Σου αρέσει να ταξιδεύεις και να εξερευνείς τον κόσμο; Εμένα πολύ. Ένα ταξίδι σου προσφέρει πολλά. Έρχεσαι σε επαφή με διαφορετικό πολιτισμό, κουλτούρα, γνωρίζεις νέους ανθρώπους, την ιδιοσυγκρασία και τη φιλοσοφία του κάθε λαού, τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του και παίρνεις πολλά διδάγματα. Ταυτόχρονα διευρύνεις τους ορίζοντες σου και βλέπεις ως έθνος που και τι είσαι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες.
Την περίοδο του Πάσχα λοιπόν είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ μια από τις τοπ οργανωμένες πόλεις της Ευρώπης και να εξερευνήσω ένα μεγάλο κομμάτι της. Αναφέρομαι φυσικά στην ΟΛΛΑΝΔΙΑ. Η Ολλανδία με πρωτεύουσα το μαγευτικό Άμστερνταμ θεωρείται από τους κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς παγκοσμίως.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Τη Μ. Δεύτερα περίμενα στο Ελ. Βενιζέλος την πτήση μου και θα πετούσα με την ολλανδική αεροπορική εταιρεία KLM. Η μέρα δε θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα αντικρίζοντας αυτό:
Αφού προσγειώθηκα, οι πρώτες εντυπώσεις ήταν κάτι περισσότερο από θετικές. Ξετρελάθηκα! Βγαίνοντας από το Schiphol airport, ο πρώτος δρόμος που αντίκρισα ήταν κάπως έτσι.
…και πίστεψε με δεν ήταν από τους καλούς. Παρόλα αυτά με μια μόνο ματιά καταλαβαίνει κανείς πόση οργάνωση υπήρχε.
Πρώτη στάση φυσικά το Άμστερνταμ. Θεωρώ πως από όλα τα μέρη που επισκέφθηκα, το Άμστερνταμ ήταν αυτό με τις περισσότερες επιλογές. Λόγω του ότι είναι μια κεντρική πόλη, αυτό σου δίνει ποικίλες ευκαιρίες σε σχέση με ένα χωριουδάκι που οι κάτοικοι μετά τις 18:00 το απόγευμα είναι εξαφανισμένοι. Να σημειωθεί πως η Ολλανδία δεν είναι Ελλάδα όσον αφορά τη νυχτερινή ζωή και πως δε διατίθεται το λεγόμενο “night out”.
Άμστερνταμ λοιπόν με αμέτρητα ποδήλατα, κανάλια coffeeshops… (εκεί όλα είναι νόμιμα και επιτρεπτά).
Εάν θες λοιπόν να γυρίσεις όλο το Άμστερνταμ και να περάσει ευχάριστα η ώρα, σου προτείνω ανεπιφύλακτα να νοικιάσεις ποδήλατο!
Δεν υπάρχει Ολλανδός που να μην μετακινείται με ποδήλατο. Είναι must της χώρας. Προσοχή όμως! Το ποδήλατο στην Ολλανδία θεωρείται κανονικό μεταφορικό μέσο και οποιαδήποτε βλάβη υποστεί, φέρεις ευθύνη και θα πρέπει να υποστείς τις κυρώσεις. Μιλώντας για ΜΜΜ θα πρέπει να ξέρεις πως είναι αρκετά αυστηρά και δεν επιτρέπονται παρανομίες. Σε κάθε βαγόνι του τραμ υπήρχε άνθρωπος, ο οποίος έβλεπε ποιοι χτυπούσαν το εισιτήριο και αν δεν είχαν τους τύπωνε επί τόπου. Επίσης από το λίγο διάστημα που έμεινα ρατσισμό, που είναι συχνό φαινόμενο στις ξένες χώρες, δε βίωσα. Αντίθετα όλοι οι ντόπιοι ήταν φιλόξενοι και πρόθυμοι να βοηθήσουν. Έβλεπες ανθρώπους ευκατάστατους να μετακινούνται προς το χώρο εργασίας τους με το τραμ και το τρένο ακόμα και με το ποδήλατο , τα οποία δε μπορούσαν ούτε στο ελάχιστο να συγκριθούν με αυτά της Ελλάδας. Μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε πρώτον το γεγονός ότι σε σέβονταν ως πολίτη και οποιοδήποτε όχημα σταματούσε για να δοθεί προτεραιότητα στους πεζούς και δεύτερον ότι δεν ήταν κατακριτέο κανένα επάγγελμα αλλά αντίθετα του δινόταν αξία και από τους ιδίους τους Ολλανδούς.
Η πιο κεντρική πλατεία ήταν η Dam Square. Είναι σαν το δικό μας Μοναστηράκι. Ίσως το πιο κεντρικό σημείο με πολλά μαγαζιά και λούνα Παρκ, το οποίο αν όχι και κάτι το ιδιαίτερο είχε πλάκα.
