Η λέξη «ψυχή» (από το ρήμα «ψύχω», δηλ. «φυσώ», «πνέω») κυριολεκτικά σημαίνει την «ψυχρή πνοή», δηλαδή την ύστατη ένδειξη της ζωής στο σώμα που γίνεται αισθητή από την αναπνοή.
Και τα κάγκελα της ψυχής είναι πιο δύσκολο να τα περάσει κάποιος. Πρέπει να μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι μας κάνει κακό και μας κρατάει πίσω. Πρέπει να μπορούμε να δούμε πολύ βαθιά μέσα μας ώστε να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας.
Γιατί αλήθεια τι είναι χειρότερο, τελικά; Να είσαι φυλακισμένος μέσα στο κρύο κελί μιας φυλακής ή μέσα στα παγωμένα δωμάτια της ψυχής σου; Τα οποία μπορεί να είναι τα πάθη σου, τα λάθη σου, οι ζήλειες σου, οι ίντριγκες σου, οι φόβοι σου, τα απωθημένα σου, και όλα εκείνα που σε κρατούν δέσμιο των πράξεων σου, των ένοχων μυστικών σου, των ανεκπλήρωτων θέλω και ονείρων σου και δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις μπροστά; Για να αφουγκραστείς τη ζωή μέσα από τα μάτια της ψυχής σου. Κι αλήθεια θέλει μεγάλο αγώνα για να καταφέρει κανείς να απελευθερώσει την ψυχή του. Θέλει συνεχή προσπάθεια γιατί ο δρόμος για την ελευθερία είναι μεγάλος και δύσκολος.
Αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με τη ζωή τους. Πόσοι ξυπνάνε με ένα χαμόγελο και κοιμούνται με μια όμορφη σκέψη; Πόσοι σκέφτονται το αύριο και βλέπουν ελπίδα; Σίγουρα λιγότεροι από αυτούς που νιώθουν φυλακισμένοι και εγκλωβισμένοι μέσα στην ίδια τους τη ζωή.
Πολλοί από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας γιατί ζούμε μέσα στους φόβους…
Όλες αυτές οι σκέψεις μου δώσανε την αφορμή να πάρω την μηχανή μου και να σταματήσω την εικόνα εκεί που θέλω.
365 μέρες ,48 όμορφα πρόσωπα και πάνω απο 22.000 κλικ και έφτασε η στιγμή να πάρουν ζωή ..
Σας περιμένω όλους 06.10.2017 -15.10.2017 στην έκθεση φωτογραφίας που ετοίμασα
2 Και τα κάγκελα της ψυχής είναι πιο δύσκολο να τα περάσει κάποιος. Πρέπει να μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι μας κάνει κακό και μας κρατάει πίσω. Πρέπει να μπορούμε να δούμε πολύ βαθιά μέσα μας ώστε να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας.
Γιατί αλήθεια τι είναι χειρότερο, τελικά; Να είσαι φυλακισμένος μέσα στο κρύο κελί μιας φυλακής ή μέσα στα παγωμένα δωμάτια της ψυχής σου; Τα οποία μπορεί να είναι τα πάθη σου, τα λάθη σου, οι ζήλειες σου, οι ίντριγκες σου, οι φόβοι σου, τα απωθημένα σου, και όλα εκείνα που σε κρατούν δέσμιο των πράξεων σου, των ένοχων μυστικών σου, των ανεκπλήρωτων θέλω και ονείρων σου και δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις μπροστά; Για να αφουγκραστείς τη ζωή μέσα από τα μάτια της ψυχής σου. Κι αλήθεια θέλει μεγάλο αγώνα για να καταφέρει κανείς να απελευθερώσει την ψυχή του. Θέλει συνεχή προσπάθεια γιατί ο δρόμος για την ελευθερία είναι μεγάλος και δύσκολος.
Αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με τη ζωή τους. Πόσοι ξυπνάνε με ένα χαμόγελο και κοιμούνται με μια όμορφη σκέψη; Πόσοι σκέφτονται το αύριο και βλέπουν ελπίδα; Σίγουρα λιγότεροι από αυτούς που νιώθουν φυλακισμένοι και εγκλωβισμένοι μέσα στην ίδια τους τη ζωή.
Πολλοί από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας γιατί ζούμε μέσα στους φόβους…
Όλες αυτές οι σκέψεις μου δώσανε την αφορμή να πάρω την μηχανή μου και να σταματήσω την εικόνα εκεί που θέλω.
365 μέρες ,48 όμορφα πρόσωπα και πάνω απο 22.000 κλικ και έφτασε η στιγμή να πάρουν ζωή ..
Σας περιμένω όλους 06.10.2017 -15.10.2017 στην έκθεση φωτογραφίας που ετοίμασα
