Ξεκινάμε με ευχαριστίες…
Αγαπητοί μου αναγνώστες και φίλοι καλώς ήρθατε στο πρώτο αυγουστιάτικο From Friday for Friday. Παρασκευή 4/8/2023 σήμερα και δεν μπορώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου, γιατί βγαίνω σε άδεια!!! Λόγω τεχνικών προβλημάτων το άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας δεν μπόρεσε να ανέβει. Αντί να αναρτηθεί λοιπόν μεσοβδόμαδα αποφάσισα να κρατήσω το ραντεβού μας και να σας το ενσωματώσω στο σημερινό. Θα είναι λίγο μεγαλύτερο… σας το χρωστάω εξάλλου μιας και μάλλον θα είναι το τελευταίο της σεζόν. Μιας σεζόν που ξεκίνησε αδιάφορα, συνεχίστηκε περίεργα, εξελίχθηκε άσχημα και αργότερα πολύ άσχημα και αργότερα πολύ δύσκολα… αλλά έστρωσε! Και τελικά μάλλον συνεχίστηκε ελπιδοφόρα και ανακουφιστικά…
Αυτή τη στήλη την ξεκίνησα σε μια προσπάθεια να διοχετεύσω έστω λίγη από την σίγουρα πολύ καταπιεσμένη δημιουργικότητά μου. Δεν ήμουν πάντα συνεπής στο παρασκευιάτικο ραντεβού μας. Γιατί η δημιουργικότητα, η διάθεση και η έμπνευση να βγάλεις τον εαυτό σου μέσα σε ένα κείμενο, να βρεις τις κατάλληλες λέξεις και να διαγράψεις τις ακατάλληλες για να μην γίνεσαι κουραστικός/-ή είναι κάτι που δυστυχώς δεν μπορείς να το πιέσεις. Φαίνεται σαν να απολογούμαι; Δεν έχω τέτοιο σκοπό, πιστέψτε με! Η αλήθεια είναι ότι όπως έχω ξαναγράψει καθόλου δεν με νοιάζει πόσοι διαβάζουν αυτή τη στήλη. Με νοιάζει αυτοί που τη διαβάζουν φτάνοντας στο τέλος του άρθρου μου να μπορούν να χαμογελάσουν και να νιώθουν ότι η Παρασκευή τους έγινε… να… ένα τσικ πιο όμορφη. Γι’ αυτό δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ. Νιώθω όμως την ανάγκη να πω ένα τεράστιο και μέσα απ’ την καρδιά μου «Ευχαριστώ» σε όλους εσάς που με διαβάσατε αυτούς τους μήνες, ταξιδέψατε μαζί μου και προβληματιστήκατε, και… μην ανησυχείτε. Θα επανέλθω δυναμικά στον επίλογο για πιο ζουμερές λεπτομέρειες.
Συνεχίζουμε με σκέψεις…
Σήμερα για το άρθρο μου αποφάσισα να δω γύρω μου, να ακούσω, να κατανοήσω. Και παρακάτω σας παραθέτω έναν κατάλογο συναισθημάτων, εμπειριών και στιγμών με σκέψεις, προβληματισμούς και όνειρα δικά μου και των φίλων μου.
Πάμε λοιπόν…
- Έχει πλάκα να έχει φτάσει Αύγουστος και να μην ξέρεις πώς θα μπορέσεις να χωρέσεις όλα τα πλάνα που έχεις κάνει για το καλοκαίρι μέσα σε 3 εβδομάδες άδειας. Να μην ξέρεις πότε να φύγεις, να ετοιμάζεις τη βαλίτσα σου για το καλοκαίρι, να σκέφτεσαι «πότε θα προλάβω να δω τους γονείς μου, αχ και την καθήγητρια των μαθηματικών στο ιδιαίτερο που ήταν και φίλη μου, και τους άλλους φίλους μου και τους συγγενείς μου και να έρθουν και οι φίλες μου από την Αθήνα στο χωριό».
- Είναι ανατρεπτικό να είναι 1 Αυγούστου και να έχει ξεκινήσει η μέρα σου χάλια. Και να έχεις εκνευριστεί, και να έχεις νιώσει ότι σου έριξαν μια μαχαιριά και να σκέφτεσαι πόσο χάλια θα πάει ο μήνας σου γιατί αχ Παναγία μου είσαι και προκατειλημμένη κι ας μην το παραδέχεσαι…. Ουφφφ ανάσα… Αλλά τελικά εκεί που έχεις εκνευριστεί γίνεται κάτι και αλλάζει η μέρα σου. Και τελικά να κοιτάς το φεγγάρι που είχε και πανσέληνο και να πίνεις και τις ποτάρες σου και να συζητάς με την πιο όμορφη παρέα.
- Είναι γελοίο να είσαι στο γραφείο και να σου στέλνουν σε screenshot πετσέτες θαλάσσης για… γνωμούλα. Και είναι γελοίο, γιατί η κοπέλα που σου τις στέλνει κάθεται ακριβώς απέναντι. Εντάξει παιδιά μην κράξετε, δεν έχουμε πολλή δουλειά. Κλείνουμε για καλοκαίρι σιγά σιγά κι εμείς.
- Είναι ανακουφιστικό να μαθαίνεις επιτέλους τι συνέβη πριν έναν μήνα και τόσο καιρό δεν μπορείς να εξηγήσεις. Και είναι και λυτρωτικό ρε παιδιά να ρίχνεις στην τύχη σου μια μούντζα κι άντε καφ’ το… δεν το λέω εγώ, οι Πυξ Λαξ το λένε.
