Υπάρχουν θέματα τα οποία είναι δύσκολο και επίπονο να ανοιχτούν. Ένα από αυτά είναι η κακοποίηση, οποιασδήποτε φύσης. Σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό αφορά τις γυναίκες, χωρίς να σημαίνει ότι και άτομα του ανδρικού φύλου δεν έχουν βιώσει κακοποίηση. Είναι μία πραγματικά δραματική κατάσταση που οποιοσδήποτε την έχει ζήσει και δεν έχει μιλήσει για αυτό, συνήθως έχει ψυχοσωματικά συμπτώματα γύρω από το τραύμα που του δημιουργήθηκε.
Βέβαια είναι πάρα πολύ δύσκολο σε κάποιον να μιλήσει για αυτό, καθώς άλλοι φοβούνται, ή απλά θέλουν να μη μιλήσουν για αυτό και απλά να ‘’φύγει’’ από τη ζωή τους σαν να μην έγινε ποτέ, και άλλοι αισθάνονται ντροπή για αυτό που τους έχει συμβεί. Τα αισθήματα ντροπής καθώς και τα υπόλοιπα που αναφέραμε συναντώνται συχνά, και δυσκολεύουν τους ανθρώπους να μιλήσουν για οτιδήποτε τους έχει συμβεί, και να θεωρούν ότι η σιωπή είναι καλύτερη και ασφαλέστερη.
Η σιωπή βλάπτει τους γύρω μας όμως, με τη φωνή σου μπορείς να σώσεις και την επόμενη κοπέλα ή και το επόμενο αγόρι! Ή να μεταδόσεις την εμπειρία σου, ώστε στο τέλος ίσως να βρεις και συ κάποιον που να μπορεί να σε νιώσει έστω και λίγο.
Πολλές φορές οι άνθρωποι που κακοποιούνται δεν φεύγουν μακριά από το θύτη, καθώς και από έρευνες οι περισσότερες κακοποιήσεις συμβαίνουν είτε ενδοοικογενειακά, είτε στη δουλειά είτε από άτομα του κοντινού περιβάλλοντος. Αν είσαι συνδεδεμένος με το θύμα είναι ακόμα δυσκολότερο να απομακρυνθείς ή ακόμα περισσότερο να μιλήσεις, καθώς τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα και πολλές φορές τα θύματα κακοποίησης πιστεύουν ότι ο θύτης, αν έχουν στενό δεσμό μαζί του, θα αλλάξει και ότι υπάρχει ελπίδα.
Δυστυχώς αυτό είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο, για αυτό δεν πρέπει ο φόβος ενός θύματος να γίνεται η δύναμη του θύτη του. Είναι πολύ δύσκολο, μάλλον είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο, μπορεί να πάρει χρόνια, μπορεί να μη γίνει και ποτέ, αλλά έστω η προσπάθεια μετράει, η προσπάθεια να γίνεις η φωνή για κάποιον που δεν είναι ακόμα έτοιμος να μιλήσει, να υψώσει την φωνή του ενάντια στην κακοποίηση. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να προστατεύεται ο κάθε άνθρωπος αλλά είναι μια προσπάθεια και για προειδοποίηση, αλλά και για να μειωθούν τα κρούσματα.
Για να εξαλειφθεί κάθε είδους κακοποίηση, από ανθρώπους που θεωρούν ότι τους ανήκουν οι ψυχές μας και τα σώματά μας.
Ο μόνος τρόπος να ελέγξεις κάτι τόσο σκοτεινό και ανεξέλεγκτο, όπως είναι η κακοποίηση είναι το βγάλεις από το σκότος στο φως, εκεί που τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Και να φέρεις αυτόν που σε έφερε σε αυτή τη δυσμενή θέση, υπόλογο με τις πράξεις του.
Μην αφήνεις να σε διαλύσει αυτό, όσο δύσκολη, χρονοβόρα και επίπονη και αν είναι η επούλωση τέτοιων πληγών, μπορείς να το νικήσεις, απλά ύψωσε τη φωνή σου και το ανάστημά σου σε όποιους προσπάθησαν να σε φέρουν σε θέση ‘’αδυναμίας’’, επειδή εκείνοι δεν έχουν άλλο τρόπο δεν σημαίνει ότι πρέπει να μπούμε στη θέση που τους βολεύει για να αισθάνονται αυτοί καλά, και εμείς να σιωπούμε!
Όχι, κανείς δεν πρέπει να φοβάται άλλους ανθρώπους ότι θα τον βλάψουν, και αν συμβεί αυτό, και τραυματιστούν άνθρωποι ψυχολογικά και σωματικά, δεν πρέπει να φοβούνται για το υπόλοιπο της ζωής τους, πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να ξαναπάρουν τη ζωή τους πίσω!
