Στην εφηβεία οι άνθρωποι έρχονται για πρώτη φορά σε σύγκρουση με τον εαυτό τους. Όλα τα προηγούμενα πιστεύω τους (τα πιστεύω των γονιών και των δασκάλων δηλαδή..) γκρεμίζονται από τους ίδιους τους εφήβους. Παρόλα αυτά, οι έφηβοι, συνήθως, αντιδρούν για να αντιδράσουν και γι’ αυτό αρκετά συχνά οδηγούνται σε ακραίες θέσεις και συμπεριφορές. Με άλλα λόγια, πολλές φορές η κόντρα τούς αποπροσανατολίζει από τον πραγματικό εαυτό τους, αντί να τους οδηγήσει σε αυτόν (ξεροκέφαλοι λέμε). Με την ενηλικίωση, όμως, τα πράγματα γυρνάνε πάλι τούμπα. Οι ενήλικες αλλάζουν και πάλι απόψεις, έχοντας πλέον και μια πείρα παραπανω.
Όταν ήσουν έφηβος έλεγες και έκανες τρέλες και μπράβο σου που ήσουν yolo. Αλλά, μερικές φορές, παραδέξου ότι ξεπερνούσες τα όρια με κακό τρόπο. Και δεν εννοούμε ότι χτύπησες τατουάζ στο πρόσωπο χωρίς να σκεφτείς το ποιος θα σε προσλάβει στη δουλειά αύριο μεθαύριο (που και αυτό, δηλαδή, θα σε επηρεάσει μελλοντικά). Μιλάμε για πιο σοβαρές αποφάσεις που πήρες, όπως το να ακολουθήσεις τις σπουδές που σου πρότεινε κάποιος άλλος (πέρα από τους γονείς σου). Εσύ εκείνη την ώρα δεν σκέφτηκες αν όντως σου αρέσει η σχολή που σου πρότειναν. Είπες απλά ένα “διαφορετικό μου ακούγεται” και τέλος! Και κάπως έτσι βρέθηκες σε μια σχολή που δεν σου ταιριάζει. Ποιος φταίει; Εσύ! Βλάκα! Αν δεν είχες τόση ανάγκη να πας κόντρα στους γονείς σου, θα σκεφτόσουν πιο σοβαρά.
Η επιλογή επαγγελματικού προσανατολισμού είναι ίσως το πιο τρανταχτό παράδειγμα, αλλά όχι το μοναδικό. Από την εφηβεία μέχρι την ενηλικίωσή σου έχεις αλλάξει γνώμη για πάρα πολλά πράγματα. Θα έχεις προσέξει, βέβαια, ότι κάποιοι άνθρωποι γύρω σου άλλαξαν λίγο περισσότερο και κάποιοι έμειναν ίδιοι. Επίσης, θα παρατήρησες ότι κάποιοι αλλάζουν και όντας ενήλικες. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: ” μήπως δεν φταίει μόνο η εφηβεία;”. Μήπως άδικα τα ρίχνουμε όλα στις ορμονικές αλλαγές; Φυσικά και δεν φταίνε μόνο οι ορμόνες. Ο καθένας έχει διαφορετικά βιώματα, διαφορετικό χαρακτήρα και διαφορετικό τρόπο σκέψης. Είναι τόσο απλό. Γι’ αυτό και δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο, δεν αλλάζουν στο ίδιο ποσοστό και δεν αλλάζουν λόγω εφηβείας. Μια “μετάλλαξη” οφείλεται σε βιώματα και όχι σε εφηβικές ορμόνες!
Τι ακριβώς, λοιπόν, μπορεί να προκαλέσει τη μετάλλαξη κάποιου; Η κατάσταση μέσα στο σπίτι, αρχικά, είναι καθοριστική για τον “ευαίσθητο” έφηβο. Αν δεν πάρει την κατανόηση και την αγάπη που θέλει πιθανότατα να γίνει αρκετά σκληρός άνθρωπος. Σε αυτήν την ηλικία, ακόμη, έρχεται συνήθως και ο πρώτος έρωτας. Η κατάληξή του επηρεάζει 100% την μετέπειτα ερωτική ζωή του ενήλικα. Πολλές φορές ο ενήλικας αναζητά διαφορετικά πράγματα από έναν σύντροφο σε σχέση με αυτά που ζητούσε όταν ήταν έφηβος. Επιπλέον, ο έφηβος είναι επαναστάτης, θέλει να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο και να αφήσει το αποτύπωμά του σε αυτόν τον πλανήτη που λέγεται Γη. Η πραγματικότητα, ωστόσο, που έρχεται με την ενηλικίωση γειώνει τον ακτιβιστή έφηβο. Όταν αρχίζουν να τρέχουν οι λογαριασμοί και η γραφειοκρατεία να πιέζει, η “εναλλακτική” ζωή που ονειρευόταν ο έφηβος γίνεται καπνός!
Συνοψίζοντας, η ζωή συνήθως δεν φέρνει τα πράγματα βολικά. Τα εμπόδια και οι αναποδιές μερικές φορές είναι ικανά να αλλάξουν την ψυχοσύνθεση κάποιου. Είναι αυτά που προκαλούν την αλλαγή από την εφηβεία προς την ενηλικίωση!
4
