Η υπόθεση Novartis μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για ένα σκάνδαλο χρηματισμού, στο οποίο εμπλέκονται οι δύο πρώην πρωθυπουργοί Αντώνης Σαμαράς και Παναγιώτης Πικραμμένος, καθώς και οι πρώην υπουργοί Άδωνις Γεωργιάδης, Γιάννης Στουρνάρας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Ευάγγελος Βενιζέλος, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Μάριος Σαλμάς, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιάννης Κουτρουμάνης.
Οι πράξεις που αναφέρονται στη δικογραφία είναι η δωροληψία, παθητική δωροδοκία και η απιστία σχετικά με την υπηρεσία. Επίσης, η ζημιά που φαίνεται να προκάλεσε το συγκεκριμένο σκάνδαλο στο ελληνικο δημόσιο, υπολογίζεται περίπου στα 3 δις ευρώ.
Η υπόθεση Novartis, ήρθε στο φως στις αρχές Φεβρουαρίου, λίγες μέρες μετά το συλλαλητήριο της Αθήνας αναφορικά με το Σκοπιανό. Το γεγονός αυτό, μας κάνει να αντιληφθούμε, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μία κοινωνία που βρίσκεται σε αναβρασμό για ένα εθνικό θέμα, έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπη με ένα σκάνδαλο χρηματισμού πολιτικών και μάλιστα της προηγούμενης κυβέρνησης. Κατόπιν τούτου, η κοινωνία στρέφει το βλέμμα της στην εξιχνίαση ενός ακόμα μυστηρίου, στο οποίο εμπλέκονται πολλά και ηχηρά ονόματα της πολιτικής ζωής του τόπου. Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά πετυχαίνει με απόλυτη επιτυχία τον σκοπό της. Καταφέρνει να αποταχθεί τον ρόλο του εθνικού εκποιητή της Μακεδονίας και ντύνεται τον μανδύα του διώκτη της διαφθοράς και του παράνομου χρήματος. Απώτερος σκοπός, η επανεκλογή. Με διαδικασίες-εξπρές, η δικογραφία έρχεται στην Βουλή και οι εμπλεκόμενοι παραπέμπονται άμεσα. Αποκορύφωμα της συζήτησης στην Βουλή, είναι το γεγονός, ότι ο ένας εμπλεκόμενος από την κυβέρνηση, ο υπουργός Παναγιώτης Κουρουμπλής, καταφέρνει να μην παραπεμφθεί.
Στον αντίποδα, η αξιωματική αντιπολίτευση φανερά σαστισμένη προσπαθεί να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται με φαιδρή ρητορική και ανόητες επικλήσεις στο κοινό περί δικαίου αίσθημα. Και κάπως έτσι, γίνεται πιο εύκολο να καταλάβουμε, ότι μιλάμε για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δύο αστικά κόμματα με ετερόκλητη και σαθρή δομή, που είτε σκηνοθετούν σκάνδαλα, είτε τους βάζουν χρονοδιακόπτη, για να βγαίνουν στο φως, όποτε ο καθένας βολεύεται.
Αυτό που οφείλουμε να αναλογιστούμε, είναι εάν αξίζουμε τέτοιους πολιτικούς. Ένα κόμμα εξουσίας που εκμεταλλεύεται τις κοινωνικές ανησυχίες και την ελπίδα του κόσμου πετώντας του «ψαροκόκαλα» κοινωνικής και φιλολαϊκής πολιτικής και μια αξιωματική αντιπολίτευση με βαθύ φασιστικό πυρήνα και ανίκανη ηγεσία. Πρέπει να ανασκουμπωθούμε. Να μαζέψουμε τις δυνάμεις μας όσο δύσκολο κι αν φαίνεται. Η βελόνα της κοινωνικής μας πυξίδας πρέπει να δείχνει μόνο προς μία κατεύθυνση: το δίκιο, την ισότητα, την αλήθεια. Ο αποπροσανατολισμός μας, είναι το δώρο που δεν πρέπει να τους κάνουμε.
Αναμφίβολα, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Η υπόθεση Novartis μπορεί να «κάψει» πολύ κόσμο. Και ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλα κρυμμένα σκάνδαλα. Τέτοιες υποθέσεις, όμως δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν. Ένα πολιτικό σύστημα που διέπεται από διαφθορά και διαπλοκή έχει πληθώρα σκανδάλων. Εμείς, όμως, πρέπει να δείξουμε τις πραγματικές μας δυνάμεις, αντιπαρελχόμενοι τον φόβο. Δεν είναι άτρωτοι, δεν είναι ανίκητοι! Εμείς ενωμένοι, είμαστε όλα αυτά και πολλά παραπάνω!
