Την Τρίτη 22 Ιουλίου ο Μάνος Ελευθερίου πέρασε την πύλη των αθάνατων σκορπίζοντας την θλίψη και τον πόνο σε φίλους, συγγενείς, και στον απλό κόσμο που τον αγάπησε μέσα από το έργο του και τον λάτρεψε για την απλότητα και την επικαιρότητα του, καθώς ο άνθρωπος αυτός ήταν πάντα εκεί. Η πολιτική κηδεία του πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 24 Ιουλίου στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Φίλοι, συνεργάτες και συγγενείς έσπευσαν να πουν το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο ποιητή που «έφυγε» σε ηλικία 80 ετών, ενώ η σορός του θα μεταφερθεί στη Βουλγαρία για να αποτεφρωθεί, όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Στην κηδεία στεφάνι έστειλαν μεταξύ άλλων ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ στην κηδεία παρευρέθηκαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λ. Κονιόρδου, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο ΓΓ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, οι μουσικοσυνθέτες Στ. Ξαρχάκος, Θ. Μικρούτσικος, οι τραγουδιστές Γ. Νταλάρας και Μ. Φραγκούλης, η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη, ο ακαδημαϊκός Δ. Νανόπουλος και πολλοί άλλοι.
Το έργο του θα μείνει πάντα ανεξίτηλο στις καρδιές μας και μέσω αυτού θα συνεχίσουμε να τον θυμόμαστε και να τον αγαπάμε, άλλωστε δεν έχει ονομαστεί τυχαία ο “ποιητής της λαϊκής ψυχής”.
ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΕΡΓΑ:
Η παρακάτω αρίθμηση είναι προσωπική και δεν αξιολογώ με αντικειμενικά κριτήρια τα έργα του. Κάποια από τα πιο όμορφα από αυτά ήταν είναι και θα είναι:
- Στων αγγέλων τα μπουζούκια
- Ο Άμλετ της Σελήνης
- Δεν είμαι άλλος
- Στα χρόνια της υπομονής
- Άλλος για Χίο τράβηξε..
Η ΖΩΗ ΤΟΥ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε με την οικογένειά του από την Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια κατοικούσαν στο Χαλάνδρι,ενώ το 1960 μετακόμισαν οικογενειακώς στο Ψυχικό. Το 1955 γνωρίστηκε με τον Τερζάκη ο οποίος τον ώθησε να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής. Το 1956 γράφτηκε στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου . Το 1960, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα, ενώ βρισκόταν στα Ιωάννινα, για να εκτελέσει την στρατιωτική του θητεία. Το 1962, σε ηλικία μόλις 24 ετών, δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Συνοικισμός, με δικά του χρήματα αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα έγραψε τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00», τους οποίους αργότερα μελοποίησε ο Θεοδωράκης. Αργότερα, το 1964 εμφανίστηκε στην ελληνική δισκογραφία.
Επιπλέον, δεν έλειψαν οι συνεργασίες με όλους σχεδόν τους Έλληνες σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές, όπως με τον Κουγιουμτζή και τον τραγουδιστή Νταλάρα καθώς και με τον Χατζηδάκι, τον Σπανό, τον Ζαμπέτα, τον Κραουνάκη, τον Χατζηνάσιο, τον Α. Βαρδή και άλλους. Παράλληλα έγραψε και εικονογράφησε παραμύθια για παιδιά ενώ επιμελήθηκε την έκδοση λευκωμάτων με θέμα την Σύρο : Ενθύμιον Σύρας, Θέατρο στην Ερμούπολη κ.ά. Την δεκαετία του ’90 αρθρογραφούσε και έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές.Το 1994 εξέδωσε τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο Το άγγιγμα του χρόνου. Το 2004 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Ο Καιρός των Χρυσανθέμων, η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.
Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν πεζογράφος, ποιητής και στιχουργός. Είχε γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Παράλληλα εργάστηκε ως αρθρογράφος, επιμελητής εκδόσεων, εικονογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.
“Λυπάμαι για ό,τι κακό γίνεται στην Αθήνα και χαίρομαι έστω και για το ένα πετραδάκι που μπαίνει. Είναι ο τόπος όπου μεγάλωσα και καθώς εδώ μάλλον θα πεθάνω, θέλω να είναι ένας ωραίος τόπος. Με φοβίζει ότι κανένας δεν σκέφτεται το μέλλον αυτού του τόπου.” Είχε δηλώσει στη LIFO ο σπουδαίος Μάνος και τα λόγια του αυτά αποδείχθηκαν προφητικά.
Σήμα κατατεθέν του ήταν το κασκέτο του, το οποίο φορούσε από τα 25 του γιατί είχε πάντα φαλάκρα και κρύωνε. Στη συλλογή του είχε περίπου 50 κασκέτα, τα οποία φορούσε συνεχώς.
Ο Μάνος Ελευθερίου δεν παντρεύτηκε και δεν έκανε ποτέ παιδιά.
“Καλό ταξίδι στην καινούργια σου ζωή
κι αν θέλεις κάπου-κάπου, κάπου να μου γράφεις.
Θέλω να ξέρω τι σου λείπει πιο πολύ
και να μαθαίνω πως γελάς και πως υπάρχεις.
Καλό ταξίδι στην καινούργια σου ζωή,
ποτέ μην κλαις και λυπηθείς για όσα δώσεις.
Να ξέρεις όμως πως υπάρχει μια ψυχή
που περιμένει μες στον κόσμο, αν μετανιώσεις.”
Καλό ταξίδι αγαπημένε Μάνο Ελευθερίου.
