώσω κάπως. Υπέθεσα πως με αυτό τον τρόπο θα κατάφερνα να επανασυστήσω στον αναγνώστη πτυχές της ελληνικής μυθολογίας που δεν είναι ευρέως γνωστές στο κοινό – τα λεγόμενα «πάρεργα» των μυθικών προσώπων-. Κάπως έτσι λοιπόν γεννήθηκε ο Παραμυθάς, όπως τον ήθελα: μοντέρνος και συγχρόνως αποτίοντας φόρο τιμής στο μυθολογικό μας παρελθόν!
Η ιστορία σας βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα;
Προφανώς, αν βασιζόταν σε αληθινά γεγονότα, θα ήμουν ήδη στο κελί 33 στον Κορυδαλό, πρώτη θέση δεξιά! Φυσικά και όχι, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν επηρεάστηκα από ανθρώπους ή πράγματα που είδα ή άκουσα κάπου, κάπως, κάποτε. Ειδικά στην σκιαγράφηση των προσώπων, χρησιμοποίησα υπαρκτά πρόσωπα. Οι φίλοι μου, με απειλούν με μήνυση γιατί χρησιμοποίησα διαλόγους μας. Χαχαχα.
Ποια δικά σας στοιχεία έχει ο αστυνομικός Ίαν Μακέι, που καλείται να εξιχνιάσει την υπόθεση;
Προσπαθώ να απομακρυνθώ απ’ τον πρωταγωνιστή μου, πολλές φορές ανεπιτυχώς. Το μοναδικό μας κοινό είναι το κοφτερό χιούμορ και η γοητεία μας! -γελάμε!!!-
Τι σας γοητεύει στην αστυνομική λογοτεχνία;
Είχα αποπειραθεί να διαβάσω κι άλλα είδη λογοτεχνίας στο παρελθόν, αλλά κανένα δε με κέρδισε τόσο, όσο η αστυνομική. Δεν ξέρω, ίσως είναι το γεγονός ότι το είδος αυτό έχει μυστήριο και αγωνία. Το βλέπω ως ένα αγώνα με το μυαλό μου, το οποίο θέλω να νικήσω! Γιατί για να δημιουργηθεί η πλοκή χωρίς ατέλειες, πρέπει να τα σκεφτείς όλα! Θεωρώ πως το είδος απευθύνεται σε όσους βαριούνται εύκολα, κι εγώ είμαι ένας τέτοιος!
Ποιες ήταν οι δικές σας επιρροές από τον κόσμο της αστυνομικής λογοτεχνίας;
Το είπα ήδη τόσες φορές που αναμένω να μου στείλει ο Nesbo ευχαριστήριες ευχές. Μακάρι δηλαδή, γιατί τον αγαπώ, αλλά γράφοντας είχε βάλει στόχο να μην τον μιμηθώ. Πάντως και να μου πει κάποιος “Μου θυμίζεις Jo Nesbo” εγώ θα του πω “Σ’ ευχαριστώ!”. Επίσης μου αρέσει πολύ η Gillian Flynn, που έγραψε το Sharp Objects και το Gone Girl.
Ποια ήταν τα συναισθήματα όταν είδατε για πρώτη φορά το βιβλίο σας σε ράφι βιβλιοπωλείου;
Έτυχε εκείνη τη μέρα που πήγα, να αγοράζει μια κυρία το βιβλίο μου και έκατσα λίγο στη γωνιά και περίμενα να ακούσω τι θα πει στον βιβλιοπώλη. Μετά που της είπε ότι είμαι εγώ ο συγγραφέας, εμφανίστηκα απαστράπτων στο πρόγραμμα και της είπα: «Μην το πάρεις, χάλια είναι!». Εκείνη γέλασε και μου είπε «Σε περίμενα πιο μεγάλο». Ας μη συνεχίσω τη συζήτηση. Πέρα απ’ την πλάκα, κολακεύτηκα πολύ όταν το κράτησα για πρώτη φορά στα χέρια μου.