Τη δεύτερη μέρα εγώ και η παρέα μου αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι τολμηρό. Νοικιάσαμε ποδήλατα για να πάμε στην έκθεση τουλίπας -Keukenhof, το οποίο ήταν χιλιόμετρα μακριά από το Άμστερνταμ. Στην αρχή μάλλον δεν είχαμε συνειδητοποιήσει το χρόνο και το μήκος της απόστασης και είπαμε να το δοκιμάσουμε. Στην πορεία καταλάβαμε ότι ήταν ανέφικτο να βγάλουμε τη διαδρομή. Είχαμε ξεκινήσει από τις 10:30 το πρωί και ενώ το GPS έδειχνε ότι η απόσταση είναι 1,5 ώρα, είχε φτάσει 15:30 το μεσημέρι και ακόμη είχαμε να διασχίσουμε 17km. Δεν το συνιστώ σε καμία περίπτωση. Βέβαια τα μέρη και τα τοπία που είδαμε υπό άλλες συνθήκες δε θα το είχαμε δει. Άρα βγήκε κάτι θετικό από αυτό.
Αφού με μεγάλη δυσκολία καταφέραμε με το τρένο και τα ποδήλατα να επιτρέψουμε στο Άμστερνταμ, αποφασίσαμε να γυρίσουμε τα μέρη που μας είχαν μείνει με τα ποδήλατα. Ίσως από τις πιο όμορφες διαδρομές. Στην πραγματικότητα δε ξέραμε που πηγαίναμε και ασυνείδητα, περάσαμε από τις περιοχές με τα πιο ακριβά σπίτια και από στενά και δρόμους που όλοι οι μεγάλοι οίκοι πρωταγωνιστούσαν.
Το απόγευμα έκλεισε με μια υπέροχη βόλτα στη συνοικία των μουσείων και στο Vondelpark, το οποίο ήταν απίστευτο. Έβλεπε κανείς groups να κάνουν προγράμματα γυμναστικής, νέους να τρέχουν…ό,τι πρέπει για μια απογευματινή βόλτα.
Η τρίτη μέρα (Μ. Τετάρτη) ήταν ίσως η μόνη μέρα που ο καιρός δεν ήταν φιλικός μαζί μας, καθώς έβρεχε. Το μέρος που επισκεφθήκαμε παρόλα αυτά ήταν ένα μαγικό χωριό στη βορειοανατολική Ολλανδία με 2.500 κατοίκους (διαδρομή 2,5 ώρες με τρένο), που λέγεται Giethoorn. Δε θα πω πολλά, θα δείξω μόνο αυτό.
Η Μ. Πέμπτη ξεκίνησε με ήλιο και λίγο κρύο και η πρώτη στάση ήταν το μουσείο Βανγκόγκ, το οποίο πραγματικά αξίζει να επισκεφθεί κάποιος. Μια επισήμανση που θα φανεί χρήσιμη: χρόνος αναμονής στην ουρά 2,5 ώρες. Μπαίνοντας μέσα το design και η αρχιτεκτονική ήταν άψογα. Για να γίνει πιο ευχάριστη η ξενάγηση διατίθεται ηλεκτρονικό μηχάνημα που περιγράφει το χώρο και τα έργα τέχνης, το οποίο είναι και αρκετά οικονομικό. Το κτήριο έχει αφιερώσει 3 ορόφους για τα έργα του Βανγκόγκ, ενώ στον τελευταίο υπάρχει εστιατόριο. Στην είσοδο υπάρχει ένα μέρος με shops και souvenirs. Να σημειωθεί πως δεν επιτρεπόταν να τραβάμε φωτογραφίες όποτε ας πούμε πως ήμουν κάπως παράνομη.
Η μέρα έκλεισε με την επίσκεψή μας στο Keukenhof, η οποία πραγματοποιείται κάθε χρόνο την περίοδο του Απριλίου μέχρι τέλη Μαΐου. Κήποι βασιλικοί με μηδαμινή ατέλεια.
Μ. Παρασκευή και ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το Άμστερνταμ και να μείνουμε σε μια άλλη πόλη στη Χάγη.
Έχοντας αφιερώσει τη σχεδόν μισή μέρα στις διαδρομές με τρένα από το Schiphol airport στη Χάγη, νοικιάσαμε για άλλη μια φορά ποδήλατα, εξερευνήσαμε τη Χάγη και πήγαμε στο Madurodam.
Το απόγευμα καθώς βράδιαζε, επισκεφθήκαμε ένα από τα αγαπημένα μου μέρη το Scheveningen Strand. Με θέα την ατλαντικό ωκεανό ήταν όλα φανταστικά. Διέθετε αμέτρητες επιλογές΄ για φαγητό και καφέ και σε οικονομικές τιμές. Φυσικά πήγαμε και την επόμενη μέρα.
Η Ολλανδία είναι ένα μέρος που πραγματικά αξίζει να επισκεφθεί κανείς, συνιστάται ανεπιφύλακτα και δεν πρόκειται να σε απογοητεύσει. Ιδανική εποχή είναι η άνοιξη αφού τότε ανθίζουν οι τουλίπες που αξίζει να τις δει κανείς και ο καιρός είναι ιδανικός.
Παρακάτω μπορείς και εσύ να δεις μερικές από τις όμορφες τοποθεσίες.
