Ε ναι λοιπόν! Επέστρεψα…
Το καλοκαίρι που πέρασε ήταν περίεργο. Είναι απ’ αυτά τα καλοκαίρια που έχεις μεγάλες βλέψεις, σκέφτεσαι ότι θα κάνεις διακοπάρες και θα ξεφαντώσεις αλλά τελικά τα βράδια περνούν χαλαρά στην αυλή του σπιτιού σου χαζεύοντας το φεγγάρι σκεπτόμενη τι θα κάνεις τη νέα σεζόν, αναλογιζόμενη τη χρονιά που πέρασε κλπ. Ήταν μάλλον ένα καλοκαίρι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. Είχε ενηλικίωση, αυτοκριτική, στεναχώρια, απογοήτευση και ελπίδα, ενθουσιασμό, μελαγχολία, αποδοχή κάποιων πραγμάτων και αδυναμία αποδοχής κάποιων άλλων. Τι είναι κι αυτό το πράγμα που τραβάμε ρε κορίτσια κάθε καλοκαίρι με το μπικίνι και την κοιλιά που σήμερα είναι πρησμένη και πρέπει να κόψουμε τις μπύρες για να μην πετάει… Επίσης, αυτό το καλοκαίρι κλήθηκα να επιλύσω καταστάσεις και ΝΑΙ τα κατάφερα. Χωρίς καμία ψυχραιμία φυσικά αλλά τα κατάφερα!!!
Φυσικά δεν χρειάζεται καν να σχολιάσω την απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα με τις πλημμύρες, τις δολοφονίες και όλα αυτά, για τα οποία ντρεπόμαστε που μεγαλώσαμε και ζούμε σ’ αυτή τη χώρα. Είχαμε και νέες προσωπικότητες, σοσιαλμυντικούς νικητές (<social media, ναι έγινε και Ελύτης τώρα) και κρατάμε γερά και με αγωνία για τη συνέχεια.
Λοιπόν, ο σκοπός αυτού του άρθρου όμως είναι άλλος…
REBRANDING
Ουφφφ….Ξεκινάω… Μέσα σε αυτές τις διάσπαρτες σκέψεις που κατέκλυσαν τα καλοκαιρινά μου μεσημέρια και βράδια, τη φθινοπωρινή μου επάνοδο στην πόλη, κάτι ανεκμετάλλευτα μισάωρα στο γραφείο κατέληξα στο εξής. Να κάνω ένα rebrandidng στο From Friday For Friday. Βεβαίως γνωρίζω ότι για να κάνεις rebranding πρέπει να είσαι πρώτα brand. Και βεβαίως γνωρίζω ότι το From Friday For Friday δεν είναι. Δεν ξέρω, αν θα γίνει… αυτό θα το δούμε στην πορεία. Ξέρω όμως ότι πλέον θα εμβαθύνω σε αυτό που λέμε αφήγηση και με το οποίο έχω τοοοοσοοο πολύ σε όλη μου τη ζωή ασχοληθεί…
Η αλήθεια είναι ότι δεν σας έχω ποτέ συστηθεί, να σας πω λίγα πράγματα για τον εαυτό μου. Είμαι η Εύη ή Παρασκευούλα ή Friday… Αυτά τα ξέρετε εσείς που με διαβάζετε συχνά. Όμως ξέρετε ότι μεγάλωσα με μια υπέροχη γιαγιά που μου διάβαζε πολλά παραμύθια, έπλαθε δικά της και με ταξίδευε σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους; Και κάπως έτσι πήρα κι εγώ το μικρόβιο και ήθελα τουλάχιστον κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ το παραμύθι μου και αργότερα όταν μεγάλωσα άρχισα να τα διαβάζω και μόνη μου.
«Κλείσε το φως, έχεις σχολείο αύριο»
«Ναι τώρα σε λίγο»
Συνηθισμένα ήρεμα βράδια στο σπίτι μου….
Και κάπως έτσι έφτασα στο Λύκειο και πήγα προφανώς θεωρητική. Όσο περίεργο και αν σας φανεί σιχαινόμουν τη Λογοτεχνία των Πανελληνίων, γιατί δεν μπορούσα να δώσω τις δικές μου ερμηνείες στα κείμενα. Δηλαδή ο Μαρωνίτης καλύτερος ήταν; Προφανώς ναι, πλάκα κάνω!
Σπούδασα Ελληνική Φιλολογία, έκανα μεταπτυχιακό στην ανάλυση αφηγήσεων στα μίνια και… είμαι καλά…
Έτσι έμαθα σιγά σιγά ότι τα πάντα γύρω μας είναι αφηγήσεις. Και αφού από μικρό παιδί έμαθα να τις ακούω και να τις διαβάζω, να τις σκαρώνω και να τις γράφω, να τις λέω, να τις παρατηρώ και να τις αναλύω αποφάσισα επιτέλους να τις μοιραστώ και με όλους εσάς που ίσως θα θέλετε να τις διαβάσετε.
Απλώς για να σας δώσω μια γεύση θα σας πω ότι αφήγηση δεν είναι μόνο ό,τι ξεκινάει με το «Μια φορά κι έναν καιρό». Αφήγηση είναι ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα ταξίδι, τα παπούτσια που φοράμε, μια πολυθρόνα, ένα δώρο, μια γκριμάτσα, μια είδηση στην τηλεόραση ή ένα στόρυ στο ίνσταγκραμ, ένα μουσικό κομμάτι, ένα ποτό στο χέρι, μια ανάμνηση. Αφήγηση είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Και… μαντέψτε… τα παραδείγματα που σας έδωσα μόνο τυχαία δεν είναι. Όλα αυτά είναι στα σκαριά και δημιουργούνται… Ετοιμαστείτε να ταξιδέψετε μαζί μου σε αφηγήσεις, να μάθουμε μαζί να τις παρατηρούμε, να τις σκεφτόμαστε και να τις φανταζόμαστε.. Ααα και κάτι τελευταίο… Οι αφηγήσεις είτε αυτές που φτιάχνουμε είτε αυτές που βλέπουμε είναι προσωπικές και υποκειμενικές γιατί καθορίζονται από τα βιώματα και από την οπτική που έχουμε μάθει να βλέπουμε τον κόσμο. Και αυτό είναι μοναδικό!
Επανασυστήνομαι λοιπόν σε όσους φτάσατε μέχρι εδώ…
Είμαι η Εύη ή Παρασκευούλα ή Friday και είμαι κειμενογράφος/αφηγήτρια/storyteller. Και θέλω να μοιραστώ τις αφηγήσεις μου αλλά θέλω πολύ περισσότερο να ακούσω τις δικές σας… Θα δείτε πολύ πολύ σύντομα πώς…
The Friday Folly: Παιδιά σε περίπτωση που νιώθετε άβολα, επειδή είστε κάπου καινούργιοι και προσπαθείτε να σπάσετε τον πάγο, αν δεν έχετε χιούμορ απλώς γελάστε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΤΕ ΚΟΤΣΑΝΕΣ. Συμβουλές από μια έμπειρη…
Διαβάστε επίσης:
- Μπορεί μια ταινία να σου αλλάξει τη ζωή;
- Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση
