Ο Παύλος Σιδηρόπουλος ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες μουσικούς που με μεγάλη επιτυχία εισήγαγαν, στερέωσαν και καθιέρωσαν το μπλουζ και το ροκ στην ελληνική μουσική σκηνή,κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1970.
Στην αρχή της τότε δεκαετίας, ξεκίνησε με τον Παντελή Δεληγιάννη το ντουέτο “Δάμων και Φιντίας” παρουσιάζοντας δικά τους κομμάτια αλλά και διάφορες διασκευές. Το 1971 ηχογράφησε στην Λύρα τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Το Ξέσπασμα/Ο Κόσμος τους” και συνέχισε τις ζωντανές του συμμετοχές και εμφανίσεις.
Το διάστημα 1972-1974 το ντουέτο αυτό ενσωματώνεται στα Μπουρμπούλια και μαζί πραγματοποιούν διάφορες εμφανίσεις στο Κύτταρο, στο Rodeo και στην Θεσσαλονίκη.
Δυστυχώς, λόγω του δικτατορικού καθεστώτος η μπάντα θεωρήθηκε επικίνδυνη και απόβλητη. Το άλμπουμ τους με τίτλο “Ντάμης ο ληστής” , που κυκλοφόρησε το 1972 λογοκρίθηκε και o τίτλος του άλλαξε σε “Ντάμης ο σκληρός”.
Το 1978 ο Παύλος Σιδηρόπουλος σχηματίζει την μπάντα Σπυριδούλα και μαζί τους δημιουργεί ίσως έναν από τους πιο σημαντικούς ελληνικούς ροκ δίσκους. Το άλμπουμ με τίτλο “Φλου” τον ανέβασε επίπεδο και τον καθιέρωσε στην ελληνική ροκ σκηνή με το παρατσούκλι ο Πρίγκηπας της Ροκ.
Το 1982 σε συνεργασία με τους Απροσάρμοστους ηχογραφεί τον δίσκο “Εν λευκώ” και το 1984 το άλμπουμ “Zorba The Freak”. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος, πέρασε με τους Απροσάρμοστους το μεγαλύτερο διάστημα της μουσικής του καριέρας κάνοντας μάλιστα και ζωντανή ηχογράφηση στη σκηνή του Μετρό το 1989. Η ζωντανή ηχογράφηση έχει τον τίτλο “Χωρίς Μακιγιάζ” και πραγματικά αξίζει κανείς να την ακούσει ή πλέον να την δει, καθώς κυκλοφορεί και σε βίντεο στην πλατφόρμα του YouTube.
Η υγεία του Παύλου τα τελευταία χρόνια της ζωής του βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση και αυτό κατά κύριο λόγο οφειλόταν στην χρήση ηρωίνης που έκανε αλλά επίσης και στο θάνατο της μητέρας του. Την άνοιξη του 1990 το δεξί του χέρι άρχισε να παραλύει και η ψυχολογία του έπεσε πάρα πολύ. Στις 6 Δεκεμβρίου του 1990, ο Παύλος Σιδηρόπουλος ύστερα από υπερβολική δόση ηρωίνης άφησε την τελευταία του πνοή και η είδηση του θανάτου του έσκασε σαν βόμβα που τάραξε την τότε ελληνική ροκ σκηνή.
