Ως τελευταίο παιχνίδι πριν από το μεγάλο reboot της σειράς, το Tomb Raider Underworld κυκλοφόρησε το 2008 θέλοντας να ρίξει φως στα ανεξήγητα γεγονότα που περιστρέφονταν γύρω από την πρωταγωνίστρια, Lara Croft. Σε προηγούμενους τίτλους η ηρωίδα μας είχε έρθει αντιμέτωπη με εχθρούς που την ήθελαν νεκρή, ώστε να μην καταφέρει να αποσπάσει πληροφορίες για το χαμό του πατέρα της ή να τους αποτρέψει από τη ανακάλυψη θησαυρών, που ο ίδιος αναζητούσε. Το τελευταίο παιχνίδι δέχτηκε αρκετά καλά σχόλια, καθώς φάνηκε αρκετά αναβαθμισμένο σε σχέση με προηγούμενους τίτλους.
Συγκεκριμένα, το storyline ήταν μεστό και γεμάτο δράση, καταφέρνοντας, έτσι, να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον ήδη από τα πρώτα λεπτά του gameplay. Μετά τα γεγονότα του Tomb Raider Legend, η Lara προσπαθεί να ανακαλύψει το Avalon, μια πύλη του κάτω κόσμου, ώστε να εξιχνιάσει το μυστήριο που περιβάλλει την εξαφάνιση της μητέρας της. Στον πάτο της Μεσογείου θάλασσας, η ηρωίδα ανακαλύπτει έναν αρχαίο ναό με το όνομα Niflheim μέσα στον οποίο κρύβεται μία από τις περιχειρίδες του θεού Thor. Έπειτα από μια βίαιη σύγκρουση με μία από τις εχθρούς της, την Amanda, η Lara ανακαλύπτει, ότι η πρώτη συνεργάζεται με τη Jaqueline Natla, μια θεά της Ατλαντίδας, που την ήθελε προηγουμένως νεκρή. Η Natla, θέλοντας και η ίδια να ανοίξει τις πόρτες του Avalon, ώστε να εξυπηρετήσει τα προσωπικά της, σκοτεινά σχέδια, πληροφορεί τη Lara, ότι χρειάζεται το παντοδύναμο σφυρί του Thor, Mjolnir. Παράλληλα με την αναζήτηση των θησαυρών που θα ξεκλειδώσουν την πόρτα που οδηγεί στο σφυρί, η έμπειρη αρχαιολόγος θα ξεθάψει περισσότερα στοιχεία για τον πατέρα της και την πολυετή έρευνά του για την ανακάλυψη της χαμένης συζύγου του.
Τα γραφικά του παιχνιδιού ήταν αρκετά καλά για το έτος κυκλοφορίας του. Η Lara εμφανίζεται πιο λεπτομερώς σχεδιασμένη σε σχέση με προηγούμενους τίτλους. Συγκεκριμένα, τα αξεσουάρ, τα ρούχα και ιδιαίτερα οι εκφράσεις και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της φαίνονται καλοσχεδιασμένα και συνοδευόμενα από κάθε λεπτομέρεια που επέτρεπε η (πριν έντεκα χρόνια!) τεχνολογία. Παράλληλα, το περιβάλλον στο οποίο κινείται και οι περιοχές που επισκέπτεται έχουν αποδοθεί με άριστο τρόπο. Τα glitches αποτέλεσαν σπάνιο φαινόμενο στον συγκεκριμένο τίτλο παρ’ όλ’ αυτά παρατηρήσαμε τα περισσότερα στο AI (artificial intelligence) των περισσότερων εχθρών.
Τα controls του τίτλου ήταν αρκετά εύχρηστα. Έχοντας παίξει το παιχνίδι σε δύο κονσόλες, PS3 και Wii, μπορώ να πω ότι οι χειρισμοί ήταν άριστα προσαρμοσμένοι στα χειριστήρια των δύο κονσολών. Τα πράγματα στο Wii ήταν λίγο δυσκολότερα, καθώς το controller του δεν είναι ιδιαίτερα εύχρηστο, έτσι λοιπόν, μπορούμε να πούμε με ευκολία ότι τα controls του PS3 ήταν τα καλύτερα και έκαναν το παιχνίδι απολαυστικό. Το combat δεν αποτελούσε απαιτητική υπόθεση καθώς το παιχνίδι διαθέτει αυτόματο lock on system, ενώ το σκαρφάλωμα σε οποιαδήποτε πλατφόρμα ήταν παιχνιδάκι.
Στην κατηγορία της σκηνοθεσίας και του design δεν έχουμε παρά να αποδώσουμε θετικά σχόλια. Αν και δεν πρόκειται για open world παιχνίδι, ο χάρτης είναι άριστα διαμορφωμένος και οι τοποθεσίες τις οποίες επισκέπτεται η Lara έχουν σχεδιαστεί με ρεαλιστικό τρόπο εξυπηρετώντας, παράλληλα, τη λογική του platforming που ακολουθεί το παιχνίδι. Επιπλέον, οι εχθροί είναι έξυπνα τοποθετημένοι σε σημεία που πολλές φορές δεν περιμένουμε να τους δούμε, ενώ δεν είναι πάρα πολλοί σε αριθμό στο σύνολο του παιχνιδιού, γεγονός που καθιστά το exploring πρωταρχικό στοιχείο του παιχνιδιού.
Συνοψίζοντας, το Tomb Raider Underworld αποτελεί έναν από του σπουδαιότερους και πιο καλοσχεδιασμένους τίτλους της σειράς. Αν και δεν καταφέρνει να κυριαρχήσει σε όλες τις κατηγορίες της κριτικής μας, σίγουρα πετυχαίνει στο να τις κατακτήσει σε μεγάλο βαθμό αφήνοντας, έτσι, μια ευχάριστη εντύπωση σ’ εμάς και στον παίκτη που καταφέρνει να το ολοκληρώσει.
