Όλοι λίγο πολύ κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι ή και αυτή την στιγμή μπορεί να συναναστρέφεσαι με κάποιο άτομο που δεν έχει και την φήμη θα λέγαμε όχι μόνο του πιο κεφάτου μα και του ανθρώπου που δεν γκρινιάζει για τίποτα. Μεγάλο όμως το δικό σου αδιέξοδο καθώς νιώθεις πως ένα τέτοιο άτομο δεν μπορεί να έχει θέση στην δική σου ζωή και ο λόγος δεν είναι μόνο ότι εσύ την βλέπεις και την αντιμετωπίζεις από μία διαφορετική κοσμοθεωρία και αντίληψη μα θέλεις η καθημερινότητα σου να είναι υγιής και πάνω απόλα εσύ ο ίδιος.
Αυτούς τους ανθρώπους θα τους δεις σε πολλές εκδοχές. Θα σου εμφανιστούν ως οι γκρινιάρηδες που τίποτα δεν τους πηγαίνει καλά και όλα κινούνται σε αντίθετη τροχιά απότι εκείνοι τα θέλουν, θα είναι οι αγχωτικοί, άνθρωποι που με το παραμικρό αγχώνονται για οτιδήποτε πρέπει να οργανώσουν και μεμψιμερούν απέναντι σε κάθε ευθύνη που έχουν. Είναι οι θυμωμένοι που με το παραμικρό θα ενοχληθούν και δεν θα σταματήσουν εκεί. Σκοπεύουν να χαλάσουν και την δική σου ημέρα, προκαλώντας εσένα να ασχοληθείς μαζί τους. Άνθρωποι πικρόχολοι και εχθρικοί δεν είναι καθόλου σπάνιο να βρεθούν στον διάβα σου. Πάντα έχουν κάτι να πουν για τον διπλανό τους και σίγουρα δεν θα είναι ότι καλύτερο έχει ειπωθεί πίσω από την πλάτη του. Και ενώ εσύ έχεις αποφασίσει να είσαι με το χαμόγελο στα χείλη χωρίς αυτό ωστόσο να σημαίνει ότι είσαι απαθής, ατάραχος και χωρίς προβλήματα, ένα τέτοιο άτομο θα κάνει την εμφάνιση του. Και καλά να είναι ένας απλός γνωστός. Το θέμα ξεκινάει όταν ανήκει στο στενό περιβάλλον σου είτε οικογενειακό, είτε φιλικό, είτε συντροφικό.
Όταν μία αγχώδης προσωπικότητα εισέλθει στην ζωή σου, ξεκινά να “σκοτώνει” κύτταρο κύτταρο την ακμαία σου ψυχολογία. Δίνοντας λύση στα προσωπικά σου θέματα καλείσαι να διαχειριστείς και αυτό το άτομο. Να το διαχειριστείς από πολλές απόψεις. Όπως, το να τον βοηθήσεις άραγε στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται ή ενώ βλέπεις πως εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να κάνεις κάτι, εγκαταλείπεις κάθε προσπάθεια. Από την στιγμή που θα γνωρίσεις ένα τέτοιο άτομο σε πληροφορώ πως το σώμα σου μπαίνει σε μία κατάσταση εγρήγορσης και έκτακτου συναγερμού. Βρίσκεσαι 24 ώρες το 24ωρο σε επαγρύπνηση, ώστε να είσαι σε θέση να τον βοηθήσεις ή και να τον αντιμετωπίσεις. Αρχίζεις να χάνεις το παιχνίδι στην προσπάθεια σου να τον αντιμετωπίσεις. Συναισθήματα κόπωσης και ψυχικής εξάντλησης θα σε συνοδεύουν σε καθημερινή βάση, αφού το άτομο αυτό “ρουφά” τη δυναμική σου.
Σε περίπτωση που συναναστρέφεσαι καθημερινά με ένα “τοξικό” όπως πλέον συνηθίζεται να αποκαλείται ένα τέτοιο άτομο, θα παρατηρήσεις πως σιγά-σιγά καταφέρνει να εξορίζει τα αποθέματα σου σε αντοχές, χαρά, αγάπη και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μα δεν σταματάει εδώ η επιρροή. Αρχικά τείνεις να μοιάζεις σε αυτό το άτομο, όχι επειδή εσύ πάντα έκρυβες κάποιον ανάλογο χαρακτήρα καιρό τώρα μέσα σου, μα γιατί λόγω της εν συναίσθησης σου, προσπαθώντας να τον βοηθήσεις μπαίνεις και εσύ ο ίδιος “στο τρυπάκι” να βλέπεις την ζωή από την ίδια σκοπιά. Και να το συζητήσουμε και από την πλευρά της ίδιας σου της υγείας. Όλο αυτό το άγχος, η κούραση η ψυχική, το πέρα δώθε να αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στον αν θα παραμείνεις ο καλός της υπόθεσης ή θα κάνεις το μεγάλο μπαμ και θα χτυπήσεις το χέρι στο τραπέζι, επιβαρύνουν το πιο σημαντικό όργανο του σώματος σου. Την καρδιά. Όχι μην το παίρνεις αψήφιστα, μία την έχουμε και την φυλάμε σαν εικόνισμα γιατί αυτή διαμορφώνει το υπόλοιπο της ζωής μας και εμείς την υγεία της από το ποιους θα έχουμε δίπλα μας.
Δεν χρωστάς τίποτα και σε κανέναν για να φοβάσαι να μιλήσεις για ότι δεν σου αρέσει και μάλιστα ούτε το έχεις επιλέξει εσύ ο ίδιος και ούτε ευθύνεσαι. Οι αρνητικοί άνθρωποι είναι “όπως το ξύλο δίπλα στη φωτιά..κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό φωτιά“. Και αν προσπαθήσεις να τους βοηθήσεις θα πάρουν και εσένα μαζί τους στον πάτο. “Όπως συμβαίνει σε ένα πνιγμό… αυτός που πνίγεται θα πάρει μαζί του κι αυτόν που πάει να τον σώσει…συνειδητά ή μη..”. Αυτό που έχουμε να κάνουμε όλοι μας είναι στο εξής να ντυνόμαστε με στολή ανθεκτική στις γκρίνιες και τις κακοκεφιές και να φοράμε πάντα την πανοπλία της θετικότητας. Δεν χρωστάει η ζωή σε εμάς, εμείς της χρωστούμε μία τουλάχιστον προσπάθεια να φροντίσουμε τον εαυτό μας, να αποδεχθούμε αυτό που είμαστε, να του κάνουμε καθημερινά ταξίδια στην γνώση και μέσα από την γνώση, ταξίδια σε τόπους μακρινούς για να γνωρίσει αδελφές ψυχές που διψάνε και αυτές για εσωτερική γαλήνη. Να επιλέγουμε συντρόφους αληθινούς που να μας αγαπάνε και όχι να ζηλεύουν, φίλους που θα είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη ακόμη και αν αποκάτω το δάκρυ κυλά, συνεργάτες που δεν φθονούν την επαγγελματική μας ανέλιξη μα μένουν δίπλα μας, για να μάθουν από εμάς και να αλληλοστηριχθούμε στα δύσκολα. Θέλουμε η οικογένεια μας να είναι εκεί παρών σε οποιαδήποτε προσπάθεια μας και να μας εμψυχώνει.
~ΓΙΑΤΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΛΙΓΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΑΝΤΟΧΗ, ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.
(τα λόγια σε πλάγια γράμματα της τελευταίας παραγράφου είχαν διαβαστεί πρόσφατα σε μία ανάρτηση της σελίδας “Οι απροσάρμοστοι”)