Έχουν περάσει, λοιπόν, 27 χρόνια και πλησιάζουμε τα 30 από τον χαμό αυτής της εμβληματικής παρουσίας και η μπάντα που πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του συνεχίζει ακάθεκτη κάθε χρόνο να τον τιμά παίζοντας τα τραγούδια του και μοιράζοντας χαρά και νοσταλγία στο κοινό που την ακολουθεί πιστά όλα αυτά τα χρόνια. Οι Απροσάρμοστοι για άλλη μια φορά ανέβηκαν το βράδυ του Σαββάτου (2/12/2017) λίγο μετά τις 11 το βράδυ στην ιστορική σκηνή του Κυττάρου για να παίξουν, να αναπολήσουν και να τιμήσουν μαζί με το κοινό, που έκανε αισθητή την παρουσία του, τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Μαζί με τους Απροσάρμοστους ανέβηκαν στην σκηνή πολλοί καλεσμένοι όπου συνόδευσαν και συμπορεύθηκαν μαζί με τον Παύλο. Καλλιτέχνες όπως ο Στέργιος Ντύπας, Γιώργος Δημητριάδης, Ζώρζ Πιλαλί, Άκης Περδίκης, Χρήστος Κραδάς και Τόλης Μαστρογάλος έπαιξαν πάρα πολλά κομμάτια του και προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια τιμητική ατμόσφαιρα προς το όνομα του. Ο χώρος του Κυττάρου ήταν γεμάτος και το κοινό αγκάλιασε και τραγούδησε μαζί με τους καλλιτέχνες τον μουσικό θησαυρό που άφησε πίσω του ο Παύλος.
Πολλά από τα κομμάτια του Σιδηρόπουλου που ακούστηκαν ήταν το “Welcome to the Show”, “Στο Βιβλίο των Ηρώων”, “Voodoo Child”, “Στην Κ”, “Πες μου αν θέλεις κάτι”, “Μου πες θα φύγω”, “Κρίμα το παιδί”, “Τα Σιγανά Ποτάμια”, “Τω Άγνωστω Θεω”, “Η Αποκάλυψη”, “Χαφιές”, “Ροκ εντ Ρολ στο κρεβάτι”, “Ποιοι είσαστε εσείς”, “Μπάμπης ο Φλου”, ”το 69 με κάποιο φίλο” και φυσικά το “Άντε… Και καλή τύχη Μάγκες”. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η διάρκεια της συναυλίας ήταν περίπου 2 ώρες και 20 λεπτά πράγμα που είναι αξιέπαινο και εκεί δείχνει πόσο αφοσιωμένοι καλλιτέχνες είναι τα μέλη της μπάντας των Απροσάρμοστων. Φαίνεται πόσο αγαπούσαν τον Παύλο και πόσο πραγματικά σέβονται την μουσική του κληρονομιά.
Ο χώρος, στο άκουσμα αυτών των κομματιών είχε πλημμυρίσει από συγκίνηση, γλυκιά νοσταλγία, πάθος, συνθήματα από τους νεώτερους και τραγούδι απ’ όλους τους παρευρισκόμενος. Η αίσθηση και η ατμόσφαιρα της συναυλίας σου άφηνε την γεύση μιας μεγάλης γιορτής και ουσιαστικά αυτό πρέπει να είναι καθώς μιλάμε για έναν άνθρωπο είδωλο. Μιλάμε για έναν καλλιτέχνη που δεν καθιέρωσε απλά ένα είδος αλλά το ανέπτυξε περαιτέρω. Μιλάμε για έναν ασυμβίβαστο άνθρωπο, έναν ποιητή και έναν ταλαντούχο μουσικό που δυστυχώς η μοίρα τον στέρησε πολύ νωρίς από το κοινό και από την ίδια την Μουσική.
Τα εναπομείναντα μέλη της μπάντας των Απροσάρμοστων είναι ο Οδυσσέας Γαλανάκης στην κιθάρα, ο Αλέκος Αράπης στο μπάσο και ο Κυριάκος Δαρίβας στα ντραμς με τον συνολικό τους ήχο να είναι πολύ καλός και κρυστάλλινος. Ενώ, τέλος, αυτό που θα ήθελα να συμπληρώσω είναι ότι κανείς δεν προσπάθησε να καλύψει ή να μιμηθεί τα φωνητικά του Παύλου. Όλα τα μέλη έδειξαν απίστευτο επαγγελματισμό και τίμησαν για άλλη μια φορά το έργο και το φαινόμενο που ακούει στο όνομα Παύλος Σιδηρόπουλος.
