Την Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Πέτρας έλαβε χώρα η συναυλία του Αντώνη Ρέμου με τις Μέλισσες. Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται από νωρίς μπροστά από την είσοδο του θεάτρου περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες στις 19:45. Πρωτοφανής η προσέλευση του κόσμου για τα δεδομένα του θεάτρου, αν αναλογιστεί κάνεις ότι χώρεσε εν τέλη περίπου 10.000 άτομα. Αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση όταν αντικρίσαμε το stage, ήταν η έλλειψη γιγαντοαφίσας η όποια είχε αντικατασταθεί με ένα εξάπτυχο που κατά την διάρκεια της συναυλίας προβάλλονταν σε αυτό διάφορες εικόνες. Ο κόσμος πραγματικά συνέρεε για να παρακολουθήσει τους καλλιτέχνες. Στο χώρο του θεάτρου εκτός από τις κερκίδες, που είχαν γεμίσει από πολύ νωρίς, είχαν διαμορφωθεί και δύο αλάνες, που χωρίζονταν από μια εξέδρα με τηλεοπτικά μηχανήματα καθως η συναυλία μαγνητοσκοπούνταν.
Κατά τις δέκα παρά είκοσι ο τραγουδιστής από τις μέλισσες, Χρήστος Μάστορας, ανέβηκε στην σκηνή για να υποδεχτεί τον κόσμο και να σημάνει την αρχή της βραδιάς. Ξεκίνησε τραγουδώντας το καινούργιο τους τραγούδι “Όλα μοιάζουν καλοκαίρι” και συνέχισε με διαφορές επιτυχίες τους όπως το “Επικίνδυνα φιλιά”. Μαγευτική στιγμή της βραδιάς ήταν η εισαγωγή από το τραγούδι “Δε με νοιάζει αν μαγαπάς”, που έγινε υπό τον ήχο της παραδοσιακής λύρας. Ο Χρήστος Μάστορας δεν περιόρισε το ρεπερτόριο του μόνο σε δικά τους τραγούδια, αλλά ερμήνευσε και αρκετά άλλων συναδέλφων του όπως το “Εξαιρέσεις” του Ρους.
Πραγματικά εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι συναντούσες άτομα όλων των ηλικιών, από τους πιο μικρούς μέχρι τους πιο μεγάλους, που είχαν έρθει για να ακούσουν από κοντά τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες. Ο κόσμος ήταν πραγματικά τόσο πολύς που γινόσουν παρέα με τον διπλανό σου, παρασυρόμενος από το ρυθμό των τραγουδιών. Την θέση του για λίγο διάστημα στο stage παραχώρησε ο Μάστορας σε ένα άλλο μέλος του γκρουπ, τον Κώστα Μαυρογέννη, ο οποίος διασκέδασε τον κόσμο με μια πιο ροκ νότα, με τραγούδια όπως “let me entertain you” και “We will rock you”.
Σε αυτή την συναυλία καταλάβαμε ότι ο Χρήστος Μάστορας δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής αλλά ένας αληθινός σόουμαν, καθώς χάρισε στο κοινό μια μίνι περφόρμανς μιμούμενος τις φωνές διαφόρων καλλιτεχνών όπως του Γιώργου Μαζωνάκη, του Σάκη Ρουβά, της Μαρινέλλας, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, του Πάριου, του Μητροπάνου και του Νότη Σφακιανάκη. Δεν έλειπαν φυσικά οι αφιερώσεις στην πιο δυνατή έννοια, την αγάπη ή όπως είπε ο ίδιος “Αφιέρωση στο για πάντα και το μαζί” ερμηνεύοντας αμέσως μετά την μεγάλη τους επιτυχία “Το κύμα”.
Το κλίμα άλλαξε φυσικά ανεβαίνοντας αμέσως μετά ο Αντώνης Ρέμος. Το κοινό να ζητωκραυγάζει και να παραληρεί τραγουδώντας μαζί με τον πολυαγαπημένο τραγουδιστή την επιτυχία “Όλος δικός σου” και συνεχίζοντας με τον “Είναι στιγμές”. Βρεθήκαμε όλο το θέατρο να τραγουδάει το “Δεν τελειώσαμε” και πραγματικά να απορούμε πως γίνεται ο διπλανός σου, που δεν τον ξέρεις, να είναι η καλύτερη συντροφία εκείνη την στιγμή. Με την χαρακτηριστική φωνή του ο Αντώνης Ρέμος μας ταξιδέψε με ένα μαγευτικό τρόπο σε όλες τις επιτυχίες του, από τις πιο παλιές μέχρι τις πιο καινούργιες. Το θέατρο πραγματικά δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από την πίστα ενός κανονικού νυχτερινού μαγαζιού, απλά με 10.000 περίπου ακροατές που χόρευαν και τραγουδούσαν αγαπημένα κομμάτια.
Η ατμόσφαιρα φορτίστηκε κι άλλο συναισθηματικά όταν ο τραγουδιστής ερμήνευσε το τελευταίο τραγούδι “Δως μου μια αγκαλιά”, που του έγραψε ο σύνθετης Αντώνης Βαρδής πριν το θάνατο του, αφιερώνοντας το στην μνήμη του και ζητώντας από το κοινό να το τραγουδήσει μαζί του. Ολόκληρο το θέατρο φωτίστηκε ειδυλλιακά από τις οθόνες των κινητών των παρευρισκομένων. Για άλλη μια φορά ο Αντώνης Ρέμος μας χάρισε μια υπέροχη και συγκινητική συναυλία που άγγιξε την καρδιά του καθενός ξεχωριστά. Δεν είναι να απορεί κανείς λοιπόν, με τον πλήθος τον θεατών που παρευρέθηκαν σε αυτή την πραγματικά φαντασμαγορική συναυλία.
Στο τέλος ανέβηκαν στην σκηνή και οι δυο καλλιτέχνες ανταλλάσοντας πειρακτικά σχόλια και φιλοφρονήσεις. Ερμήνευσαν μαζί τραγούδια και των δυο και φυσικά δεν παρέλειψαν να τιμήσουν την μνήμη του συναδέλφου τους Παντελή Παντελίδη ερμηνεύοντας το τραγούδι “Τα σχοινιά σου”. Η αυλαία μετά από λίγο έπεσε, και ο κόσμος μετά από το δυνατό χειροκρότημα, άρχισε να διαλύεται συζητώντας μεταξύ του για την βραδία που πέρασε.
