Έχοντας ταξιδέψει με αεροπλάνο αρκετές φορές, μιας και κάθε καλοκαίρι, Χριστούγεννα και Πάσχα πηγαινοέρχομαι απο Ελλάδα – Κύπρο και κάθε φορά που είναι να πατήσω το πόδι μου στο αεροδρόμιο έχω να σας διηγηθώ και μια ιστορία. Αυτή τη φορά όμως θα σας μιλήσω για μερικά είδη ανθρώπων, που συναντώ πολύ συχνά στο αεροδρόμιο και που πραγματικά μου σπάνε τα νεύρα. Από την άλλη βέβαια αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα είχα να λέω ιστορίες και όλο το ταξίδι θα ήταν βαρετό και συνηθισμένο. Άρα μπορούμε να πούμε και ότι τους αγαπώ… λίγο.
Πάμε όμως τώρα να «μελετήσουμε» τις κύριες κατηγορίες ανθρώπων που με εκνευρίζουν:
- Ο έχω να ταξιδέψω πάνω από 10 χρόνια
Σ’ αυτή την κατηγορία, συνήθως, είναι ένα ζευγάρι άνω των 60 χρόνων, που η τελευταία φορά που πήγε σε αεροδρόμιο ήταν ακόμα στο παλιό, πριν καν αρχίσει να χτίζεται το νέο, πριν καν αποφασίσουν πως θα χτίσουν νέο αεροδρόμιο. Το ζευγάρι, λοιπόν, κάνει ένα σωρό ερωτήσεις σε όποιον βρει και τις περισσότερες φορές ρωτάει τα ίδια σε 5 διαφορετικά άτομα, μόνο και μόνο για να επιβεβιαώσει ότι ο προηγούμενος του έλεγε αλήθεια. Οι ερωτήσεις είναι του στιλ: «χρειάζεται να δείξω την ταυτότητα μου στην επιβίβαση;», «όταν φτάσουμε από πού θα παραλάβω τις αποσκευές μου;». - Οι φοιτητές
Οι φοιτητές είναι συνήθως μια μικρή ποδοσφαιρική ομάδα. Τι εννοώ; Είναι μια παρέα από 3 έως και 8 άτομα τα οποία μιλάνε δυνατά, γελάνε, κράζουν καθηγητές και μαθήματα πανεπιστημίου, σχολιάζουν τι θα κάνουν όταν φτάσουν στο προορισμό τους. Γενικά, είναι η παρέα που δίνει μερικά λεπτά χαράς και ξεγνοιασιάς στο αεροδρόμιο. Επίσης, ξεχωρίζουν μιας και κουβαλάνε 2-3 χειραποσκευές ο καθένας, οι οποίες εννοείται πως είναι έτοιμες να σκάσουν. - Οι οικογένειες με μικρά παιδιά
Αρχικά να ξεκαθαρίσω πως είμαι από τους ανθρώπους που δεν βρίσκουν για κανένα λόγο τα παιδιά χαριτωμένα και γλυκά. Σ’ αυτή την κατηγορία είναι οι οικογένειες που έχουν παιδιά στο νηπιαγωγείο ή στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, τα οποία τσιρίζουν συνεχώς, τρέχουν στο αεροδρόμιο και κλαίνε, γιατί μπορεί να είδαν ένα αυτοκινητάκι ή μια κούκλα στα καταστήματα του αεροδρομίου, αλλά οι γονείς να αρνούνται να τους τα αγοράσουν. Το πιο εκνευριστικό, όμως, είναι πως όταν κλαίνε ή τσιρίζουν για οποιοδήποτε λόγο, οι γονείς τους απλώς δεν κάνουν τίποτα. - Οι Κύπριοι
Ναι, ναι μια κατηγορία από μόνοι τους μιας και ξεχωρίζουν από χιλιόμετρα. Αν και είμαι Κύπρια, όποιους φίλους μου ρωτήσεις θα σου πούν πως θα έπρεπε να έχω γεννηθεί στην Ελλάδα (nevermind). Οι Κύπριοι είναι αυτοί των οποίων οι χειραποσκευές μοιάζουν με τους φοιτητές, δηλαδή είναι έτοιμες να σκάσουν. Οι κοπέλες είναι βαμμένες με full make up και ντυμένες λες και θα πάνε σε βασιλικό γάμο από τις 6 το πρωί. Είναι οι άνθρωποι που μιλούν πάρα πολύ δυνατά και αυτοί που με το που πάνε στην πύλη, πριν καν ανοίξει για να επιβιβαστούν, περιμένουν στην ουρά λες και είναι διαγωνισμός για το ποιος θα μπει πρώτος, λες και αν μπεις πρώτος θα φτάσεις πρώτος στον προορισμό σου. Πραγματικά τώρα τι λογική είναι αυτή;
Εσείς ανήκετε σε μία από αυτές τις κατηγορίες;
