Έχοντας πάρει άδεια για να διαμορφώσω τετραήμερο βρίσκομαι στο γραφείο του πατρικού μου. Ξεκλέβω λίγο χρόνο για να γράψω προτού βγω με την παιδική μου παρέα ενώ παράλληλα ακούω τη συνομιλίες της μαμάς μου με τη γειτόνισσα στο σαλόνι, την αδερφή μου που μπαινοβγαίνει στο δωμάτιο, τον μπαμπά μου που θέλει να συζητήσουμε σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον και τα γαβγίσματα του σκύλου που δεν έχει αποφασίσει, αν θα μπει στο σπίτι ή θα τριγυρίσει στην αυλή.
Αν ήμουν μήνας, θα ήμουν ο Μάιος. Κάθε χρόνο αποφασίζω να ταυτίσω τον εαυτό μου με κάποιον μήνα ανάλογα με την κατάσταση ζωής στην οποία βρίσκομαι. Άλλες φορές είμαι ο Σεπτέμβριος λόγω της ρομαντικής μελαγχολίας του, άλλες ο Αύγουστος μιας και αγαπώ τις μέρες που ο ήλιος καίει και βρίσκομαι στην παραλία μέχρι αργά το απόγευμα, άλλες ο Νοέμβριος που είναι και ο μήνας των γενεθλίων μου. Φέτος όμως ταυτίζομαι με τον Μάιο, καθώς είναι ο μήνας με τον πιο όμορφο και ηλιόλουστο καιρό, κάπου εκεί ξεκινάμε να φοράμε τα κοντομάνικα, να παρατηρούμε τα χρώματα του ουρανού και της φύσης, να πίνουμε κοκτέιλ στους κήπους της Αθήνας μετά τη δουλειά… Ο Μάιος σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής, ας πούμε… συμβατικά εδώ… του καλοκαιριού.
Το περιλαίμιο Sunflower Lanyard
Το περιλαίμιο Sunflower Lanyard ή περιλαίμιο με ηλιοτρόπια είναι κάτι νέο που έμαθα μέσα στην εβδομάδα που πέρασε μέσα από το podcast «Narratives: Ιστορίες Ψυχοθεραπείας». Αν δείτε ανθρώπους να φοράνε το Sunflower Lanyard, αυτό γίνεται για να υποδείξουν διακριτικά ότι έχουν μια αόρατη αναπηρία. Αόρατη αναπηρία είναι οποιαδήποτε ασθένεια δεν είναι εμφανής, όπως αυτοάνοσα νοσήματα, καρκίνος, διαβήτης, ψυχογενής ανορεξία κλπ. αλλά το περιλαίμιο είναι εκεί για να μας δηλώσει ότι ο άνθρωπος αυτός ενδέχεται κάποια στιγμή να χρειαστεί τη βοήθειά μας.
Ακόμη και αν αυτή τη στήλη τη διαβάζουν κατά κύριο λόγο οι φίλοι μου, δηλαδή στο σύνολο καμιά δεκαριά άτομα, θα χαρώ, αν έστω και ένας μάθει τι είναι αυτό το περιλαίμιο και πώς μπορεί να σταθεί χρήσιμο σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης.
Aerial yoga και περίεργες αιωρήσεις
Αν έχω ξεχωρίσει κάτι τον μήνα που μας πέρασε, αυτό είναι η aerial yoga… όσο απίστευτο και αν φαίνεται ακόμη και σε μένα την ίδια, αφού δεν είμαι καθόλου φαν της γυμναστικής… κι όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλώνω ότι προσπαθώ να μην χάνω μάθημα κάθε εβδομάδα. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στον αέρα, η προσπάθεια να σκαρφαλώσεις για να αιωρηθείς, τα ακροβατικά που μαθαίνεις είναι νομίζω ένας συνδυασμός που κάνει τον συγκεκριμένο τρόπο γυμναστικής πολύ δελεαστικό.
Προφανώς βαριέμαι να κάνω βάδην στο διάδρομο ή να κάθομαι επί 1 λεπτό σανίδα ή να κάνω 10 σετ κοιλιακών… Γι’ αυτό προτείνω να δοκιμάσετε κι εσείς aerial yoga, αν σας άρεσε όταν ήσασταν μικροί να κάνετε κούνια, να παίρνετε φόρα και να προσπαθείτε να πετάξετε. Βασικά… ίσως ακόμη να προσπαθείτε να πετάξετε.
The Friday Folly: Και μιας και τη Δευτέρα έχουμε 1 η Μαΐου να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία, σωστά Πένυ;
Διαβάστε επίσης – Κάνε τη φορολογική σου δήλωση σε 2 λεπτά με τον Παρασκευά Φορολογά
