Οι συντάκτες του beasty-press.com σας προτείνουν βιβλία για να σας συντροφεύσουν τις φετινές σας διακοπές είτε βρίσκεστε σε κάποιο νησί είτε παραμείνετε στην Αθήνα. «Κάθε βιβλίο αποτελεί ένα ταξίδι με ξεχωριστό προορισμό, και κάθε ταξίδι μία υπενθύμιση της ζωής.»
The Alchemist (Ο αλχημιστής) της Χαράς Παπαδάτου
“People are capable, at any time in their lives, of doing what they dream of.”
Ένας νεαρός βοσκός από την Ανδαλουσία ονειρεύεται έναν θησαυρό, που τον περιμένει θαμμένος στις πυραμίδες της Αιγύπτου, και εκλαμβάνοντας το όνειρο ως προφητικό, ξεκινάει το ταξίδι του στη Βόρεια Αφρική. Στην πορεία του, συναντά έμπορες, βασιλείς, έναν αλχημιστή και την πραγματική αγάπη. To μυθιστόρημα γράφτηκε το 1988 από τον Βραζιλιάνο Paulo Coelho και ήταν αυτό που του χάρησε την επιτυχία. Κεντρικά θέματα που εξερευνεί είναι η θρησκεία και η πνευματικότητα, η αγάπη, οι οιωνοί και τα όνειρα. Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας, άλλωστε, είναι να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Ο ίδιος, ήδη από την εφηβική του ηλικία, ήθελε να γίνει συγγραφέας, ωστόσο, συνάντησε πολλά εμπόδια μέχρι να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες του. Η πολυτάξιδη και πολύπλευρη ζωή του αντικατοπτρίζεται στον Αλχημιστή.
«Στην άκρη του βράχου», Αλκυόνη Παπαδάκη της Άννας Δραγάτση
Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που μας υπενθυμίζει πως πάντα υπάρχει μια ηλιαχτίδα φωτός στη ζωή μας. Παρακολουθούμε τις δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσει ένας έφηβος όταν χάνει τον πατέρα του. Αριστουργηματική είναι η δόμηση των χαρακτήρων οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με την μοίρα και τον έρωτα, αποδίδοντας τους και ελαττώματα και αδυναμίες.
«Ρένα», Αύγουστος Κορτώ της Θεοδώρας Παπαζιάκα
Όλη η ελληνική ιστορία του 20ου αιώνα, μέσα απ΄ τα μάτια μιας υπέργηρης πόρνης των Χαυτείων, περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια ο Κορτώ στο έργο του “Ρένα”. Σκληραγωγημένη απ΄τα δώδεκα της στο αρχαιότερο επάγγελμα, η Ρένα πορεύτηκε μια ζωή με σύμμαχο της τόσο την αγάπη, όσο και την καταδίωξη.
Heart of Darkness (Η καρδιά του σκότους) της Χαράς Παπαδάτου
“The horror! The horror!”
Το μυθιστόρημα του Πολωνού – Βρετανού Joseph Conrad γράφτηκε το 1899. Περιγράφει το ταξίδι ενός φιλόδοξου ναυτικού, ο οποίος επιλέγεται από μια Βελγική οργάνωση για να διευθύνει ένα ποταμόπλοιο. Σαλπάρει από το Λονδίνο, την πρωτεύουσα του ιμπεριαλισμού, για την Αφρική, την «καρδιά του σκότους». Εκεί, έρχεται αντιμέτωπος πρόσωπο με πρόσωπο με την σκληρή εκμετάλλευση και κακοποίηση των ντόπιων από την Εταιρία και συνειδητοποιεί πόσο λίγο διαφέρουν οι αποκαλούμενοι “πολιτισμένοι άνθρωποι”, από τους “αχρείους”, στο υπόβαθρο της εποχής της αποικιοκρατίας. Πρόκειται για μια μελέτη της ανθρώπινης ψυχής και της διαστρέβλωσής της από την εξουσία, μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας, παράνοιας και ματαιότητας. Ο συγγραφέας, που κατέκτησε τα αγγλικά στα 20 του, ως τρίτη γλώσσα, τα περιέγραφε ως ένα επικοινωνιακό σύστημα που μετέφερε τις εικόνες θολές. Ίσως έτσι εξηγείται η αλλόκοτη, παραισθητική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας.
Πρόγευμα στο Τίφφανυς – Capote Truman της Θεοδώρας Παπαζιάκα
Ένα ευχάριστο και μάλλον καλοκαιρινό μυθιστόρημα, το «Πρόγευμα στο Τίφφανυς» , αναφέρεται στη ζωή της νεαρής Χόλλυ αλλά και στις εμπειρίες που βιώνει στη Νέα Υόρκη ως Call-Girl. Ψάχνοντας να βρει την ευτυχία και την αγάπη με τον πιο μυστήριο τρόπο, αποκαλύπτεται πως η Χόλλυ ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που προσπαθεί να δείξει, κάτι που η ψυχή της προσπαθεί να ξεχάσει.
…Κάτι ν᾽ αλλάξει! Μα πώς; – Aγγέλα Καστρινάκη της ‘Αννας Δραγάτση
Το παρόν αφήγημα αποτελεί τη συνέχεια του «Και βέβαια αλλάζει!». Κεντρική ηρωίδα είναι η Ειρήνη που ζει στη Θεσσαλονίκη σε μία ιδιαίτερη χρονική περίοδο 1979-1984, να προσπαθεί να προσαρμοστεί στην φοιτητική ζωή και κοινωνία. Το κάδρο εικόνων από την εποχή της Μεταπολίτευσης συμπληρώνουν αφηγήσεις προσωπικοτήτων του πολιτικού χώρου.
Ζει τη φοιτητική ζωή: σινεμά, ταβερνεία, φιλίες, έρωτες ή ερωτικές δοκιμές, εκδίδει ένα περιοδικό, μετά την αρχική απώθηση προς τα αμφιθέατρα και τα μαθήματα, ανακαλύπτει τη χαρά της μάθησης, ενώ ταυτόχρονα προβληματίζεται για τους θεσμούς και την εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορεί άραγε κάτι να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο; Πριν από μερικά χρόνια απαντούσε: «Και βέβαια αλλάζει!». Τώρα συνειδητοποιεί τη δυσκολία, σκέφτεται όμως πως δεν πρέπει να παραιτείται κανείς από την επιθυμία «κάτι ν’ αλλάξει