Κλείνοντας, προτού σας ευχαριστήσω για την τιμή που μας κάνετε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα μελλοντικά σας συγγραφικά σχέδια;
Αυτό που ευελπιστώ να γίνει πιο άμεσα είναι η συγγραφή του δεύτερου βιβλίου της σειράς, μιας και ο ντετέκτιβ Μακέι μου θυμώνει καθημερινά που τον έχει στην αδράνεια. Έχω στο μυαλό μου την υπόθεση, όμως περιμένω ξανά μια καταθλιπτική περίοδο για να μπορέσω να το γράψω, όσο καλά θέλω!
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιστορία μυστηρίου με πυρήνα της, την ελληνική μυθολογία. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ταξιδεύουμε στους δρόμους του Εδιμβούργου με φόντο μια φρικτή δολοφονία στο παλάτι Χόλιρουντ.
Στο έργο διαλεύκανσης του εγκλήματος, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο εκκεντρικός αστυνομικός ντετέκτιβ, Ίαν Μακέι. Ο νεαρός ερευνητής θα έρθει αντιμέτωπος με πιθανούς υπόπτους και θα προσπαθήσει να διαμορφώσει το προφίλ του δολοφόνου. Ενός εγκληματία που ίσως εξελιχθεί σε serial killer, καθώς μια σειρά δολοφονιών και μια απαγωγή αναζητά τον ένοχο. Σημαντική συνεργάτης του ντετέκτιβ θα υπάρξει η Σαμπίνα Λίνοεν, η οποία με τη σειρά της θα βοηθήσει την εξέλιξη της πλοκής του βιβλίου. Ο Ίαν Μακέι, εκτός από την αστυνομική έρευνα, κυριεύεται από ηθικά διλήμματα και από τον φόβο του να αποτύχει.
Ο συγγραφέας καταφέρνει να μας παρουσιάσει άρτια δομημένους χαρακτήρες. Παράλληλα, η δράση των ηρώων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κινηματογραφική, κυρίως λόγω των συνεχών εναλλαγών σκηνών και προσώπων. Ο αναγνώστης διακατέχεται από συναισθήματα αγωνίας και συμπόνοιας για την μοίρα των ηρώων.
Εν κατακλείδι, το παρόν βιβλίο είναι ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα που σκοπό, μεταξύ άλλων, έχει να μεταδώσει το μήνυμα την αξία του αγώνα που κάνει κανείς να ξεπεράσει τον εαυτό του, να ανοίξει νέους δρόμους και να ορίσει νέα όρια και στόχους.
Τόσο εύκολο είναι να χάσει τις ισορροπίες του ο άνθρωπος…
Και ξαφνικά, η κανονικότητα γίνεται χάος. Η χαρά γίνεται λύπη. Η ζωή θάνατος…
Το θέμα είναι: την περνάς ή όχι;
Και αν στην αντίπερα όχθη είναι καλύτερα; Και αν τελικά συμβούν τ΄ ανάποδα; Θα το σκεφτόσουν; Αυτή η λεπτή κλωστή είναι ικανή να σε απομακρύνει από την αληθινή ευτυχία; Να σου στερήσει το όνειρο; Την πραγματική περιπέτεια;
Εκείνο το ερώτημα έψαχνε απάντηση.
Ο Γιάννης Παπουλής γεννήθηκε στις 24 Οκτωβρίου του 1986 στην Κύπρο. Σπούδασε φιλόλογος στο Τμήμα Κλασικής Φιλολογίας Ιωαννίνων και Διεθνείς Σχέσεις στο Νόττινχαμ της Αγγλίας.
Η αγάπη του για το μυστήριο και τις αστυνομικές σειρές, καθώς και η ιδιότητα του ως εκπαιδευτικός, αποτέλεσαν εκρηκτικό συνδυασμό για τη γέννηση του αστυνομικού μυθιστορήματος με τίτλο «Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ».
Ο συγγραφέας ζει μόνιμα πια στην Κύπρο και εργάζεται στο χώρο της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.