- Είναι συγκινητικό να μοιράζεις αποχαιρετιστήρια δωράκια στους συναδέλφους σου, είναι συγκινητικό να χαιρετάς ανθρώπους που έβλεπες κάθε μέρα και που σου σπάγανε και τα νεύρα.
- Είναι γλυκό να σε σκέφτονται οι φίλοι σου και να σε παίρνουν τηλέφωνο λίγο
πριν μπουν σε call για να συζητήσετε προβλήματα επιπέδου.
- Είναι αναζωογονητικό να γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους, ενδιαφέροντες ανθρώπους που χαμογελάνε και… εργάζονται. Ναι, σας έχω εξηγήσει τη διαφορά του εργάζομαι-δουλεύω στο πρώτο πρώτο άρθρο μου.
- Είναι έντιμο να σου λένε τι κάνεις καλά και τι όχι. Για να μπορείς να βελτιωθείς, για να ξέρεις τι να προσέξεις, για να γίνεις καλύτερος.
- Είναι άτιμο να σου κρύβουν την αλήθεια. Και είναι και δειλό!
- Είναι συγκινητικό να σου παραχωρούν τις μπύρες που έστειλαν ως εταιρικό δώρο οι συνεργάτες σου. Και να φεύγεις με 6 μπύρες στα χέρια ενώ οι άλλοι πήραν από 2.
- «Είναι περίεργο να πηγαίνεις στο σπίτι της γιαγιάς και για πρώτη φορά να μην είναι εκεί». Ευαγγελία
- Είναι κάφρικο να πηγαίνεις στο πάρτυ της κοπέλας, στην οποία αρέσεις με το αμόρε σου και να φιλιέστε και στην τουαλέτα της. Κάψτε τους!
- Είναι τρομακτικό να συναναστρέφεσαι ανθρώπους που κρύβουν τα συναισθήματά τους και σε αφήνουν να ζεις στην άγνοια.
- Είναι διασκεδαστικό να μιλάς με τον 62χρονο συνάδελφό σου που ακούει όπερα και εκκλησιαστικούς ύμνους και να προσπαθείς να τον πείσεις ότι οι Δυτικές Συνοικίες έχουν διασκευάσει καλύτερα τη «Θαλασσογραφία» γιατί έχουν βάλει και μια ροκιά. Και αυτός να σε κοιτάει απορρημένος…
- Είναι τραγικό να μαθαίνεις ότι ένας άνθρωπος έφυγε τελείως απρόσμενα από τη ζωή. Είναι άσχημο τέτοια περιστατικά να μας υπενθυμίζουν πόσο μικρή είναι η ζωή. Αλλά και μετά από λίγο καιρό να το ξεχνάς και πάλι.
- Είναι ρομαντικό να βγάζεις τιμολόγια και να τραγουδάς Μαργαρίτα Μαγιοπούλα; Ή είναι αταίριαστο;
- «Είναι εξουθενωτικό να νιώθεις ότι άλλος ένας Αύγουστος θα ‘ρθει και θα περάσει και εσύ θα σκέφτεσαι ότι πάλι ακολούθησες τα πρέπει των άλλων και όχι τα θέλω τα δικά σου» μου είπε μια φίλη μου, την οποία ας ονομάσουμε υποθετικά Λίλα, γιατί δεν ήθελε να γράψω το όνομά της… Πφφ λες και ποιος θα το διαβάσει…
Ναι όμως Λίλα μου περιμένεις και συ το άλμα και ξεχνάς τα βήματα. Όλα αυτά τα βήματα που έκανες τα ξεχνάς; Βήματα κυριολεκτικά και μεταφορικά! Και ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ. Και ξέρεις ότι και συ τα ίδια θα μου έλεγες.
- Είναι ελπιδοφόρο να σε πληγώνουν οι άνθρωποι και να απογοητεύεσαι αλλά να νιώθεις ότι αυτό σύντομα θα αλλάξει. Γιατί δεν μπορεί όλοι οι άνθρωποι να ναι έτσι. Και είναι ελπιδοφόρο για σένα, για τον ίδιο σου τον εαυτό, για τον τρόπο σκέψης σου. Τότε ξέρεις ότι μεγάλωσες!
The Friday Folly: Παραφλυάρησα σ’ αυτό το άρθρο αλλά σας υπόσχομαι κλείνω. Κλείνω ευχόμενη να περάσετε ένα πολύ πολύ όμορφο καλοκαίρι όλοι σας. Όπως το θέλετε, όπως το νιώθετε, όπως το ζητάτε. Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά όλους όσοι με διαβάσατε. Αυτό το άρθρο είναι για σας. Όχι τόσο για τα φιλαράκια μου που με αγαπάνε και με στηρίζουν έτσι κι αλλιώς. Όχι για την αδερφή μου και την Ελένη που κάθονται στον καναπέ μου όση ώρα εγώ γράφω το άρθρο μου. Όσο για όλους εσάς που διαβάζατε τα άρθρα μου και μου κάνατε like και καρδούλες παρότι δεν με ξέρατε. Για σας Αννίτα, Κωνσταντίνα, Χριστίνα, Ελένη, Ράνια, Κωνσταντίνε, Βασίλη, Μαρία, Θάνο Ελευθερία και όσους άλλους ξεχνάω…
Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι όπου και να είστε! Θα συγκεντρώσω σκέψεις και εμπειρίες και θα επανέλθω από τέλη Αυγούστου. Ή μήπως θα ΞΑΝΑ-επανέλθω;; Δημήτρη;
Διαβάστε επίσης:
- 10 ταινίες δράσης που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε
- Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση