Ο Elbert Hubbard είχε πει κάποτε: φίλος σου είναι ο άνθρωπος που ξέρει τα πάντα για σένα και, παρόλα αυτά, ακόμα σε συμπαθεί. Θέμα του σημερινού μου άρθρου είναι η φιλία λοιπόν. Αν και βρίσκομαι ακόμη σε νεαρή ηλικία αυτή η ανθρώπινη σχέση με έχει ταλανίσει αρκετά όσο με έχει προβληματίσει μάλιστα. Από μικρή που ήμουν έψαχνα πάντα εκείνον τον φίλο που θα μείνει στη ζωή μου για πάντα ή έστω η φιλία μας να μην τελειώσει με την πρώτη παρεξήγηση. Όλοι όμως μου έλεγαν οι φιλίες από όταν είσαι μικρός δεν θα κρατήσουν για πολύ, καθώς θα μεγαλώνετε ο καθένας θα παίρνει τον δρόμο του, θα κάνει τις επιλογές του και εκεί που πιστεύατε πως ήσασταν οι πιο ταιριαστοί φίλοι το χάσμα και οι διαφορές απόψεων θα σας απομακρύνουν όλο και περισσότερο. Βλέπεις ήθελα από τότε να αμυνθώ στην σκληρή πραγματικότητα της κοινωνίας και έψαχνα πάντα να βρω το “γιατί” να χαλάσουν οι φιλίες μου, στην δική μου συμπεριφορά αλλά και στου άλλου. Καμιά φόρα μόνο στου άλλου. Στο εγώ και στα 21 χρόνια που έχω πάντα μαζί μου θα έχω αλλάξει γύρω στις 10 φιλίες.
Πρόσφατα, όμως έπεσε εντελώς τυχαία μπροστά μου ένα άρθρο, από αυτά που λες τώρα κάποιος με παρακολουθεί, με θέμα τα είδη της φιλίας σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Νομίζω πως ταυτίστηκα σε τέτοιο σημείο, που ένιωσα την ανάγκη να γράψω για αυτό και να το μοιραστώ. Φιλία…θεωρώ πως δεν υπάρχει ξεκάθαρος ορισμός για την έννοια της, ο καθένας μας την ορίζει διαφορετικά αλλά σίγουρα όλοι θα συμφωνήσουμε πως μία φιλία οφείλει να είναι αληθινή και πως έχουμε συνέχεια ανάγκη από φίλους. Οι άνθρωποι που θα μπουν στη ζωή σου είτε θα νιώσεις πως ταιριάξατε αμέσως, είτε πως ήταν σαν να τους γνώριζες χρόνια. Όμως θα υπάρξουν και εκείνοι που δεν θα βγάλεις από την αρχή είτε στη συνέχεια καμία άκρη μαζί τους.
Οι φιλίες προκύπτουν εντελώς τυχαία στη ζωή μας είναι θείο δώρο και όσο και αν δεν θέλεις να το παραδεχθείς εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή είχες ανάγκη από έναν άνθρωπο να ανταλλάξεις μία κουβέντα, να σε βάλει στη ζωή του, το ίδιο και εσύ και να δίνεται προτεραιότητες στις υποχρεώσεις σας ώστε να καταφέρνετε μέσα στη μέρα να τα λέτε και να χαλαρώνετε με ατελείωτες βόλτες στην παραλία λέγοντας ξανά και ξανά τα ίδια και οι αναλύσεις όσων σας απασχολούν να παίρνουν κάθε φορά διαφορετική μορφή. Είχες ανάγκη να μην σε ρωτάνε τι έχεις αλλά να ξέρουν τι σε έχει πειράξει από τον τόνο της φωνής σου και το βλέμμα σου και να προσπαθούν να βρουν μαζί σου τη λύση. Ξέρεις..δεν θα σου πουν ότι τώρα που τους έχεις ανάγκη έχουν δουλειές να κάνουν αλλά θα σου πουν πως το συντομότερο θα είναι εκεί. Μία τέτοια φιλία είναι απολαυστική και ωφέλιμη σε βοηθάει να πας μπροστά και με σταθερά βήματα να απλώσεις τα φτερά σου ξέροντας πως ακόμη και αν οι δικοί σου δεν σε πίστεψαν, σε πίστεψε ο φίλος σου που κάθισε και άκουσε τις επιθυμίες σου έκανε τους πιθανούς υπολογισμούς αποτυχίας σιωπηλά και σου χτύπησε στην πλάτη το χέρι, μετά σε αγκάλιασε σφιχτά και σου είπε θα τα καταφέρεις, μαζί θα τα καταφέρουμε. Είχες ανάγκη από μία φιλική σχέση που θα την χαρακτήριζε η βαθύτητα, η εν συναίσθηση, η αμοιβαιότητα και η οικειότητα. Στις κρυφές πτυχές βάλαμε πλέον (χ) καθώς τώρα όλα τα λέμε χωρίς ντροπές και συστολές (βλ. αρχή του άρθρου).
Αυτή η φιλία όμως δεν θα χτιστεί πάνω σε βιασύνες και επιπολαιότητες πάνω σε εγωισμούς και “τώρα δεν έχω χρόνο”. Χρειάζεται μία φιλία χρόνο όπως κάθε σχέση που χτίζουμε. Η εμπιστοσύνη είναι κύριο θεμέλιο στην σφυρηλάτηση μιας φιλικής σχέσης. Τέτοιες φιλίες χτίζονται μόνο από ανθρώπους που ξέρουν να δίνουν προτεραιότητες στη ζωή τους. Κανένας δεν έχει στη ζωή του μόνο ένα φίλο για να του αφιερώνεται. Φυσικά έχουμε την οικογένεια μας, τον σύντροφο μας, τους φίλους μας και τη δουλεία μας. Πάντα τα τοποθετώ με ιεραρχική σειρά. Και όμως πολλοί αποτυγχάνουν σε αυτό τον τομέα καθώς κοιτάνε να κρατήσουν και να αφιερωθούν σε έναν από όλους αυτούς του τομείς ιδιαιτέρως για να μην τον χάσουν και χάνουν τελικά έναν, την φιλία. Τον πιο σημαντικό. Ξαφνικά νιώθεις να χάνεται η αποκλειστικότητα των ωρών που βγαίνατε παρέα για να πείτε τα δικά σας. Ο χρόνος πια είναι αρκετά περιορισμένος από την πλευρά του, με εσένα να νιώθεις παραμελημένος και σε αναμονή μπας και νιώσεις μία κίνηση ενδιαφέροντος και πως ακόμη είναι εκεί για εσένα.
Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν συμβεί, τότε η φιλία του αγαθού θα περάσει αυτομάτως στη φιλία της απόλαυσης, μία φιλία που βασίζεται στη σύμπτωση να έχετε απλά κοινά ενδιαφέροντα κα ασχολίες. Αν και δεν θα τις χαρακτήριζα με αρνητικό πρόσιμο θα έβαζα δίπλα έναν αστερίσκο προσοχής καθώς τέτοιες φιλίες δεν έχουν καθόλου βάθους και πάντα μικρή διάρκεια. Και έρχεται και το τρίτο και τελευταίο είδος φιλίας που σίγουρα όλοι έχουμε κάνει μα δεν μας ωφέλησε πουθενά. Η φιλία της ανάγκης και του ωφελίματος. Φιλίες που θα τις εντοπίσεις σε γραφεία και πολυεθνικές σε κάθε λογής γραφείο και δουλεία, σε κάθε χώρο που ο ένας εξαρτάται από τον άλλον απλά για να συνυπάρχουμε αρμονικά με τους συναδέλφους μας.
Επιχείρησε λοιπόν να χτίζεις φιλίες που θα σε βοηθήσουν να εξελιχθείς, να γνωρίσεις το είναι σου, που δεν θα σε πιέζουν, δεν θα στεναχωρούν, θα είναι εκεί για εσένα και δεν θα σου προκαλούν αμφιβολίες. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν άλλωστε αντικατοπτρίζουν αυτό που κρύβουμε βαθιά μέσα μας. Φρόντισε λοιπόν οι δεσμοί που διαμορφώνεις να είναι δυνατόν να διαμορφώνουν την ποιότητα της ζωής σου πάντα προς τα επάνω και με θετικό πρόσιμο.
