Είμαστε ηλίθιοι; Και να τελικά είμαστε ηλίθιοι πως μπορούμε να το καταλάβουμε;
Μετά τον Δαρβίνο γνωρίζουμε πως έχουμε κοινή καταγωγή με τα κατώτερα μέλη του ζωικού βασιλείου- και τα σκουλίκια, όπως και οι ελέφαντες, αναγκάζονται να υπομείνουν το καθημερινό τους μερίδιο από δοκιμασίες, παθήματα και κακουχίες. Έμεις, ως ανθρώπινα όντα , είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε ένα ακόμη φορτίο, ένα σύνολο βασάνων που δημιουργείται από μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Μια ομάδα ισχυρότερη και από την Μαφία, τον Κομμουνισμό. Τους ηλίθιους.
Καλώς η κακώς η ηλιθιότητα είναι κάτι που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ηλίθιοι όχι προς έναν συγκεκριμένο τομέα, αλλά σε πολλούς και διαφορετικούς.
Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο μέγεθος εκτιμά κάποιος πως έχει η ανθρώπινη ανοησία =, πάντα θα ξαφνιάζεται με το γεγονός πως,συχνά άνθρωποι οι οποίοι πίστευε πως είναι έξυπνοι αποδεικνύονται ηλίθιοι. Πάντα όλοι οι ηλίθιοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλίθιων ατόμων που κυκλοφορούν στην κοινωνία.
Οι ηλίθιοι επίσης, είναι ηλίθιοι εκ γενετής, δεν είναι κάτι που καθορίζεται από πολιτικούς συχετισμούς ή παράγοντες. Κάποιος γεννιέται ηλίθιος ακριβώς όπως έτυχε να γεννηθεί με κόκκινα μαλλιά. Έτσι, η ηλιθιότητα είναι ένα φυσικό και αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ανθρώπων και κατανέμεται ομοιόμορφα στην κοινωνία. Έτσι, η πιθανότητα να είναι ένα άτομο ηλίθιο, είναι ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό αυτού του ατόμου.
Τα άτομα χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: τους ανήμπορους, τους ευφυείς, τους κακοποιούς και τους ηλίθιους. Αν για παράδειγμα ο Νίκος κάνει μια πράξη που θα φέρει ζημία στον ίδιο, αλλά κέρδος στον Γιώργο τότε θεωρείται ανήμπορος. Αν ο Νίκος προβεί σε μια πράξη που επιφέρε κέρδος και στον ίδιο και στον Γιώργο, τότε θεωρείται ευφυείς. Επιπλέον, αν η πράξη του Νίκο φέρει κέρδος σε αυτόν και ζημία στον Γιώργο, τότε ο Νίκος θεωρείται κακοποιός. Ηλίθιος, θεωρείται ο Νίκος, όταν προβεί σε μια πράξη που φέρνει ζημία και σε αυτόν και στον Γιώργο. Άρα, με λίγα λόγια, ηλίθιος ονομάζεται το άτομο που ο πράξεις του αποτελούν ζημίες σε ένα άλλο άτομο ή σε μια ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο ν’ αποκομίζει κέρδη, ενώ πιθανά να υφίσταται ακόμη και ζημιές.
Οι μη ηλίθιοι άνθρωποι πάντα υποτιμούν την καταστροφική ισχύ των ηλίθιων ατόμων. Οι μη ηλίθιοι συχνά παραβλέπουν πως η συναναστροφή και με ηλίθια άτομα είναι ένα μοιραίο λάθος. Συγκεκριμένα, τείνουν να ενδίδουν σε αισθήματα αυταρέσκειας και περιφρόνησης, αλλά και να χρησιμοποιούν τα ηλίθια άτομα, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους. Πιστεύουν πως μπορούν να χειραγωγήσουν τους ηλίθιους, όμως λόγω της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς τους, είναι αδύνατον να προβλεφθούν οι πράξεις και οι αντιδράσεις τους.
Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και οι ηλίθιοι παρουσιάζουν διακυμάνσεις σχετικά με τη δυνατότητα τους να επηρεάζουν τους γύρω ανθρώπους. Μερικοί προκαλούν μεγάλες ζημιές, άλλοι πάλι μικρές. Το δυναμικό των καταστροφών αυτών εξαρτάται κυρίως από δυο παράγοντες. Πρώτον από τον γενετικό παράγοντα. Μερικά άτομα κληρονομούν μεγάλες δόσεις του γονιδίου της ηλιθιότητας. Ο δεύτερος παράγοντας καθορίζεται από τις ευθύνες και την ισχύ της θέσης που αυτοί έχουν. Μεταξύ στρατηγών, πολιτικών αλλά και θρησκευτικούς αξιωματούχους είναι αρκετά συχνό να συναντήσουμε ηλίθιους. Το ερώτημα είναι: Πως και γιατί τα ηλίθια άτομα καταφέρνουν να καταλάβουν υπεύθυνες θέσεις εξουσίας;
Στην ουσία, οι ηλίθιοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι και επιβλαβείς επειδή οι λογικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν την παράλογη συμπεριφορά. Ένα ευφυές άτομο, πιθανώς να κατανοήσει τη λογική ενός κακοποιού, διότι οι πράξεις του ακολουθούν ένα σχέδιο. Άρα, μπορούμε να καταλάβουμε την δύναμη της ανθρώπινης ηλιθιότητας, που βασίζεται στην αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των ηλιθίων.
Διαβάστε αναλυτικότερα στο βιβλίο: Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας, Carlo M. Cipolla
